My Naive Lover

32 (end and beginning)

wala akong makita nung una..

pero nung nag adjust yung mata ko sa dilim nakita ko na tulog sya..

dali dali kong binuksan ang curtains para pumasok ang liwanag galing sa araw..

"now.. wake up.."

hinila ko yung comforter

"hmmm" agaw nya pabalik.

"wake up!"

dumapa sya..

ayaw mo ah.. kinuha ko yung unan at pinaghahampas sya.

"farrah!! ah!  stop.! "

"bumangon ka na at marami kang gagawin."

may mga papeles syang dapat pirmahan bago kami tumulak pa amerika mamaya..

"chace.."

tinakpan nya ng braso nya ang mata nya pero alam kong gising sya..

umupo ako sa edge ng kama nya

"sigurado kaba dito?"

"yes.. and thank you sa pagsama sakin.. i just feel that kailangan ko ng makakasama ngayon.. kailangan ko ng makakapitan.. sorry if ikaw ang naisip ko.."

"wala yun.. alam mong lagi akong andito for you.."

"alam ko kaya salamat..."

"but chace  pwede bang magtanong ako.."

"ok..  i owe you naman this kaya pwede kang magtanong"

"bakit nagdecide ka na bumalik muna sa amerika.."

"because.. its over....."

and i know sa sagot nya nayon ay pertaining sa relasyon nila ni krey

________

JIRO'S

i have this feeling kailangan kong sabihin kay uncle tomas ang pag balik ni farrah sa amerika kasama ni chace

alam ko kasi ang relasyon nila mula ng mamatay ang mommy nya nagsimula na ang paglamig ng relasyon nila.. lahat din ng sama ng loob ni farrah alam ko..

ng marecognize nila na sasakyan ko yun binuksan nila agad ang gate at pinatuloy ako..

dahan dahan kong dinadrive ang kotse ko hanggang sa maabot ko ang tapat ng pintuan ng mansyon

bumaba ako at binigay ang suse sa isang katiwala don..

papasok na sana ako kaso biglang bumumas yung pinto..

nagkatinginan kaming dalawa ng babaeng nakasalubong ko..

umiiyak sya..

umiiyak nanaman sya..

tumakbong hinawi nya ko para makadaan sya..

"miss wait..."

hinabol ko sya..

"miss...!" bakit kada makikita ko sya umiiyak sya..

binilisan ko hanggang sa maabutan ko sya..

"wait" muli tinignan nya ko.. yung tingin nya habang patuloy ang pag agos ng luha nya..

yung siguro ang nagtulak sakin para

yakapin sya..

gamit ang isang kamay ko..inalalayan ko ang ulo nya at dinikit sa dibdib ko.. habang isang kamay ko naman hawak sya sa siko..

alam kong nagulat sya dahil.sa tila pag pigil nya ng hangin at pag tigas ng mga muscles nya.. pero di lumaoy..

"go on.. cry.." pag eencourage ko..

dun ko na naramdaman ulit ang pag iyak nya.. tuloy tuloy ang pag iyak nya halos mabasa na ang parte ng damit ko kung saan nakadikit ang pisngi nya

sumabay ang buhos ng ulan..

pero nanatili kaming nakatayo doon.

hinimtay ko ang paghupa ng luha nya

humiwalay sya sakin at saka

"te..thank you..." sabi nya..

dahil sa basa na kami ng ulan may mangilang hibla ng buhok sa mukha nya..

hinawi ko yun para makita ang mga mata nya

" ok lang... e ikaw ok kana ba"

pumikit sya at hinawakan ang dibdib nya

"sana.... pero sa ngayon hindi ko alam kung paano maging ok"

" i understand but for now.. kailangan na nating sumilong.."

tumungila sya

at saka tumango..

"stay here.."

i ran till i reach my car.. then

"sakay.."

sumakay si krey.

"sa.. saan tayo pupunta.. " namamaga ang mata nya.

"anywhere you want.."

"huh..?  ah.. wait...  sino kaba saka bakit moko tinulungan"

" you don't know me?"

nakatitig lang sya..

"haha.. its ok my name is jiro"

"jiro.. teka.. wait.. jiro.. jiroo.. ikaw yung primsipe?"

"errrr yes i guess so?"

"oh... so.. sorry.. sir. nabasa ko yung upuan nyo sorry sir.. wait ano ba dapat? sire.. your highness?"

"hahaha stop that..  jiro nalang"

nakita ko na namula sya..

"kung ganoon pala bat nyo po ako tinulungan.."

"i just feel like helping you.."

nanahimik sya

"ah siguro po kasi prinsipe kayo at sanay kayo tumulong.."

"haha.. maybe.."

"salamat po.."

"dont be"

"pano kita mababayaran..."

"hmmm... be my friend" i smiled.

"huh.. o.- ok.."

hinatid ko sya sa house nya nagkakilanlan nari. kami at

nagkapalitan ng number..

i like her...

--

A/n

bonus chap para sa mga mababait kong readers :))

iloveyou guys thanks sa support po

mwah mwah