That Man 1(Soon To Be Publish Under PSICOM Publishing House)

Chapter 14

Kahit na saan tignan ako ang talo, at siya ang panalo. Palagi nalang kasi ganito ang set up namin. Pero kahit na nahihirapan ako. Hindi ko pa rin siya kayang iwan. Hindi ko alam kung anong pinakain nito sa akin.

Flashback...

Nasa ilalim kami ng kumot, Hubad kaming pareho habang naka unan ako sa braso niya at siya naman nanatiling nasa dibdib ko ang kamay niya. Nilalaro ng daliri niya ang nipple ko. Nakikiliti ako at minsan nakakagat ko ang labi ko dahil may hatid iyon ng sensasyon at init.

"Magpakasal na tayo!" Biglang sabi niya. Seryoso ang sinabi niya sa'akin. Tinitignan ko kasi ang mga mata niya pero seryoso talaga siya. Napalunok ako habang tiningala siya. Ngumiti ako at hinaplos ang mukha niya.

"Oo..." Tinignan niya ako. "Gusto na kitang makasama, bilang aking asawa."

"Opo, magpapakasal ako sayo."

End.

Galit pa'rin kasi ako kaya wala akong kibo. Habang sama samang
Nasa kusina kami sabay sabay na kumakain habang magkatabi kami ni Nick. ang tatlo naman ay nasa harapan namin habang kumakain. hindi na'rin ako kumikibo dahil galit pa'rin ako kay nick.

"You have to tell her, " Sabi ni Ian, Hindi ko alam ang ibig niyang sabihin. Nag patuloy lang ako sa pagkain. Napatigil ako sa pagsubo ng nagsalita si Nick.

"It doesn't matter at all, mag papakasal na'rin naman kami." Nagpatuloy kumain si Nick. Pero nakita kong umiiling si Ian at ang ibang kasama ay tahimik lang na kumakain.

Nagpatuloy lang ako. Habang sila ay salubong ang mga matang nag uusap.

"If you don't, I Will." Ngumisi si Ian. "You know me," he smirked.

Biglang bagsak na nilagay ni Nick ang kutsara't tinidor niya at tumalim ang mga mata.

"Mag usap tayo." Tumayo siya ng walang paaalam sa 'akin. Tinapos ko na 'rin ang kinakain ko at tahimik na sinusundan sila sa may likod ng bahay sa may garden.

Nakatayo silang apat habang naka pamulsa. Ang dalawa ay naninigarilyo habang si Ian at Nick ay magkaharap.

"Sasabihin ko sa kaniya."

Ngumisi si Ian. "Kailan pa?! pag kasal na ka'yo?

Hindi nagsalita si Nick. "I can handle this Ian-"

"You can't Nick, if I were you I would tell her. You wouldn't know what will happen in the future-"

"She's my girl, at malapit na kaming ikasal, Hindi mo kailangan ipaalala sa 'akin 'yan. And I don't need your opinion, all of you." He stares at them, kumuyom na ang kamao ni Nick.

Nasa likod ako ng pintuan. Dinig na rinig ko ang pinag uusapan nila. Ano ang ibig sabihin ni Ian? Nakaka baliw.

"We're just here  to remind you bud." Sabi ni Nathan.

"i said leave the fuck of here! I can handle this!" Tatalikod na sana si Nick ng masalita pa si Ian.

"Tell her that you are.." Lumingon si Nick. Masama ang awra at nakatingin ng matalim kay Ian. Nanlaki ang mga mata ko sa huling sinabi ni ian.

" fucking Assassin..."

"She will never know about this." Confidence na sinabi niya, nanlaki ang aking mga mata. Paulit ulit na napapa lunok at sini-sink in sa utak ang mga narinig.

Hindi ko alam kung bakit bumilis ang tibok ng puso ko, o dahil natatakot ako bigla? Napahawak ako sa dibdib ko at sobrang bilis ng takbo non, sinapo ko ang mukha ko at  Agad akong bumalik sa lamesa at nag aaktong kumakain na parang walang nangyari.

Agad silang bumalik apat at nag si upo. Pagkatapos ng matinding sagupaan na iyon? Uupo ulit sila?!

May itinatago ba siya sa 'akin? Totoo ba ang narinig ko? O guni guni ko lang ang lahat ng iyon.

Nag madali akong kumain at agad na pumunta sa taas. Hindi ko alam kung bakit ako umaakto ng ganito. Siguro dahil sa mga naririnig ko. Bagsak na humiga ako sa kama at natulala. He is what? Assassin? Pinagloloko ba nila ako?

Lumipas ang ilang oras nagkulong lang ako. at ng maramdaman kong biglang tumulu aking mga luha, Pinag loloko ba nila ako? Si Nick, paano niya nagawang itago lahat ng 'to.

"Pangatlong balik ko na 'to. please open this damn door!" Kumalabog ang pintuan. Hindi ko iyon pinakinggan. Basta naka yakap lang ako sa ilalim ng kumot ko at tinitignan ang pintuan. Patuloy iyon sa pag iingay dahil sa mga katok niya.

"Baby open this fucking door please!" Tipid at kalmado nang saad niya. Hindi ko siya pinapakinggan. Hindi ko siya kayang makita ngayon. Naguguluhan pa ako sa mga narinig ko.

"Angel!" He's yelling  at the back of the door, he couldn't take it anymore? He just hates it when I ignored his presence. Ayaw na ayaw niya ng ganoon.

"Ayoko.. Ayaw kitang makita", agad na kinuha ko ang laptop saka nag search.

What is assassins?

The word "assassin" has been used ever since to describe a hired or professional killer, leading to the related term "assassination", which denotes any action involving murder of a high-profile target for political reasons.

Unti inti Pumapatak ang luha ko. Natutop ko ang labi ko habang naka tingin sa naging resulta ng sinearch ko.

Napalingon ako sa pintuan nang bigla naman iyon bumukas. Mabuti nalang at na close ko ang laptop at hindi niya nakita.

Tumayo ako. "Matutulog na ako." hindi pa siya naka pagsalita ay humiga na ako sa kama.

Hindi ako maniniwala. Hindi siya ganong tao. Mabait siya, hindi niya magagawa ang mga naiisip ko.

Naramdaman kong dahan dahan siyang tumabi sa akin. Nasa likod ko siya at niyakap ako sa likod. Singhot parin ako ng singhot. Pero hindi ko pinapahalata sa kaniyang umiiyak ako. Ang kamay niya ay humahaplos sa bewang ko, Sa tiyan ko. Hinalikan niya ako sa batok.

"what's wrong baby?." Bulong niya. Hindi ko siya sinagot ang alam ko galit ako sa kaniya.

Tumigil ang kamay niya sa tiyan ko. Pinasok niya 'yon saka humaplos at bigla nalang ako nakaramdam ng pag-katindig ng balahibo. bwiset! ano ba ginagawa nya.

"May laman na ba 'to?"

Hiindi parin ako nagsasalita. at pilit na pinipigilan ang malilit na hikbing lumalabas.

"Gusto ko na ng anak, baby." Pag lalambing niya. "Gusto kong ikaw ang magiging ina ng mga anak ko."

Duon ko na dina pigilan ang pag hikbi na kala ko ay mapipigilan kopa... Alam ko naman na gustong gusto na niya pero sa kabila ng mga nalaman ko, may bumabagabag  na sa akin.

"Goodnight baby." Hinalikan niya ako sa buhok at niyakap ng mahigpit.

he whispered "I will never let you go baby" and I heard his footstep towards the door.

"hes leaving bulong ko sa sarili ko at dahang-dahan naipikit ang mga mata. Im tired.