At Asian Hotel,
Hotel ရဲ႕ အခန္းက်ယ္ႀကီး ထဲတြင္ ဘူေဖးပုံစံေတြအျပင္ ေသာက္စရာ မ်ဳိးစုံနဲ႔ တျခားေသာ gameထုတ္လုပ္ခြင့္ေပးတဲ့အႀကီးအကဲ ေတြပါ ႐ွိေနေတာ့သည္။ မင္းခက္ တစ္ေယာက္ ေနပုိင္ေသာ္ ကုိလွမ္းၾကည့္ရင္း ေဘးမွ ယူဂ်ီ ကုိ လွမ္းၾကည့္ေတာ့
မင္းခက္ ။ ။ "ကံၾကမၼာဆုိတာ ႀကိဳမျမင္ရဘူးတဲ့.. အဲ့လုိပဲ ယူ႐ုိလင္း ဆုိတာက ငါတုိ႔သူေငွးယူဂ်ီ ဖစ္ေနမယ္လုိ ့ထင္မထားခဲ့ဘူး..တကယ္အံျသစရာ ပဲ.."
သူရ။ ။ "အင္းဟုတ္တယ္... ဒါနဲ႔ မင္းမေန႔က ဘာလုိ႔မလာတာလဲ.."
မင္းခက္ ။ ။ "အဲ....အဲ့ဒါ က ငါေသာက္ပီး မထႏုိင္ေတာ့လုိ႔ပါ.."
သူရ။ ။ "အင္းပါ... မင္းေနစရာေကာ႐ွာေတြသြားပီးလား..."
မင္းခက္ ။ ။ "အင္းေတြ႔ပီး..."
သူရ ။ ။ "ေတာ္ေသးတာေပါ့... "
မင္းခက္ ။ ။ "ဒါနဲ႔ ပုိင္ျဖဳိး ဘယ္ေရာက္ေနလဲ... "
သူရ။ ။ "မသိပါဘူး... ငါphဆက္ေတာ့လည္းမကုိင္ဘူး..."
ထုိအခ်ိန္ ပုိင္ျဖဳိး တစ္ေယာက္ အခန္းထဲ ကုိဝင္လာေတာ့သည္။
သူရ။ ။ "ဟုိမွာ လာပီး..."
မင္းခက္ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ပုိင္ျဖဳိး အေနာက္မွ ဝင္လာတဲ့ သူကုိျမင္ရာ
မင္းခက္ ။ ။ "Ko Smith ပါလား...."
သူရ။ ။ " ေအာ္....အဲ့လူကုိသိတာလား..."
မင္းခက္ ။ ။ "အင္းသိတယ္...ငါနဲ႔ UK မွာ အရမ္းရင္းႏွီးခဲ့တာ..."
သူရ။ ။ "ခက္တာက...သူက ငါတုိ ့ၿပိဳင္ဘက္Company က ဒါ႐ိုက္တာ ပဲ..."
မင္းခက္ ။ ။ "ဒါမယ့္ Ko Smith က သေဘာေကာင္းပါတယ္.."
ထုိအခ်ိန္ ပုိင္ျဖဳိး အနား ေရာက္လာကာ
သူရ။ ။ "မင္း အဆင္ေျပလား... "
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "အင္းေျပပါတယ္..."
သူရ။ ။ "ငါph ေခၚတာ ဘာလုိ႔မကုိင္တာလဲ..."
ပုိင္ျဖဳိး ။ ။ "ငါ မအားလုိ႔ပါ...."
မင္းခက္ ။ ။ "သူငယ္ခ်င္း တုိ႔ ခဏေနာ္...ငါသြားႏႈတ္ဆက္လုိက္အုန္းမယ္..
သူ႔ကို ေနာက္ေက်ာ ေပးရပ္ေနတဲ့သူရဲ႕ပခုံးကုိ ပုတ္ကာ
မင္းခက္ ။ ။ "အကုိ ေနေကာင္းလား... ကြၽန္ေတာ္ ကုိ မွတ္မိေသးလား.."
Smith။ ။ "မင္းက....မင္းခက္ပဲ...ငါ့ညီ Long time No see ကြာ.. ဒါနဲ႔ ဘယ္Company ကလဲ.."
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္က JT ကပါ..."
Smith။ ။ "ေအာ္...အဲ့ဒါဆုိဝမ္းနည္းစရာပဲ..မင္းက အကုိတုိ႔လူမျဖစ္ေတာ့ ပုိႏွေျမာမိတယ္...အကုိတုိ ့ရဲ႕ Aton Company ကုိမလာခ်င္ဘူးလား.."
