👑E BUKUR , POR E VARFËR👑 {Nice ,but poor }

pjesa 2😘

Shpresoj tju plq pjesa 😘😍

Filluam që të bëja prova, ata më provokonin me shumë gjëra të ndryshme. Oh dreqin, sa për aktore paskan ardhur këtu. Isha lodhur duke mbajtur herë qendrimin serioz dhe herë atë të buzëqeshur. Njerëzit mendonin të distanco-heshin nga unë, vërtetë më vinte një erë e keqe.

Klea: Tani është prova për të qenë romantike. Romantike mendova me veten.

Joalinë: Por me kë?

Klea: Me këtë kukullën këtu?

Klea: Po pra bëhu më romantike. (Ajo ma vendosi kuku-llën. Dukej mashkull legjendë Kjo kukullë. Qesha me mendimin tim. Unë mundohesha të isha sa më romantike por me një kukull?)

Joalinë: Oh Romeo, je kaq i bukur. Më puth, kam pritur për një kohë të gjatë puthjen tënde. (Sapo desha ta puth, dëgjova të qeshura)

Klea: Ta shohësh veten njëherë...

Joalinë: Nuk më ka rënë për pjesë asnjëherë të jem romantike, mos qesh.

Klea: Vazhdo të lutem.

(Mora atë dhe e shtriva në tokë, hipa mbi të Dhe e kapa.)

Joalinë: Më puth për atë dreq. As ti si pëlqen vajzat si unë? Pa para?Hajde Romeo. (Kur dëgjova një zë mbrapa meje)

Çfarë dreqin, - ishte një zë mashkullor, një zë i pjekur dhe kaq tërheqës, kur ktheva kokën, qendronte një zeshkan kaq tërheqës, muskuloz, buzët e trasha, i veshur kaq bukur, parfumi i tij depërtonte në organet e mia të brendshme... Kush dreqin është ky? Asnjëherë rrugës nuk e kam parë përveçse në mure fotografia e tij e kapur... Por mënyra e të shikuarit ishte kaq serioz, sikur dëshironte të shpërthente nga nervozizmi që e tregonte aq haptasi.

X: Çfarë dreqin është kjo?

Klea: Grejd ëhm kjo... Nuk të prisja kaq herët.Oho ky qenka edhe i pashëm edhe fjalërëndë, ku e mori këtë krenari ky. U ngrita në këmbë unë pa dijeni fare, epo ndoshta ka dë-shirë ta respektoj.

Joalinë: Përshëndetje, jam Joalinë. (Ia zgjata dorën dhe i buzëqesha shumë.)

Grejd: Përshëndetje, jam Z. A mund të ma heqësh atë dorë të fëlliqur?(Ai e tha me plot injorim dhe u nis nga ana tjetër, kjo më lëndoi paksa.)

Klea: Është kështu.

Tom: Grejd mirëserdhe. Je gati?

Grejd: Çfarë dreqin ajo vajzë e fëlliqur këtu?

Tom: Ehm Tom Shiko.

Grejd: Çfarë?

Tom: Ajo do të marrë rolin e Rozalinës.

Grejd: Hë? - bërtiti. - Je çmendur Tom? Kjo? Kjo vajzë këtu?

Tom: Unë nuk desha por Klea insistoi aq fort.

Grejd: Asnjëherë Tom, e di sa vajzat e bukura ishin me vend jashtë, dhe ti zgjodhe këtë shëmtirën këtu që i vjen era si një qen i cofur?

Joalinë: Ndoshta jam e papastër tani por smë vjen era qen i cofur.

Grejd: Mbylle ti, nuk fola asgjë me ty... Tom, unë rolin sdo ta luaj me të... Nëse kjo hyn këtu, unë largohem.

Tom: Grejd, do të gjejmë një vajzë tjetër vetëm mos u largo.

Grejd: Atëherë gjejeni.

Klea: Unë e dua këtë...

Grejd: Klea mjaft ti.

Klea: Mendoje kur të pastrohet dhe rregullohet? Pse nuk besoni se edhe kjo ka këtë bukurinë e saj? (Grejd dhe Tom filluan të qeshin.)

Grejd: Kjo bukurinë? Jeni çmendur? Asnjëherë.

Klea: Provoje vetëm njëherë, nëse roli kryhet keq, do ta tërheqim.

Grejd: Jo...

Klea: Të lutem Grejd.. Të lutem (filloi ti përgjërohej)

Grejd: Mirë, vetëm njëherë, jo më shumë.

(Joalinë u gëzua aq shumë saqë iu hodh në përqafim Grejdit)

Grejd: Më lësho oj vajzë e ndotur! (Bërtiste duke tentuar t'ia hiqte duart por më në fund e tërhoqi jashtë nga vetja.)

Grejd: Mos guxo dhe njëherë të më prekësh.

Joalinë: Oh Zot, sa i paedukuar.

Grejd: Mjaft (bërtiti) ose përndryshe do të përjashtohesh që tani.

(Këtë herë nga ai gëzimi im u kthye në një nervozizëm të tepruar.)