Zawgyi
ေန၀င္ခါနီး ပင္လယ္ျပင္သည္ေဆြးစရာေကာင္း
ေလာက္ေအာင္ေတာက္ပညိဳရီလ်က္ရွိသည္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕၏ေက်ာင္းသားမ်ားကေတာ့ေန႕ခင္း
ေနပူပူထဲတြင္ အသားကုန္ေသာင္းက်န္းျပီးသကာလ
ညေနပုိင္းတြင္မူ ကမ္းေျခတြင္အစရွာမရေတာ့
ေအာင္ပင္။
ဟုိဟုိသည္သည္လုိက္လံၾကည့္လုိက္ေတာ့လည္း
အရိပ္ရအေဆာင္မ်ားတြင္ အစုလုိက္အစုလုိက္။
မသကာၤစရာတစ္စုံတစ္ရာမေတြ႕သည္မုိ႕
အရမ္းၾကီးလည္းမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္မေန
ခ်င္ေတာ့။
အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာတာကုိ စိတ္ဖိစီးမႈ
မ်ားစြာမေပးခ်င္။
တစ္ခါတစ္ေလ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနၾကပါေစဟု
ဆရာအခ်င္းခ်င္းတုိင္ပင္ရင္း လႊတ္ထားေပးလုိက္သည္။
လူစုၾကားထဲ ညီ့ကုိေ၀့၀ဲရွာရေသး၏။
ခပ္လွမ္းလွမ္းကအေဆာင္ထဲ က်ားထုိးေနေသာညီက
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ရယ္ေမာေနတာကုိျမင္မွ
စိတ္ေအးလက္ေအးထားခဲ့နုိင္သည္။
မေတာ္ေန႕ခင္းကလုိ ရန္ထျဖစ္ေနမွျဖင့္။
ေန႕ခင္းကဆုိမွ သူေျပာသြားသည့္အေၾကာင္းေတြးမိ
ျပန္ေတာ့လူကခ်က္ခ်င္းမ်က္နွာကုိဘယ္နားထားရ
မယ္မသိ။
ဒီေကာင္ေလးဟာ စကားကုိတတ္လြန္းတာ။
ေတြးရင္းတစ္ခ်က္ရယ္လုိက္မိသည္ကုိ
" အစ္ကုိလကာၤ ဘာေတြရယ္ေနတာတုန္းဗ်"
ဟု ရဲရင့္ကအေမးရွိလာသည္။
လက္ေထာက္ေက်ာင္းအုပ္၏အခန္းတြင္ ဆရာေတြခ်ည္းစုျပီး စကားစျမည္ေျပာရန္ေရာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္ျပီး
ေရာက္တတ္ရာရာေျပာဆုိေနၾကရင္း
တစ္ေန႕တာပင္ပန္းသမ်ွ ေျဖေဖ်ာက္ရသည္ေလ။
" ဘာရယ္မွမဟုတ္ပါဘူး ငါ့ညီရာ။ေက်ာင္းသားေတြကုိ
ၾကည့္ျပီး ကုိယ္ေတြတုန္းကလည္းဒီလုိပဲလုိ႕ေတြးမိလုိ႕ပါ"
" ေၾသာ္ ဒါနဲ႕အစ္ကုိ။ဟုိေကာင္ေလးနဲ႕တစ္ခန္းထဲ
ေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား။ကြ်န္ေတာ္လည္းအားနာ
ေပမယ့္သူ႕ပုံစံနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ေခၚထားရင္ပုိဆုိးမွာ"
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