မင္းခက္ ။ ။ "အကုိရဲ ့ဖိတ္ၾကားမႈအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဒါမယ့္ ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပပါတယ္.. "
Smith။ ။ "ေအးပါကြာ.. မင္းဆႏၵေပါ့ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲ..."
ေျပာရင္းနဲ႔ မင္းခက္ ပခုံးေလးကုိပုတ္ရင္းစကားေျပာလုိက္ေတာ့သည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေကာ ၾကည့္ေနေသာ္သူမွာ ေနပုိင္ေသာ္ နဲ႔ ခန္႔နိင္ ပင္ဖစ္ေနေတာ့သည္။
Smith ။ ။ "ဒါဆုိ အကုိ..ဟုိဘက္က လူေတြနဲ႔ စကားသြားေျပာလုိက္အုန္းမယ္.."
မင္းခက္ ။ ။ "ဟုတ္ကဲ့ ပါ..."
မင္းခက္တစ္ေယာက္ ဒီဘက္ျပန္လွည့္ခ်ိန္ လူတစ္ေယာက္ နဲ႔ တုိက္မိေတာ့သည္။
မင္းခက္။ ။ "အကုိခန္႔ႏုိင္ပါလား..."
ခန္႔နိင္ ။ ။ "မေန႔က ဘာလုိ႔မလာတာလဲ.. "
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္... ေနမေကာင္းလုိ႔ပါ.."
ခန္႔နိင္ ။ ။ "ဟုတ္လား...အခုေကာ.."
ေျပာရင္း နဲ႔ မင္းခက္နဖူးေပၚသုိ႔ သူ႔လက္ကေလးတင္လုိက္ေတာ့သည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ သတ္ေတာ့မယ့္ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ ေနပုိင္ေသာ္ တစ္ေယာက္ ဘယ္လုိမွမေနႏုိင္တာနဲ႔ အနားကုိေရာက္ခ်လာေတာ့သည္။ မင္းခက္လက္ကုိဆြဲကာ
ေန။ ။ "ျပန္မယ္..."
မင္းခက္ ။ ။ "ဒါမယ့္ ပြဲမပီးေသးဘူးေလ...ခင္ဗ်ား က သူေငွးယူဂ်ီနဲ ့အတူအထက္လူႀကီးေတြကုိစကားလုိက္ေျပာရမွာမဟုတ္ဘူးလား.."
ေန။ ။ "ငါက ျပန္မယ္ဆုိ...ျပန္မယ္ေလ..."
ခန္႔နိင္ ။ ။ "အတူေနၾကတာလား... "
မင္းခက္ ။ ။ "အဲ့ဒါက............."
ေန။ ။ "အင္းဟုတ္တယ္... ငါတို႔ အတူ ေနၾကတာ..."
ခန္႔နိင္ တစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာႏုိင္ေတာ့ဘဲ မင္းခက္ကုိၾကည့္ေနေတာ့သည္။ ေနပုိင္ေသာ္ လည္း မင္းခက္ လက္ကုိဆြဲကာ ထြက္သြားေတာ့သည္။
ဒီလုိနဲ႔
လြန္း တစ္ေယာက္ ညဘက္ မအိပ္ေသးဘဲ မမ ျပန္အလာကုိေစာင့္ေနေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္ အျပင္မွ ကားအသံေၾကာင့္ လြန္းထြက္ႀကိဳကာ မမရဲ႕ စာရင္းထည့္တဲ့ အိတ္သယ္ကာ မမနဲ့အတူ ဝင္လာေတာ့ သည္။
ယူဂ်ီ။ ။ "ေမာတယ္ကြာ...."
လြန္း။ ။ "ဒီမွာ မမ အတြက္ ေရ အဆင့္သင့္..."
ယူဂ်ီ။ ။ "ဒီလုိအလုိက္သိေနလုိ ့ပုိခ်စ္ရတာ..."
လြန္း။ ။ "လြန္းက ပုိခ်စ္တာပါေနာ္..."
ယူဂ်ီ။ ။ "ကဲ ကုိယ္ ေရသြားခ်ဳိးအုန္းမယ္..."
လြန္း။ ။ "ဟုတ္ကဲ့ပါ ႐ွင့္..."
လြန္းပါးေလးကုိ တစ္ခ်က္နမ္းကာ အေပၚသုိ႔ တက္သြားေလေတာ့သည္။
လြန္းလည္း သူ႔အခန္းထဲသုိ႔ျပန္လာပီး ကုတင္ေပၚတြင္ ေမွာက္ယွက္လ်ဲကာ ကာတြန္း ဖတ္ေနေတာ့သည္။ ယူဂ်ီ တစ္ေယာက္ ေရခ်ဳိးပီးေတာ့ လြန္းအခန္းထဲဝင္လာကာ လြန္းနဲ႔ အတူ ေဘးတြင္ ဝင္လွဲကာ
ယူဂ်ီ။ ။ " ကာတြန္း ဖတ္ေနတာလား..."
