FFG (walang selfie) XIII.

53 3 2
                                    

               Cup noodles. Yung nissin! yung ramen! Wah! pakiramdam ko nasa langit ako-

               Gutom na gutom na talaga ako, limang oras ng nakalilipas nung huli kong kain eh-

                Eto na!!! kakainin ko na!

      " opz! opz! opz! wait! " pinigilan ako bigla ni Mike.

     "oh- ano na naman ba yang problema mo? pwede bah gutom na ako! " kumakalam na ang tiyan ko =_=.

 " hindi mo pa alam ang tamang pagkain ng cup noodles- "

" huh- may ganun?!" sabi ko tatawa sana ako ng makita kong tumango yung dalawang matino ang utak.

" shake the ramen after 3 minutes to savour the flavor " turo ni Mike.

            Woo! may pa savour savour pang nalalaman!

"ginagawa niyo ba lahat yan? "

" oh- bakit? " sagot ni Rex sabay ngiti.

" ok- ok na yan tapus ng orientation! " Energetic na declamation ni Mike.

    " LETS! DO THIS! " sabay sabay nilang sigaw tatlo.

            Nag orient pa hindi naman sinabing sisigaw pala na o.p tuloy ako.

           Tapus sabay sabay naming ginawa yung shake the ramen thing-

            This is the first time Ive ever done this. Pero anyways wala naman talagang nakakagawa pa nito, walang kasing baliw nila hahaha!

           What I mean was that, hindi pa ako nakakakain na may kasamang barkada. At ganito pa kasaya.

" nakakatuwa talaga- " bigla ko nalang sinabi.

" hindi mo pa nga kinain? natutuwa ka na agad? " sabat ni Ian.

" ahaha- hindi this experience, its my first time " ngiti ko.

" malamang. Mike is one of a kind special child- yata yan- " biro ni Ian.

" hindi rin, ngayon palang ako kakain ng may kasama " and there it goes! I said it again.

                Napatigil sila sa kakulitan nila at napatitig sila sakin. I know no one wants a lonely person like me, so it's better if they wont like me now. Mas maaga mas madaling kalimutan.

" Just like us- when we were still on our own- " Rex smiled.

             Finally! A crowd where I belong. Naiintindihan nila ako, kasi nang galing din sila sa kamay ng pag-iisa at sa paniniwalang "forever alone"

" forever alone din pala kayo nuon?" gulat kong tanong.

" four ever us alone na ngayon " tawa ni Mike.

           Ang galing din nu? Four?! sinali na talaga ako sa grupo kahit ngayon palang nila ako nakilala.

" kaya- simula ngayon masanay ka nang may kasama, kasi yang dalawang yan ay sumusobra pa sa stalker. " bulong ni Ian.

                 We talked and laughed all night. I never thought I could mingle with them nicely and without fault. Totoo nga palang nasa kasama mo lang yan kung boring ka ba talaga oh hindi.

"so- kumusta yang sugat mo? " tanong ni Mike.

" wala to parang galos lang eh- " sumagot ako agad, talaga namang hindi masakit. Masakit lang yung alcohol.

" so ready ka nang mag ollie ulit? " tumayo si Rex.

               And heres the time that Ive been waiting for. The time to learn that ollie thing.

ps: guys please bear with this story alam ko medyo boring pa- but we will get there, tinawagan na ako ng nanay ko- haixt.

                

             

FB FREE GANG (walang selfie)Where stories live. Discover now