When MUSIC meets NOISE

CHAPTER 3: Group Project

Musica’s POV

Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrr……..Rwarrrrrrrrrrrrr………..GRRRRRRRRRRRR……..RWARRRRRRRRRRRRRRR…….

*kislot kislot*

*baling to the left*

*talukbong to the right*

HAAAYYY!. Kanina pa akong paikot-ikot sa higaan. I just can’t sleep! >.<”. Kapag pinipikit ko kasi yung eyes ko naaalala ko yung mga nangyare kanina. So embarrassing. >.<” tssss. Nakakainis.

*pipikit nang mata*

*FLASHBACK

“Mr. AB ka na nga Mr. YABANG ka pa! Hmphh”, sigaw ko at binato ko siya nang eraser. Sapul. Napasmile ako. Hihihi. Yes Tagumpay!

 “Aray! Hoy Miss sumusobra ka na!”, sigaw niya habang sapu-sapo yung ulo niya na tinamaan ko. Hahaha success. Karma mo yan. Bleeh. XP

“YABANG!”, sigaw ko sa kanya. Hahaha. Takbo Musica baka balikan ka pa ng Mr. AB na yan! XDDD

OOOOPPPPSSSSS!! <MALAS!> Kala ko ba KARMA friends tayo?! Huhuhu.  

“AAAAAAHHHHHH!!!!!”

*toooot* censored.

*End of Flashback

Pano kaya ako makakatulog nito? Ayt. Maaga pa ‘ko bukas.

No. Hindi pwede. Dapat makapagbeauty rest na ako para mas gumanda pa ang boses ko. Sige guys tulog na ‘ko.

*FLASHBACK

GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR…….!!!!!!

                Why o why?

.

.

.

.

.

Makailang ulit kong pinilit matulog pero di ko magawa! >.<” Oh its hopeless. Huhuhu.

.

.

*Knock Knock Knock*

“Musica gising na malalate ka na sa school.”, sigaw ni Mama sa may kwarto ko.

O-M-G! Morning na!. WAAAAAHHHHHHH!!!!

Ilang sandali pa ay naligo na ako at nag-ayos. Pagharap ko sa salamin di ako makapaniwala na mukha na ‘kong ZOMBIE. Huhuhu. Yung eyebags ko lumobo at maitim pa. Ay grabe talaga.

“Humanda ka sa akin Mr. AB!”, bulong ko sa sarili ko.

Nagdalidali na akong bumaba at kumain ng breakfast. Since magaling ako, naconceal ko ang mga dapat itago sa mukha ko kaya di nakahalata sina Mama na hindi nakatulog ang maganda nilang prinsesa. (Talent yun. Wahahaha)

Pagkakain ay si Mama ulit ang naghatid sa akin.

“Ma, ba’t bihis na bihis ka eh ihahatid mo lang naman ako sa school ah?”, tanong ko kay Mama. Grabe nakacorpo attire siya. Mana siya sa akin ng Ganda. Wahahaha.

“Alangan namang nakahubad akong maghahatid sayo? Baliw kang bata ka.”, ayun lang namana nya din pagkaphilosophy este pilosopo ko. Sabagay may point siya dun.

“Ewan ko sayo Ma. Hanap ka kausap mo.”, ganyan kami ni Mama mag-usap parang friends lang.

Second day ko na sa college. Whooooo bilis nang oras. (Bagal magsulat nung author. JOKE! XD)

ROOM 341, 3RD Floor, Music Academy

Oo. This is our classroom for this semester. Sinong hindi malalate kung third floor pa yung room niyo di ba? -.-“ Oo na wag na kayong sumagot. Ako lang yung nalate. Haha.

Pagpasok ko ng room nakabukas yung aircon saka ceiling fan. Ay grabe panghorror movies yung ambiance nung classroom. Ang lameeg. So I turned off the airconditioner and ceiling fan bago ako magtungo sa seat ko.

“Yes ang aga ko. ^^”, sabi ko ng may pagkalakas-lakas. Pagkalagay ko ng gamit ko tumayo ulit ako at nagsimulang kumanta.

“Sunday Morning rain is falling

Steal some cover, Share some skin

An dclouds are shrouding us in moments unforgettable

You twist to fit the mold that I am in.”

-Sunday Morning, Maroon 5

“Paano ba tayo mananalo sa group project naten kung ganyan ka kumanta?”

“Aaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh!!!!”, napatili ako pagtingin ko sa pinanggalingan nung tinig. Isang pigura ng taong nakahood. Parang si Kamatayan. Scaryyyyy!!!

“Hoy Miss! Kung makasigaw ka parang nakita mo si Kamatayan.”

“AAAAAAAHHHHH- ahhh aaaah, ahm. Who are you?”, wow parang my psychic powers to.

Pagtanggal nya ng hood, bigla syang nagsalita.

“I have no choice but to teach you.”

O-M-G! Ngumiti sya bigla pagkasabi non. Napawi lahat yung galit ko sa kanya. Makalaglag panty!