လြန္း။ ။ "အင္းဟုတ္တယ္... မမ ဖတ္လုိ႔ေကာင္းတယ္.."
ယူဂ်ီ။ ။ "တကယ့္ကေလး..က်ေနတာပဲ..."
လြန္း။ ။ " ဒီေန႔ အဆင္ေျပလား... ဟုိသုံးေကာင္ေကာဘယ္လုိေနလဲ.ဟင္"
ယူဂ်ီ။ ။ " ပုိင္ျဖဳိး အေၾကာင္းသိခ်င္တာလား..."
လြန္း။ ။ "မမ ဘယ္လုိဖစ္ေနလဲ..."
ယူဂ်ီ။ ။ "ထားပါေတာ့... သူရနဲ ့ပုိင္ၿဖိဳးက ပြဲမွာ႐ွိတယ္..ဒါမယ့္ မင္းခက္ ကုိ ဟုိေကာင္ ေနပုိင္ေသာ္ နဲ႔ အတူ ထြက္သြား တာေတြ႔လုိက္ၾကတယ္တဲ့....ကုိယ္သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္ ကုိ လုံးဝမသကာၤဘူး...."
လြန္း။ ။ "ကဲပါ အဲ့တာေတြထားလုိက္...အခုေတာ့ အိပ္ေတာ့.."
ယူဂ်ီ။ ။ "ကုိယ့္ရင္ခြင္ထဲလာ..."
လြန္းတစ္ေယာက္ ယူဂ်ီ ရင္ခြင္ထဲသုိ ့ဝင္ကာ အိပ္စက္ေတာ့ေလသည္။
တစ္ဖက္တြင္,
ကုတင္ေပၚသုိ ့ပစ္တင္ျခင္းခံလုိက္ရေသာ္ မင္းခက္.. ေၾကာက္လန္႔ပီး အေနာက္သုိ ့ဆုတ္မိေတာ့သည္။ ေနပုိင္ေသာ္ က မင္းခက္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကုိ ျပန္ဆြဲယူရင္း အနားကုိတုိးကာ..
ေန။ ။ "မင္း...ငါ့ကုိ ဒီေန႔ စိတ္တုိေအာင္လုပ္ဖုိ ့ရည္ရြယ္ထားတာလား.."
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္.. ဘာလုပ္မိလုိ႔လဲ..."
ေန။ ။ " ခန္႔နိင္ က မင္းအေပၚ ၾကည့္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြကုိ ငါမသိဘူးထင္ေနလား... "
မင္းခက္ ။ ။ "ခင္ဗ်ား... ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ... အကုိခန္႔ႏုိင္က ကြၽန္ေတာ္ ကုိ ခင္လုိ႔ေလ..."
ေန။ ။ "hkhkhk....မင္းက တကယ့္ငတုံးပဲ...သူမင္းကုိ.. လုိခ်င္ေနတာ..သူမင္းကုိ ခုိးၾကည့္ေနတာ...အဲ့ဒါေတြအကုန္ငါက သိေနတယ္.."
မင္းခက္။ ။ "ဒီမွာ... ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ.. "
ေန။ ။ "ခန္႔နိင္ နဲ႔ ေဝးေဝးေန.. "
မင္းခက္ ။ ။ "ဘာလုိ ့အဲ့လုိလုပ္ရမွာလဲ..."
ေန။ ။ "ငါမင္းကုိပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္...မင္းႏွလုံးသား..မင္းခနၶာကုိယ္..မင္းရဲ႕အရာအားလုံး.."
ထုိစကားေၾကာင့္ မင္းခက္ ေတြေဝသြားပီး..ေနပုိင္ေသာ္ ရဲ႕ မ်က္ဝန္းကုိစုိက္ၾကည့္ရင္း
မင္းခက္ ။ ။ "ဒါမယ့္..ကြၽန္ေတာ္က ေယာက်္ားေလးေလ.."
ေန။ ။ "အဆင္ေျပတယ္.. မင္းက မင္းလုိ႔ပဲဒါေၾကာင့္..ငါမင္းကုိခ်စ္တယ္.."
မင္းခက္တစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာႏုိင္ေတာ့ဘဲ ရင္ေတြခုန္ေနေတာ့သည္။
ေန။ ။ "ငါ့ကုိ နည္းနည္းေတာင္ သေဘာမက်ဘူးလား..."
