Grims Do Fall In Love (Published under LIB)

Chapter 20

"Bakit naman?"

"Believe me. Just don't."

"Fine."

"Let's go?"

Tumango ako at lumabas na kami ng salon. Sumakay kami sa isang sasakyan na inupahan daw niya dahil hindi niya kayang magmaneho sa suot. Tama siya. Sa laki nga ng suot niya, halos hindi siya nagkasya sa sasakyan. Nakakatawa ang hitsura niyang hirap na hirap sumakay sa kotse.

MALAKAS na tugtugin, maraming tao na iba-iba ang kasuotan para magmukha silang nakakatakot. Pero para sa akin, nakakatawa sila. The party was held in a mansion. Isang babae ang sumalubong sa amin sa pinto. Pula ang kanyang mga mata, may pangil siya, at may mga bakas ng dugo ang kasuotan niyang puti.

"Hello, Van! Good to see you again!"

"Roanne! It's nice to see you," sagot ni Van. Pinagdikit nila ang mga pisngi at nagyakap pero hindi naman nagdikit ang mga katawan nila.

"What the hell? Of all the costumes... I never expected na ice cream ang pipiliin ng legendary Van Kyle Chua," sabi ninyong Roanne, saka tumawa.

"Ha-ha-ha. Mahabang kuwento. By the way... this is Saydie," pakilala ni Van sa akin.

Bumaling sa akin si Roanne at kumaway nang marahan. "Hi, Saydie!"

"Saydie, this is Roanne. Childhood friend ko," sabi pa ni Van.

Tiningnan ko lang si Roanne pero bigla akong binulungan ni Van. "Mag-smile ka naman."

Ngumiti naman ako at ngumiti rin pabalik si Roanne.

"Pasok na kayo. We're about to start the party," sabi niya at pumasok na kami sa loob.

The place was filled with fake spider webs, skulls, bones, bats, and pumpkin with faces. May mga ilaw na iba't iba ang kulay na tila galaw nang galaw. Ang ibang mga tao ay galaw rin nang galaw na tila sumasabay sa tugtog. Ang iba naman, may mga bitbit na inumin at nakikipag-usap sa kapwa.

"Chua boy?"

Napalingon si Van at ganoon din ako. Tumambad sa amin si Kobe. Kulay-berde ang kanyang balat at may tainga siya na parang isang maliit na torotot.

"What the hell?" Itinuro ni Kobe si Van at tumawa nang malakas. "Bakit ice cream? Mukhang kang kengkoy!" Patuloy siya sa pagtawa at napahawak pa sa tiyan.

"Ah, gano'n, ha?" Mukhang nainis si Van na niyuko ang sarili kaya tumama sa mukha ni Kobe ang ice cream sa ulo niya.

Natawa naman ako sa kanila. "You look ugly, Kobe."

"Wow! Oo alam ko, Saydie! Huwag mo nang ipagdiinan," sagot ni Kobe pero bigla siyang natigilan nang mapatingin sa akin. "Wow, Saydie. Ikaw ba talaga si Saydie? Where's the gothic look?" tanong niya na tinitigan ako pababa at paitaas.

"Hoy, kalbo! Iyong mga mata mo baka kung saan na tumitingin, ah,"singit ni Van at tinapik si Kobe sa balikat.

"You can't blame me, Van. Ang ganda kaya ni Saydie, lalo na ngayon. Bagay na bagay sa kanya 'yong costume niya. Are you a fairy tonight?"

Napangiti ako sa sinabi ni Kobe. Ang dami nang pumupuri sa akin at ang sarap sa pakiramdam.

"Sa 'yo din naman bagay, ah," singit ni Van at tumawa siya. "Bakit kasi Shrek ang napili mong costume?"

"Ikaw kaya nag-suggest nito," giit ni Kobe.

"Anong ako? Binibiro lang kaya kita. Sineryoso mo naman," katwiran naman ni Van.

"Eh, ikaw? Bakit mo naman naisip na ice cream ang costume mo? Pinagtatawanan ka kaya ng mga tao," tanong ni Kobe kay Van.

"It's Saydie's idea so I don't care about them."