Nandito ko ngayon sa dining area na ginagamot ko yung mga sugat ko sa braso.Napapaiyak nalang ako sa mga nangyayari sakin mas pipiliin ko pang ako nalang yung namatay kaysa sa,unti unting pinapatay.Oo manhid ako tanga ako bobo ako,wala e mahal ko anung magagawa nyo?Kahit kayo nga rin nagtitiis lang para makuha nyo yung atensyon ng kasintahan nyo,nag s-stay parin kayo kasi mahal nyo.Iba-iba ang way natin para mahalin natin ang isang tao kahit gaano man kahirap nandyan ka parin kasi umaasa kang may mag wowork sa relasyon nyo.Gaya ko kahit sinasaktan nako ng asawa ko lumalaban parin ako nilalakasan ko ang loob ko kasi umaasa ako na bandalang huli ay magkakaayos din kamin lahat.
"mommy kain na po tayo".lambing ni lance.
"halika nga nak at ng mayakap kita".ang sarap sa pakiramdam makita mo lang ang anak mo na masaya ay masaya kana rin.
"mommy ako rin po".singit ni sofia at lumapit sakin
"i love you mga anak"
"i love you too po mommy"
"ang sweet naman ng mga chikiting ko"
"tara napo mommy kain na
po tayo"
"sige nak una na kayo ni kuya lance mo"
"no i can't mom let's join in our dinner please"
hay naku pag nagmakaawa talaga sayo ang anak mo,ang hirap tumanggi.
Tumayo nako sa kinauupuan ko at pumunta sa kusina para makisalo sa kanila.Sa totoo lang ayoko talaga sumabay lalo nat alam kong galit na galit silang lahat sakin.
"im done"saad ni tita sandra
"im too"-veronica at dumaretso sa garden.
"im full".Ika naman ni yumie.
Tatayo na sana si luence ng pigilan sya ni lance."daddy please stay?"
Di sana papakinggan ni luence ng si sofia narin ang nag makaawa."ok basta magpapakabusog huh?"
"opo daddy"
"yehey family!"
Sabay kaming napatingin ni luence sa sinabi ni sofia at nagtitigan pa.Bigla kong iniwas ang tingin ko at ibinaling sa dalawang batang kumakain.
"daddy picture po tayong apat"
"wala akong phone nak,sorry"
"e sayo mommy peram po?"
"wala sakin nak"
"na kanino po?"
"nasa daddy mo"
"dad nasayo po e"
Tinitigan nya ko sa mata at hindi ko nalang iyon pinansin.
Pagkatapos magsikain pinatulog ko na yung mga kasambahay dahil alam kong buong araw silang pagod kakabili ng mga stock ng pagkain,kakaayus ng gamit etc.Matapos mag hugas ng plato dumaretso nako kung saan ang kwarto namin ni luence.
Hinila agad ni luence ang braso ko papunta sakanya."ano yung kanina huh?"
"a-anung kanina"
"wag ka ng mag maang maangan pa alam kong tinuruan mo yung mga bata"
"na?"
Pak pak pak
Tatlong magkakasunod na sampal ang natanggap ko mula sakanya.Muli na naman akong napahagulgol sa lakas.
"kunwari walang alam brianne?"
"ano ba yung sinasabi mo?Hindi ko nga alam tinutukoy mo dyan eh!"
"ako brianne wag na wag mokong sinusubukan huh".
"argghh!Bi-bitawan moko hindi ako makahinga luence ano ba?".Lintanya ko na pinipilit kong makawala sa pagkakasakal nya sakin.
"alam mo pabigat ka sa buhay ko!Sagabal ka!Wala ka ng matinong ginawa rito puro sakit sa ulo!"
"dyan naman kayo magaling diba?Ang manakit ng tao!"
Biglang sumulpot samin si sofia at nasaksihan ang lahat.
"daddy,bakit nyo po inaaway si mommy?".Malungkot na tonong pag aalala nya.
"alam mo tong nanay mo wala namang kwenta to sa buhay natin e"
"wag nyo po sabihan yan kay mommy!Ang bad bad nyo po!".Biglang lumapit sakin si sofia at yumakap.
Pilit hinihiwalay ni luence ang bata sakin ngunit kinagat sya nito at ikinagalit nya ng husto.
"sofia wag matigas ang ulo!".Hiyaw na sumbat ng ama at pinasan patungong vacant room.
"wag na wag mong sa sob saktan si sofia babe!"
"tinuruan ka naman ng magandang asal diba?Bakit nakikisali kapa sa away namin ng mom mo huh?".Ika nyang pasigaw at kumuha ng sinturun at ipinalo iyon ng napaka lakas lakas.
Tumakbo agad ako papuntang vacant room at niyakap ng mahigpit si sofia sa kabila ng pagpalo samin ni luence.
"puro kamalasan nalang ang idinudulot mo!Dapat lumayas ka rito".Saad nya at kinaladkad ako pababa ng hagdan patungo sa labas ng bahay na hawak hawak nya ang buhok ko.
"B-ba-babe please dont do that to me,nagmamakaawa nako sayo".Sumamo ko pero hindi sya nakinig.
"daddy,bakit nyo po inaaway si mommy?".Malungkot na tonong pag aalala nya.
"alam mo tong nanay mo wala namang kwenta to sa buhay natin e"
"wag nyo po sabihan yan kay mommy!Ang bad bad nyo po!".Biglang lumapit sakin si sofia at yumakap.
Pilit hinihiwalay ni luence ang bata sakin ngunit kinagat sya nito at ikinagalit nya ng husto.
"sofia wag matigas ang ulo!".Hiyaw na sumbat ng ama at pinasan patungong vacant room.
"wag na wag mong sa sob saktan si sofia babe!"
"tinuruan ka naman ng magandang asal diba?Bakit nakikisali kapa sa away namin ng mom mo huh?".Ika nyang pasigaw at kumuha ng sinturun at ipinalo iyon ng napaka lakas lakas.
Tumakbo agad ako papuntang vacant room at niyakap ng mahigpit si sofia sa kabila ng pagpalo samin ni luence.
"puro kamalasan nalang ang idinudulot mo!Dapat lumayas ka rito".Saad nya at kinaladkad ako pababa ng hagdan patungo sa labas ng bahay na hawak hawak nya ang buhok ko.
"B-ba-babe please dont do that to me,nagmamakaawa nako sayo".Sumamo ko pero hindi sya nakinig.
BINABASA MO ANG
The Worst Husband
HumorIsang babaeng nagtitiis pakisamahan ang asawa para hindi mahiwalay sa kanyang poder ang kaniyang pamilya,puro mali nalang ang pinupuna sakaniya.Puro bugbog ang natatanggap nya mula sa asawa.Matitiis nya pa kaya ito?kahit na kaya sya nitong hindi pak...