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္.. ကြၽန္ေတာ္ လည္း ခ်စ္ပါတယ္..."
ေျပာမိတဲ့ ပါးစပ္ကုိလက္နဲ႔ကာရင္း ႐ွက္စိတ္ေၾကာင့္ပါးေတြရဲတက္လာတာကုိ ေနပုိင္ေသာ္ သေဘာက်ကာ...မင္းခက္ပါးေလးကုိ နမ္းလုိက္ေတာ့သည္။
မင္းခက္ ။ ။ "ဒါမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အေပၚ..မခ်ဳပ္ခ်ယ္ပါနဲ႔.."
ေန။ ။ "တစ္ခ်ဳိ အရာေတြမွာေတာ့ရတယ္..ခန္႔နိင္ နဲ႔ပတ္သက္ရင္းေတာ့မရဘူး...ေနာက္ပီး Smith ဆုိတဲ့လူနဲ႔ ဘယ္လုိသိတာလဲ... "
မင္းခက္ ။ ။ " သူနဲ႔ က UK မွာေတြ႔ခဲ့ၾကတာေလ..သူကသေဘာေကာင္းပါတယ္..."
ေန။ ။ "ဒါမယ့္ သူက ငါတုိ ့ရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ Company ကလူ...ျဖစ္ႏုိင္ရင္းသူနဲ႔ ပါေဝးေဝးေန..."
မင္းခက္ ။ ။ "ခင္ဗ်ား ကလည္း..ဘာလုိ ့အဲ့လုိေတြလုပ္ေနတာလဲ...ကြၽန္ေတာ္ ကုိ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ပါနဲ႔ ဆုိ...ဟုိလူနဲ႔လည္း ေဝးေဝးေန...ဒီလူနဲ႔လည္းေဝးေဝးေနနဲ႔ စိတ္႐ႈပ္လာပီး..."
ေန။ ။ "ကုိယ္...ကုိယ္ေတာင္းပန္းပါတယ္..."
ထုိစကားေၾကာင့္ မင္းခက္တစ္ေယာက္ အံျသသြားေတာ့သည္။
မင္းခက္။ ။ "ထားလုိက္ပါေတာ့...ကြၽန္ေတာ္ ဘက္က အတတ္ႏုိင္ဆုံးေ႐ွာင္ေပးပါ့မယ္..."
လုိက္ေလ်ာမိတဲ့ ကုိယ့္ကုိလည္းအံျသေနမိေတာ့သည္။ ေနပုိင္ေသာ္ က သူ႔ကုိယ္တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားလုိက္ေတာ့သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္,
႐ုံးတြင္ ယူဂ်ီ တစ္ေယာက္
ယူဂ်ီ။ ။ "သူရ နဲ႔ ဘုန္းႂကြယ္ပါ လုိက္ခဲ့တာပုိေကာင္းမယ္.."
ဘုန္းႂကြယ္။ ။ "အာာ..ဟုတ္ကဲ့.."
ယူဂ်ီ,ေနပုိင္ေသာ္, ဘုန္းႂကြယ္တုိ ့ထြက္သြားၾကေတာ့ မင္းခက္တစ္ေယာက္ သူရ လက္ကုိဆြဲကာ
မင္းခက္ ။ ။ " ဘယ္သြားၾကမလုိ႔လဲ..."
သူရ။ ။ " ဒီေန႔ ငါတို႔ gameကုိတင္ျပရမွာလူႀကီးေတြဆီကုိ..."
မင္းခက္ ။ ။ "တကယ္ႀကီး..."
သူရ။ ။ "ငါသြားေတာ့မယ္..."
မင္းခက္။ ။ "ေအးပါ..."
သူရထြက္သြားေတာ့
မင္းခက္။ ။ "ပုိင္ျဖဳိး ကလည္း ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ...ငါတစ္ေယာက္တည္းရယ္..."
ခန္႔နိင္ ။ ။ "ကုိယ္႐ွိပါတယ္..."
မင္းခက္တစ္ေယာက္ အေနာက္လွည့္ၾကည့္ရင္း..
မင္းခက္။ ။ "အကုိခန္႔ႏုိင္.....အကုိက မလုိက္သြားဘူးလား... "
ခန္႔နိင္။ ။ "အကုိ မင္းနဲ႔ စကားခဏေျပာခ်င္လုိ႔...."
ဒီလုိနဲ႔ အစားအေသာက္ေတြထားရာ အခန္းထဲတြင္
ခန္႔နိင္ ။ ။ "ေနပုိင္ေသာ္ နဲ႔ က ဘယ္လုိဆက္ဆံေရးမ်ဳိးလဲ..."
