Miray: Bana yardım et (3:06)
Miray: Kız anonim yardım et.
Miray: Anonim hadi daa uyan.
Miray: Hamileyim.
Anonim: NR DŞYPN LANN
Miray: Kayboldum
Anonim: Gecenin üçünde mi?
Miray: Ne yapim? Gezerken yolumu şaşırdım.
Anonim: Nerdesin?
Miray: Nerde olduğumu bilmiyorum ki!
Anonim: Tarif et nasıl gittin oraya de
Miray: Okul sokağından girdim. Her zaman ki yere gidicektim ama sağ yerine sola döndüm. Issız bir yer ve sanırım hayati tehlikem var.
Anonim: Bekle başımın belası bekle.
Miray: Ama tatlı bela?
Anonim'den.
Hırkamı aldım ve hızlı adımlarla merdivenlerden indim. Okul yoluna doğru yürürken hangi sola döndüğünü hesaplama çalışıyordum. Aslında 1. Ve 2. Yerden dönülünce aynı yere çıkıyordu o yüzden şansımı 3. Yere dönerek kullandım.
Sokağın başında oturmuş ellerini dizlerine koyup oflayan bir kız görünce dedim ki 'aha benim ki'. Kapşonu kafama iyice geçirdim ve yanına gittim.
Karşısında durup ellerimi hırkamın cebine koydum. Başını kaldırdı.
"Yapılı bir vücudun var. Ama şu zifiri karanlık yüzünden yüzünü göremiyorum" diyip ayağa kalktı.
Kıkırdadım.
Cebimden telefonu çıkardım.
Anonim: Düş önüme
"Cidden mi anom?"
Anonim: Evet bebeğim
Anonim: Haydi haydi.
"Ya ama bu haksızlık ben ne güzel yüzünü görecektim."
Anonim: Vaay çakal!
Anonim: Plana bak hele
Anonim: Lan üçte uyanıp yanına geleyim sen burda beni kandır.
Anonim: Eve kendin gidersin.
Arkamı döndüm ve sakin adımlarla yürümeye başladım.
Miray elini kapşonuma koydu ve açtı. Yerimde durdum. Saçlarımdan anlamazdı değil mi?
"Kutay?"
--
Yorum istiyorum. Allah rızası için yorum yapın gari.
VOCÊ ESTÁ LENDO
00:13 •Texting•
Ficção AdolescenteAnonim: Kalbinin gölgesiyim Anonim: Göz yaşlarının gölgesiyim Anonim: İçindeki küçük kız çocuğunun gölgesiyim Anonim: Hiç büyütemediğin o yanının gölgesiyim Anonim: Beni fark etme sakın :) Anonim: Güzel kızım, elfida'm Anonim: Seni seviyorum
