Liempo ( A story of Rival Colleges)

Chapter 44

                Nagpalit ako ng tsinelas at inilagay sa bag yung black shoes ko.

                “Uwi na, tara sabay na tayo.” Yaya ko.

                Sabay kaming lumabas papuntang parking. Minsan din kasi, nagdadala si Luis ng sasakyan, ang maganda sa kanya, 4x4 kaya mataas samantalang sakin.

                “Pano tol, galit galit muna. Puntahan ko pa utol ko sa may Greenhills.” Sabi nya habang paakyat sa sasakyan nya.

                “Sige, ingat pare!”

                Sumakay na din ako sa kotse. Lalong lumalakas yung ulan.  Saan ba ako dadaan? Baha na ba? Lumabas ako sa gate at bungad mismo sa harap, abot sakong na ang baha. Nagugutom din ako kaya siguro dadaan ako sa may Mcdo along the way para magdrive thru kaso pagpunta ko sa may intersection, traffic na kaya bumalik ako. Nakakaasar, saan ba may malapit na drive thru? Naisip ko yung malapit sa school nila Angelie, di na ako nagdalawang isip, kumaliwa na ako at pumunta dun, malay mo, Makita ko din sya edi ayos.

                Kaso pagdating ko sa may street ng school nila, mas mataas na yung baha. Tinignan ko yung rear view, may nakasunod naman saakin kaya di ako makakauturn agad kaya dumiretso nalang din ako, nagdahan dahan nalang ako para di magtalsikan yung tubig. Ang haba ng nakapila sa drive thru, tangina, malas. Nastuck na ako sa gitna kaya wala na akong choice, antagal kong naghintay, binuksan ko muna yung phone ko para magbasa ng mga tweets, ayun nga, may bagyo pala ngayong gabi, bwiset. Halos lahat na ng schools nagsuspend. Piipinas nga naman, magsusupend, kung kelan hapon na.

                Halos 15 minutes ako sa drive thru na nakapila, kaasar talaga, drive thru nga diba? Dapat mabilis pero dahil sa pagtaas ng baha, ang bagal ng usad ng mga sasakyan. Nung nakaorder na ako, dalawang burger yung binili ko, isang large fries at kape, di na ako magsosoftdrinks, anlamig lamig na nga eh. Pagkalabas ko, may nakita akong pamilyar na mukha na nasa labas ng Mcdo, nakapayong, nakatayo sa gilid ng isang kotse. Binuksan ko yung bintana ko para makumpirma kung sya talaga.

                “Jerich.” Tawag ko.

                “Mike?” narinig kong sabi nya.

                Nakatingin lang sya sakin, hindi gumagalaw sa kinatatayuan nya. Tumigil ako sandal sa may harap at naghazard.

                “Suspended na kayo ah, di ka pa uuwi?” tanong ko.

                “Pauwi na.”

                “Tara, sabay ka na sakin.” Offer ko. Ito nalang pwede kong magawa, pagkatapos ng ginawa ko sa bestfriend nila.

                “Hindi na, wag na, suusnduin ako ng daddy ko.” Sagot nya na pabalang halos, which is medyo naiintindihan ko naman.

                “Sige, ingat ka. Nakauwi na si Angelie?” tanong ko.

                Di sya sumagot. Inantay ko pero wala akong natanggap. Nakatingin lang sya sa langit habang papalakas ng papalakas yung ulan.

                “Pakisabi, ingat nalang kayo.” Sabi ko na bigo. Sinara ko na yung bintana ko.

                Alam ko naman na hindi nya ako sasagutin kasi kahit sila galit saakin. Kung paano nalang nila ako sinagot last week, masakit, nakakasira ng dignindad pero tanga na kung tanga, ginusto ko naman to diba? Inilagay ko na sa primera yung kambyo saka tinanggal yung hazard. Nung paandar na ako, bigla nalang akong narinig na may kumatok sa bintana ko. Tinignan ko, si Jerich, sasabay na sya?