pjesa 3😍

78 13 6

por elina_ela

por elina_ela

Shpresoj tju plq pjesa 😆😆😆 Oho ky qenka edhe i pashëm edhe fjalërëndë, ku e mori këtë krenari ky. U ngrita në këmbë unë pa dijeni fare, epo ndoshta ka dë-shirë ta respektoj.
Joalinë: Përshëndetje, jam Joalinë. (Ia zgjata dorën dhe i buzëqesha shumë.)
Grejd: Përshëndetje, jam Z. A mund të ma heqësh atë dorë të fëlliqur?(Ai e tha me plot injorim dhe u nis nga ana tjetër, kjo më lëndoi paksa.)
Klea: Është kështu.
Tom: Grejd mirëserdhe. Je gati?
Grejd: Çfarë dreqin ajo vajzë e fëlliqur këtu?
Tom: Ehm Tom… Shiko.
Grejd: Çfarë?
Tom: Ajo do të marrë rolin e Rozalinës.
Grejd: Hë? - bërtiti. - Je çmendur Tom? Kjo? Kjo vajzë këtu?
Tom: Unë nuk desha por Klea insistoi aq fort.
Grejd: Asnjëherë Tom, e di sa vajzat e bukura ishin me vend jashtë, dhe ti zgjodhe këtë shëmtirën këtu që i vjen era si një qen i cofur?
Joalinë: Ndoshta jam e papastër tani por s’më vjen era qen i cofur.
Grejd: Mbylle ti, nuk fola asgjë me ty... Tom, unë rolin s’do ta luaj me të... Nëse kjo hyn këtu, unë largohem.
Tom: Grejd, do të gjejmë një vajzë tjetër vetëm mos u largo.
Grejd: Atëherë gjejeni.
Klea: Unë e dua këtë...
Grejd: Klea mjaft ti.
Klea: Mendoje kur të pastrohet dhe rregullohet? Pse nuk besoni se edhe kjo ka këtë bukurinë e saj? (Grejd dhe Tom filluan të qeshin.)
Grejd: Kjo bukurinë? Jeni çmendur? Asnjëherë.
Klea: Provoje vetëm njëherë, nëse roli kryhet keq, do ta tërheqim.
Grejd: Jo...
Klea: Të lutem Grejd.. Të lutem (filloi t’i përgjërohej)
Grejd: Mirë, vetëm njëherë, jo më shumë.
(Joalinë u gëzua aq shumë saqë iu hodh në përqafim Grejdit)
Grejd: Më lësho oj vajzë e ndotur! (Bërtiste duke tentuar t'ia hiqte duart por më në fund e tërhoqi jashtë nga vetja.)
Grejd: Mos guxo dhe njëherë të më prekësh.
Joalinë: Oh Zot, sa i paedukuar.
Grejd: Mjaft (bërtiti) ose përndryshe do të përjashtohesh që tani.
(Këtë herë nga ai gëzimi im u kthye në një nervozizëm të tepruar.)
Ai u vesh aq bukur, dhe vërtetë mënyra se si i bënte skenat të linte pa fjalë. Por unë çfarë roli kam?
Tom: Shiko tani, ti duhesh të ulesh në atë tavolinën sepse ti do të vendosësh një pakt me Xhonatanin.
Joalinë: Kush është Xhonatan?
Grejd: Jam unë, budallaqe, por në film e kam emrin ashtu.
Joalinë: Ohhh... Po unë kush jam?
Tom: Rozalinë… Rozalinë!
Joalinë: Ohhh e kuptova. (Sapo desha të ulem, ky Grejd budallai bërtiti aq fort.)
Grejd: Kujdes është i shtrenjtë... Pastroji duart para se ta prekësh.
Joalinë: Nuk jam dhe aq e papastër, idiot.
Grejd: Unë idiot? Unë?
Joalinë: Jo, ky kolltuku këtu… “Budalla” , - pëshpërita.
Tom: Qetësi... Luani rolet tani.
Grejd: Rozalinë, të lutem martohu me mua kam nevojë për ty shumë…
Joalinë: Për çfarë re... Haha (fillova të qesh me të madhe dhe e godisja me duar tavolinë nga të qeshurat me zë) Sa qesharake të jesh aktore. (Kishin mbetur duke më shikuar u kollita dhe ndalova së qeshuri.)
Grejd: Nuk mundem Tom… S’mundem me këtë budallaqe. Kjo do të më fundosë... Jam aq i famshëm që të merrem me këtë... Kam fanset e mia, nuk dua t’i humbas, - ai doli duke ikur nga aty.
Tom: Ti vajzë... Ke 5 minuta kohë ta kthesh Grejdin këtu, nëse jo, atëherë je e pushuar nga këtu...
Joalinë: Unë??
Tom: Tani! ( bërtiti)
Fillova të vrapoj mbrapa tij, herë rrëzohesha, herë ngritesha, dhe herë e godisja veten nga muri. “Grejjjd”, - bërtita mbas tij. Vetëm kur më rrëshqiti këmba dhe i rashë një shërbëtoreje, u bëra e tëra ujë dhe më pas nga rrëshqitja “ahh” bërtita fort dhe e godita fort Grejdin. “Puna pisk”