" အ"
တစ္ေနရာရာမွနာက်င္မႈကုိသတိျပဳမိေတာ့မွ မ်က္နွာကျဖန္းခနဲပူထြက္သြားေတာ့သည္။
ဟာ ညက .......
ေဘးနားကဖက္ေခါင္းအုံးက ရွက္ရမ္းရမ္းဖို႔ဓားစာခံ
ေကာင္းပဲ။ နွစ္ခ်က္၊ သုံးခ်က္ ေကာက္ထုိးလိုက္တာ
ေတာင္ ဘာမွမတုန္႔ျပန္။
တစ္ခါတစ္ေလဘ၀မွာဘာဆုိဘာမွမရွိခဲ့ရင္ေတာင္
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ပတ္ရမ္းရမ္းျပန္ခံမေျပာတတ္တဲ့
ဖက္ေခါင္းအုံးတစ္လုံးေလာက္ရွိရင္ကုိပဲ ေက်နပ္စရာ။
" နုိးေနျပီလား ညီ"
ဆတ္ခနဲေတာင္တုန္သြားရသည္။ ကုိကုိထြက္လာတာလည္းျမန္လုိက္တာ။
" ဟုတ္ကဲ့ နုိးျပီးကုိကုိ"
ကုတင္ေဘးမွာလာရပ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့ကုိငုံ႔ၾကည့္ေနပုံက
" ဆရာမသမီးဗုိက္ေအာင့္ေအာင့္ေနတယ္" ထဲက ဆရာမရဲ႕မ်က္နွာေပးမ်ိဳး။ဘာရယ္မဟုတ္အတင္းလူးလဲထမိေတာ့ နာက်င္မႈကသတိလက္လြတ္ရႈံ႕မဲ့သြားေစ
သည္။
" ရရဲ႕လား ကေလး ေဆာရီး ကုိယ္ ..."
တစ္၀က္တစ္ပ်က္ရပ္တန္႔သြားေသာစကားသံေနာက္
ဘယ္လုိမ်က္နွာမ်ိဳးျဖစ္ေနမယ္သိခ်င္စိတ္နဲ႔ေမာ့ၾကည့္
ေတာ့ လည္ပင္းကုိအသာပြတ္ျပီး ရယ္မလုိျပဳံးမလုိ။
" အင္း ကုိယ္ ဘာျဖစ္လဲ" စခ်င္စိတ္ျဖင့္ေမးမိသည္။
" အာ ကေလးကြာ"
" ကုိကုိပဲေျပာတာေနာ္ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမေျပာရေသးဘူး"
ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္နွာေပးကုိ ေခါင္းတခါခါနွင့္အသိ
အမွတ္ျပဳျပီးေနာက္
" ျဖည္းျဖည္းထ ေရခ်ိဳးလုိက္ ..... ကိုယ္ေရေႏြးစပ္ေပးထားတယ္"
" ေရေႏြး ??? ကုိကုိဘယ္ခ်ိန္ကထတည္လုိက္"
ေရပူ၊ေရေအး ရနုိင္ေလာက္ေသာတုိ္က္ခန္းမဟုတ္သည္မုိ႔ ေရေႏြးျဖင့္ခ်ိဳးဖို႔ရာ ကြ်န္ေတာ့ပ်င္းရိပုံမ်ိဳးျဖင့္မရသလုိ ရန္ကုန္အပူခ်ိန္ကလည္း ေရေႏြးကုိေကာ္ဖီေဖ်ာ္ဖုိ႔အျပင္မလုိအပ္။
" အင္း နုိးေနတာနဲ႕"
ဒါေၾကာင့္အရင္နုိးေနတာ။
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
Extra 3
Start from the beginning
