Chapter Twenty: Home

Start from the beginning
                                    

"So, did your mom do it?"

"No. Because my friend and I kept it a secret. And you my little kittens are the only ones who know. Now, now, listen. My bestfriend promised me that when he grows up, he will buy a car so I won't have bruises again."

"So, should you and dad get me a car instead?" Zac asked making Chances break to laughter. Nanggigil pa yata siya kasi kinurot niya ang pisngi nito at saka pinaulanan ng halik.

"Maybe." Chances told my son. "If you promise mom that you will drive slow especially when our precious princess is riding with you."

"Of course mom. Chance will be safe with me."

Niyakap niya ang mga anak namin. Sumisikip ang puso ko sa magkahalong saya at lungkot habang pinapanood sila. Palihim na nagpunas si Chances ng luha.

"Sweethearts, always remember that mommy loves you so much. I would never want to be away from you."

"We know mom. Dad told us about you a lot. He used to say that if you were with us you'd be the best mom. And yes, you really are mommy." Zac, the matured little man, said.

"Oh mommy!" Chance exclaimed out of sudden. "I think someone else aside from me and Zac heard your secret!"

I should have known that my little girl is referring to me. Ngayon ko lang narealize na nakatingin na silang tatlo sa'kin.

"Eavesdropping isn't good, daddy." My wife told me with an eyeroll.

"I didn't hear anything, love." I lied. Lumapit ako sa kanila. Hinagkan ko sa noo ang dalawa kong anak saka hinalikan ng mabilis si Chances sa labi. "I love you."

"I love you, Zacc."

"I love you daddy." Chance muttered too.

"I love you most, dad." Zac said, smirking. Napatawa ako. Mana nga sa'kin ang anak ko. Wait, more like, mana sa mommy niya. Ayaw patalo.

"Come on, dad. Let's play!" He chirped afterwards.

"No champ. It's time to eat." Sagot ko saka siya kinarga.

Bumaba si Chances sa kama at kinarga narin ang isa pang anak namin.

"I wish we have fried chicken." I heard our daughter telling her mom. Chances chuckled at that.

"I wish too." My wife uttered adorably.

Nakangiti si mama nang pumasok kami sa dining area. Nagsitakbuhan ang mga anak namin sa kanya para batiin siya.

"Good morning, mommy lola!" Sabay na bati ng dalawa.

"Good morning, handsome." Bati ni Chances na nagpangiti sa'kin ng malapad. Hinalikan ko ang tungki ng ilong niya at niyakap siya ng mahigpit.

"Babe, I'm jealous."

"Oh, bakit naman?" Nakangusong tanong niya.

"Naalala mo si Sa-ack. Tsk."

"Hala. Ito naman. Ano naman ngayon kong naalala ko siya? Eh mas mahalaga ba 'yon sa'yo na hindi ko nakalimutan?"

Wala talaga akong takas sa babaeng 'to. Confirmed, sa kanya nga nagmana si Zac. She always makes and says everything in the right way.

"Hindi mo nakalimutan? Ako?" Paglalambing ko.

"Oo. Hinanap kita pagkagising ko kaagad. I mean, your face is what I looked for that day. Kaya hindi agad ako naniwala kay Nero na fiancee niya ako. Kasi habang tulog ako, ikaw lang 'yong nakikita ko." Kwento niyang lubos na nagpasaya sa'king puso. "When I first saw you at the park, I was so happy for a reason I didn't know. Bumabalik ako do'n every Sunday kasi inaabangan ko kayo ng anak mo."

Chasing Chances [TSC Book 2]°KathNiel° ✓COMPLETEWhere stories live. Discover now