AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ 1-2 (DÜZENLENİYOR)

BD -36. BÖLÜM: TEST

" tam tamına 20 dakika 15 saniyedir yanıma uğramadın ve ben fazla meraklı bir adamım" masanın üzerinden uzanıp saçımı kulağımın arkasına sıkıştırırken gözlerine muzipçe baktım.

"Dakika tamam da saniye konusunda yalan söylüyor olabilir misin acaba?"

"Ben senin hasretinden geçen saniyelere odaklanabiliyor muyum acaba?" kısık bir kıkırtı dudaklarımdan kopup giderken Selman çoktan yanağımı iki parmağı ile sıktırmış ve aynı hızla ellerini cebine yerleştirmişti. Ben bu adama gün geçtikçe daha fazla aşık olmuyorsam başka da bir şey bilmiyorum.

"Çok tehlikeli bir adamsın"

"Bu tehlikeli adam hadi seni yemeğe çıkarsın" kolumda duran saate baktım ve 2 saat mola verebilirdim sanırım. Masanın üzerinde duran telefonumu alıp çantama yerleştirdim ve bilgisayarımı kapatıp kalktım. Kocamın - kocam demek ayrı bir haz veriyor' koluna girip çıkışa doğru yürüdük.

Yolda gelirken Selman' a baba olacağını nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum. Pek romantik biri olamasam da aklıma güzel fikirler gelmişti. Tek ihtiyacım olan güzel bir ortamdı. Önümüzde ki en uygun anlara bakacaktı artık. Restorana geldiğimizde yerimize geçtik ve Selman ikimiz için de sipariş verdi. Yemeklerimiz geldiğinde Selman çok acıkmış olmalı ki beklemeden girişmişti yemeye. Ben ise tabakta bana ağlayarak bakan domateslere içli içli tiksinmekle meşguldüm.

"Beğenmedin mi?" Selman benim yemediğimi fark edip sorunca yüzümde ki ifadeyi düzeltip gülümsedim.

"Yok, güzel" dedim ama elim çatala uzanmıyordu. Selman ise yemediğimi görünce çatalının ucuna azıcık et alıp bana uzattı. Güçlükle ağzıma aldığım eti çiğnemekle meşgulken Selman bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.

"Selman" dedim ama sesim bana bile zor ulaşırken o beni pek duymuş sayılmazdı.

"Annem inatla gideceksiniz diyor ama istemiyorsan gitmeyiz"

"Selman"

"Projeyi teslim edelim derken Asaf' ı erkenden yaşlandırıp emekliye çıkarmayı planlıyorum. Sanırım abini bu denli yıprattığım için bana kızamazsın" siyah kemik gözlükleri gözlerini benden saklıyor gibi olsa da kısılan göz kenarları orada olduğunu belli ediyordu. Konuşmaya devam ediyordu ki onda soğuk duş etkisi oluşturan cümle çıktı dudaklarımdan.

"Selman ben hamileyim" dedim ve bir türlü yutamadığım parçayı peçeteye çıkarıp gözümden akan yaşları elimle temizledim. İki gündür bazı kokulara karşı midemin bulanması beni hamilelik konusunda şüphelendirmişti. Daha öncesinde kesinlikle ihtimal dahi vermiyordum.

"Pardon" nihayet aklı başına geldiğinde söylediği ilk şey bu olmuştu. Adam da haklıydı o abimden bahsederken ben baba olacaksın demiştim. Bende anormaldim arkadaşlar. Tuhaf bir insandım kabul ediyorum.

"Hamileyim dedim. Baba olacaksın" aman battı balık yan gider hesabı söyleyiverdim özenip bözenmeden. Amacım başkaydı ama yapacak bir şey yoktu.

"Şaka yapıyorsun"

"Hayır çok ciddiyim"

"Oha, vallahi çok ciddisin. Yemin ediyorum şuan bulunduğumuz ortam müsait olsa çıkar oynarım" ciddi ciddi etrafı izliyordu. Ben ise bulunduğumuz halden oldukça memnun bir halde arkama yaslandım ve gözlerinin içine baktım.

"Ulan yemişim ortamını da, elit kesimini de" oturduğu sandalyeyi geriye gürültülü bir şekilde itekledi ve ayağa fırladı. Hemen yanıma gelip beni de kaldırdı ve sarıldı.

"Baba oluyorum. Baba oluyorum duydunuz mu baba oluyorum?"

ϾϿ

"Sanki hamile olan sen değilsin de benim" Selman elimi öperken heyecandan ölecek gibi duruyordu. Yemek sonrası apar topar doktora kontrole gitmiştik. Doktorun söylediğine göre 8 haftalık bir bebeğimiz vardı. Üstelik çok da sağlıklı ve haftasına göre gayet iyi görünüyordu. O günün üzerinden 3 koca gün geçmişti ki evlere şenlikti. Selman ondan beklenmeyecek bir özveri ile hareket ediyor olsa da son 3 günde beni çıldırtma seviyesine getirmişti. Selman' a kalsa işe gitmeyi bırakmalı ve mümkünse doktor kontrolleri harici evden çıkmamalıydım. Eve sürekli bir yardımcı da alabilirdik ve bu durumda yataktan bile kalkmadan 9 ayı tamamlayabilirdim. Tüm bunların hepsi kocamın fikriydi ve öyle de kalmaya devam edecekti.