မင္းခက္။ ။ "အဲ့ဒါက....ကြၽန္ေတာ္... "
ခန္႔နိင္ ။ ။ "ကုိယိ ရိပ္မိေနပါတယ္..ဒါမယ့္ကုိယ္လည္း မင္းကုိဖြင့္ေျပာခ်ငိတယ္...အကုိမင္းကုိစေတြ႔တည္းက ခ်စ္တယ္... "
မင္းခက္။ ။ "ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကုိ...ကြၽန္ေတာ္ အကုိ႔ကုိ မခ်စ္ႏူိင္ဘူး.. "
ခန္႔နိင္။ ။ "ဘာလုိ႔လဲ...ေနပုိင္ေသာ္ ေၾကာင့္လား...."
မင္းခက္တစ္ေယာက္ ေခါင္းၿငိမ့္လုိက္ေတာ့သည္။
ခန္႔နိင္ ။ ။ "ကုိယ္ေနာက္က်သြားတာပဲ..."
မင္းခက္ ။ ။ "ကြၽန္ေတာ္ သြားလုိက္ပါအုန္းမယ္... "
သူေနာက္လွည့္မၾကည့္ဘဲ အျမန္သာထြက္လာလုိက္ေတာ့သည္။
တစ္ဖက္တြင္,
ရတီ ဆုိင္ကုိ ေရာက္လာတဲ့ လြန္းေၾကာင့္ ရတီ အံျသကာ
ရတီ။ ။ "နင္ ထြက္လာလုိ ့ရတယ္ေပါ့ေလ..."
လြန္း။ ။ "အင္းဟုတ္တယ္... ဒါမယ့္ ငါမမ ကုိေျပာလာတာပါ..."
ရတီလည္း အေနာက္ဘက္ အခန္းထဲ သုိ႔ ေခၚကာ
ရတီ။ ။ "ဒီမွာ ထုိင္...ဒါက ငါအလုပ္လုပ္တဲ့အခန္း..အေ႐ွမွာ ေစ်းဝယ္သူေတြနဲ႔ ဆုိ ငါတုိ ့စကားေျပာဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး..."
လြန္း။ ။ "အင္းပါ... "
ဒီလုိနဲ႔ ရတီ နဲ႔ စကားေတြ အၾကာႀကီးေျပာပီးသည့္ေနာက္
လြန္း။ ။ "တကယ္ေတာ့ ငါဒီအေၾကာင္းကုိ နင့္တစ္ေယာက္တည္းပဲေျပာမွာေနာ္.."
ရတီ။ ။ "အျမန္ေျပာ..ငါသိခ်င္ေနပီး..."
လြန္း။ ။ " မမယူ႐ုိလင္းေလ..အခုေတာ့ ယူဂ်ီေပါ့...မမက ဒြိလိင္ သိလား.."
ရတီ။ ။ "တကယ္ႀကီး...နင္တကယ္ေျပာေနတာေပါ့ေလ.."
လြန္း။ ။ "ငါတကယ္ေျပာတာ...နင္ဘယ္သူမွျပန္မေျပာနဲ႔ေနာ္..."
ရတီ။ ။ "အင္းပါဟ...စိတ္ခ်။"
ဒီလုိနဲ႔ ေန႔ခင္းေရာက္ေတာ့ ယူဂ်ီ တုိ ့အကုန္႐ုံးကုိျပန္လာၾကေတာ့သည္။ သုိေပမယ့္ မ်က္ႏွာမေကာင္းၾကေခ်။ မင္းခက္လညး္ သူရလက္ကုိအတင္းဆြဲကာ ေမးေတာ့
သူရ။ ။ "ငါတို႔ game အသစ္တစ္ခု အခုိးခံလုိက္ရတယ္..."
...................................................................................
( ခဏခဏပ်က္ေတာ့ စိတ္ေတာင္ညစ္တယ္...T.T. )ေနာက္အပုိင္းျပသာနာေတြလာေတာ့မယ္ေနာ္ ငိငိ....
ESTÁS LEYENDO
ကြၽန္မ ခ်စ္တဲ့ မမ
Romanceအရင္ဝတၳဳ က မပီးေသးဘူး ဒါမယ့္ ဆက္လည္းမေရးခ်င္ဘူး။ ကုိယ္ စိတ္မပါပဲ ေလ်ွာက္ေရးထားသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အခုဒီဝတၱဳ ေလးကုိ ေသခ်ာေရးၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း [ လြန္းတစ္ေယာက္ငယ္ငယ္ကတည္းက ႀကိတ္ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မမ။ အေၾကာင္းတစ္ခုေ...
