P S E U D O

35

-RICHARD'S POV-

Kausap ko ngayon si Kate.

Nagpapatulong kasi ako para sa isang biggest celebration.

Sinabi ko sa kanya lahat ng plano ko.
Sa ngayon siya palang ang punagkakatiwalaan ko.
At siya lang ang nakakaalam ng mga plano ko.

" So bakit mo ba ako pinapunta dito. ??"
Tanong niya pagkaupo niya sa upuang nasa harap ko.

" Yun na nga.. Yung plano ko diba. Nasabi ko na sayo. So kailan na lang natin sisimulan."
I said as I sip in my Coffee.

" Alin yung Pekeng kasal niyo ni Ma--"

Di na niya natuloy ang sasabihin niya ng biglang bumukas ang pinto ng opisina na ikinagulat ko.

Di ko inexpect na pupunta sila.

Pareparehong gulat ang mga ekspresyon namin.

Napabalik lang kaming lahat sa wisyo ng malaglag at matapon ni Maine ang dala niyang Lunchbox.

Lalapit na sana ako kay Maine ng naunahan ako ni Daddy ng sigaw.

" WHAT IS THE MEANING OF THIS RICHARD.. MAINE"
Bulyaw saken ni Dad tsaka siya bumaling kay Maine na nakayuko lang dahil nililinis niya ang nakalat niya.

" Dad... Let me Explaine..."
Di ko na natapos ang sasabihin ko ng putulin yun ni Daddy.

" Explaine?? Richard.. Exaplaine?? Ano pa ang ipapaliwanag mo? Rinig na rinig ng mga tenga ko ang sinabi ni Kate.... Sige ano pang eksplenasyon mo. "
Gigil na sabi ni Daddy.

Di na ko magtataka kung bakit niya kilala si Kate.
Nasa States palang kami nakilala niya na 'to dahil sinabi ko kay Dad ang kalagayan n Kate at kailangan niya ng Tulong. 

"Tito...."

Pilit namang pinapakalma ni Kate si Daddy.

" RICHARD ANO 'TO ALL THIS TIME PINAGLOLOKO NIYO LANG KAMI .. HA MAINE . ANO NANIWALA KAMI PERO . NILOKO NIYO LANG KAMI "
Gigil na sabi parin ni Daddy.

Tinignan ko naman si Maine tapos niya ng Linisn yung natapon na Pagkain .
Nakahawak siya ngayon kay Mommy habang umiiyak .

Ugh. I hate seeing her like that.

" Dad.. Kasi .. Its just an..."
Di ko na naman natapos ang sasabihin ko ng biglang ibagsak ni Dad ang dala niyang envelopt sa table.

Nagulat kaming lahat. Ngayon lanf namin nqkita si Dad na ganun kagalit.

" You... The two of you... I am really really dissapointed of what you've than... Bakit niyo nagawa samin 'to of all the people bakit kayo pa??"
Kalmado pero may diin na sabi ni Dad.

" Ricky Stop it.."
Pagpapatigil ni Mom kay Dad.

" Dad... Sorry po.."
Humihikbing sabi ni Maine kay Daddy.

" No.. I WANT TO TALK TO YOU RICHARD.. RIGHT NOW."
Pasigaw na sabi ni Daddy. 

" Ricky I said stop it haya--- ahhh"
Di natapos ni Mommy ang sasabihin niya ng biglang nanikip ang dibdib ni Mommy.

" Mommy...... "
Nagpapanic na sabi ni Maine.

Agad naman kaming lumapit kay Mommy .
She is barely breathing ...

" TUMAWAG KAYO NG AMBULANSYA . FASTER.."
Nagpapanic na sabi ni Daddy.

Actualy lahat kami nagpapanic na.

Mabilis naman dumating ang Ambulansya.

Si Daddy na ang sumabay kay Mommy sa Ambulansya. Samantalang si Kate naman ay nagpaiwan na dahil ayaw niya na daw makadagdag sa gulo.
Kami naman ang magkasabay ni Maine sa sasakyan ko.

Tahimik lang kami habang palunta sa Hospital kung nasaan si Mommy.

Ramdam ko ang takot at kaba kay Maine kaya naman hinawakan ko ang kamay niya.

" Everything will be okay.."
Pagpapakalma ko sa Kanya 

Nginitian lang niya ako 

Mabilis kaming nakarating sa hospital.

Pagkapark ko dumiretso agad kami ni Maine.sa Emergyncy room kung nasaan si Mommy.

Naabutan namin si Daddy sa labas ng E.R

Kakausapin sana ako ni Daddy ng biglang lumabas ang Doctor from E.R

" Kayo po ba ang Family ng Pasient. Please come in..."
Pagpapapasok samin ng Doctor.

Papasom na sana kami ng magpaiwan si Maine.

" Ayaw ko munang pumasok dito muna ako."
Sabi niya saken.

Inintindi ko na lang siya. 
Hinalikan ko muna ang noo niya bago pumasok.

Pagkapasok namin sa loob naabutan namin si Mommy na tulog pa.
Sabi ng Doctor epekto daw lang yun ng Gamot.

" Doc how is she.."
Tanong ni Daddy sa Doctor habang nakatingin sa natutulog na si Mommy.

" Nothing to worry Mister. Ok na po siya. Nabigla lang po ang pasyente kaya siya nagcolapse but again. Nothing to worry. Hihintayin na lang natin siyang mqgising then afterthat pwede niyo na po siyan pauwiin"
Pagpapaliwanag samin ng Doctor.

Nagpasalamat na kami kay Doc bago siya umalis.

Nagpaalam muna ako kay Daddy na titignan ko si Maine na nasa labas.

Pagkalabas ko nakita ko si Maine na nakayuko 

" Maine..."
Pagkuha ko ng attention niya .

Napatingin naman siya saken na may pagaalala.

" Nothing to worry na daw. Pagkagising ni Mommy pwede na daw makauwi.."
Sabi ko na ikinakalma niya naman.

Tumabi ako sa kanya.

" Pasensiya ka na ah. Nadamay ka pa. Kasalanan ko naman lahat 'to eh "
Sabi ko habang hawak ang kamay niya.

Hinigpitan niya naman ang hawak niya sa kamay ko .

" No. Sasamahan kitang magpaliwanag sa kanila. Involved din ako dito kaya sabay natin 'tong haharapin on??"
Sabi niya pa saken.

" Yes.. But for now. Let me handle this..."
Sabi ko sa kanya tsaka siya hinalikan sa noo.

" Uhm. If you say so. Ahm mauuna na muna ako ah. Medyo nahihilo pa kasi ako eh tsaka aayusin ko na rin ang room for Mom "
Pagpapaalam niya saken.

She look pail kaya pinayagan ko na siya sabi ko ihahatid ko siya but she insist na she can manage her self kaya pinayagan ko na siya.

Pagkaalis ni Maine pumasok na rin ako sa room ni Mommy.

Naabutan ko naman dun si Daddy.

Umupo ako sa Chair beside my Mom.

Hinahagod hagod ko ang buhok ni Mommy ng magsalita si Daddy.

" Richard... Let's talk.."
.