Chapter Twenty-Four: Like a Dream

Comenzar desde el principio
                                    

Dahil sa sinabi niyang 'yon, hindi na ako mapakali. Hindi ko rin siya magawang tanungin dahil ang gusto ko, kusa niyang sasabihin sa'kin 'yon. Sobrang tahimik tuloy namin habang kumakain.

"More fried chicken, princess?" Chances asked our daughter. She's attentive to them but is not paying attention to me. Maybe, it's guilt screaming at her.

"I'm full, mom."

"Okay. Come on down. Let's wash your hands—" Pinigilan ko si Chances na makalapit sa anak namin. "Zacc?"

"Alice!" Tawag ko sa yaya ng mga bata na nagmamadali namang lumapit. "Pakiasikaso si Chance."

"Zacc, ako na." My wife insisted.

"Sit down, Chances. Hindi ka pa kumakain e."

"Daddy's right, mom. You haven't eaten anything yet." Nag-aalalang wika ng isa pang anak namin.

Nang kunin narin ni Alice si Zac matapos kumain, kinausap ko na si Chances na ngayon ay napakatahimik. Hindi niya parin ginagalaw ang pagkain niya.

"Is there something you want to tell me, baby?"

She smiled awkwardly at me and then shook her head. I know it when you lie, Chances. Stop trying. Gusto ko sanang isatinig pero may kung anong pumipigil sa'kin.

"Kumain ka na," Aniya. "Hindi mo ba nagustuhan ang luto ko?"

"Love, malapit ko na ngang maubos o. Ikaw 'yang hindi pa kumakain."

Sumandok ako para subuan siya. Nag-atubili siya nong una pero hinayaan niya rin ako sa huli.

"Sorry kung... para akong wala sa sarili," Pahayag niya matapos ang hapunan. Nasa porch kaming dalawa. Nakaupo siya habang nakahiga naman ako sa hita niya. "Sorry, Zacc."

"You don't have to, babe. Just promise me you won't keep something from me." I said to make her tell me about what she and our children talked about before dinner.

Tumango siya habang nag-iiwas ng tingin. May mali talaga e. Maliban sa may itinatago na siya sa'kin, hindi na niya ako tinitingnan sa mata sa tuwing nag-uusap kami. Lagi siyang nag-iiwas ng tingin e hindi naman siya gano'n.

"Alam mo, Zacc, napakaperfect ng bahay na 'to. Kuhang-kuha 'yong ginuhit kong bahay na gustong-gusto ko."

"You remembered that you designed this house?" I asked, surprised at her statement.

"Oo. Marami akong naaalala, Zacc. Paunti-unti." Nakangiting tugon niya.

"Tulad ng?"

Ngumiti siya tapos umiling. Tuwang-tuwa siya sa iniisip niya ah. Ano kaya 'yon?

"Naaalala ko na minsan mong pinagselosan ang professor ko."

"Nope. I wasn't jealous at that time." I denied.

"Okay. Hindi daw e. So hindi na." She stated, rolling her eyes afterwards. "Naaalala ko rin na nagseselos ka kay Arlo."

"Ba't naman gano'n babe? Lahat nalang ng naaalala mo, nagseselos ako?"

"Haha. E ikaw kasi, hindi ka nagbabago. Seloso ka pa din." Sagot naman niyang hindi ko maipagkaila sa sarili ko. When it comes to her, I am so possessive. I am always jealous.

"Hindi ako ganito. Lalo na no'ng kami pa ni Divina. I let her go out with anyone she likes to. Sa'yo lang talaga ako nagkakaganito. Dumagdag pa ang Sa-ack na 'yon. Tss."

"Ano ba'ng meron kay Sac?" I can tell that she enjoyed our conversation. Nakangisi e habang ako rito, nagngingitngit na. "Hindi naman naging kami."

Chasing Chances [TSC Book 2]°KathNiel° ✓COMPLETEDonde viven las historias. Descúbrelo ahora