HOW CAN BE A LOVER IF WE CAN'T BE FRIEND WRITTEN BY : SHERYL FEE(COMPLETED)

CHAPTER TWENTY

" HOW CAN WE BE LOVERS IF WE CAN'T BE FRIENDS "
WRITTEN BY : SHERYL FEE

CHAPTER TWENTY

As same as the old times!

When the darkness spreads, he inserted himself!

"Kailangan mo ng pagbayaran ang mga kasalanan mo Don Fred. Hindi lang sa aming mga alagad ng batas ka nagkasala pero sa taong bayan na rin at patawarin ako ng Diyos dahil ako na ang gagawa sa hakbang na ito para kahit hindi pa maubos ang mga masasamang damo mabawasan man lang  sila." Bulong  ng binata bago bumaba sa tree house nilang magkakaibigan.

Sa kanyang paglalakad sa dilim, hindi  niya napansin ang taong sumusunod sa kanya and he's  about to enter the facility where he's  about  to start the bastard ay nagulat na lamang siya ng may malamig na bakal na dumikit sa tagiliran niya't kasing-lamig pa ng boses.

"Well, well parang hindi ko na kailangan pang gumawa ng hakbang para hanapin ka pagkatapos ng gulo sa tahanan ninyo kung matatawag nga bang tahanan iyun samantalang kasing laki lang ito ng silid ko." Wika nito.

"At sino ka namang poncio pilato ka aber?" Nakatalikod man ang binata sa kausap pero nakakunot-noo naman na akala mo ba'y nakikita siya nito.

"Supposedly ako dapat ang nagtatanong niyan sa'yo lalaki ka. Oh I'm  wrong too hindi pala iyan ang dapat kong itanong dahil kilala kita Sandoval, anong pakay mo dito sa hide out namin? Sige nga Sandoval." Alam  man ni Jhay-R ang pakay ng mortal na kaaway dahil sa pangbubulag ng nakalakhang ama'y naitanong pa rin niya ang bagay na iyun.

Dito  napagtanto ni Phillip na ang taong  nanutok sa kanya ay walang iba kundi ang taong wala na yatang ginawa kundi ang guluhin ang buhay niya.

"Alam mo kung ano man ang pangalan mong impakto ka iwanan mo na ang ama mong walang kasing-demonyo. O baka naman wala kang kaalam-alam sa mga ginagawa niya at ikaw ang inutusang iligpit ang mga kagaya kong tumutugis sa kanya? Kawawa ka namang lalaki ka bata-batuta lang  ni  Don Fred." Pang-iinis pa lalo ni Phillip dito pero ang isipan ay busy na sa pag-iisip kung ano ang susunod niyang hakbang. Hindi naman sa takot siya sa baril pero paano niya maisasalba ang mga walang kamalay-malay na taong bayan kung mabaril siya ora  mismo ng hayop na nasa likuran niya, kaya dinaan na lamang niya ito sa pang-iinis.

Hindi nga siya nagkamali dahil mukhang kasing-init ng ulo niya ang kukute nito.

"Shut up! Alam mo bang kahit isa din akong opisyal ay nagagawa kong pumatay ng tao dahil sa'yo? At ikaw ang isusunod kong idedespatsa dahil ang buhay mo ang kapalit ng buhay ng yaya ko. Hands up and move!" Napalakas yata ang boses nito dahil may lumapit na alipores nito.

"Boss my problema ba?" Tanong nito.

"Wala Mang Damian, ihanda ang bakanteng kuwarto sa roof top at doon natin  siya ikukulong habang wala pa si daddy."  Sagot ni Jhay-R.

Sa pagkarinig ay agad nabaliktad ang sitwasyun, hindi sumunod ang binata bagkus ay naging mabilis ang kilos. Kung kanina'y siya ang natutukan ng baril siya naman ngayon ang nanutok.

But....

Agad  na nabitawan nabitawan ni Phillip ang hawak na baril. Inaamin niyang malaki ang galit niya sa mag-amang Andaya dahil sa illegal na gawain ng mga ito na siyang sumisira sa imahe ng mga kapulisan na siya namang totoo, marami ang mga alagad ng batas na nasisilaw sa kinang ng salapi kaya naman marami na rin ang napapariwang buhay lalo na ang mga kabataan.

Pero ng masilayan ang mukha ng mortal  na kaaway ay agad niyang nabitawan ang hawak na baril.

"No! This can not be!"

"Anong  ibig sabihin nito?"

Sabay pa nilang  sambit dahil pareho naman silang napatda ng magkaharap face to face.