"JUSKO KO PO!!! MAG KAKAUBAN AKO NETO EEEHH!!"
"HUMANDA kaaaaaaah!!"
M ^___^ e
Sa 'di rami rami ng bata dito ako lang palagi pinapansin ni Kuya Duk na halos ikalagutan ng hininga niya dahil kahahabol saakin...
Eh loko rin yun eh... binigyan pa naman ako ng de gulong na upuan...
Kaya naman exercise na niya yan...
Napatigil ako sa isang mahabang upuan kung saan may natanaw akong babae na nakatulala na animoy multo..
Kaya naman tumayo ako at saka tumabi sakanya...
Pero laking gulat ko ng hindi man niya ako naramdaman..
"Sinong nandiyan?" Nakatulalang sabi niya animoy wala ako sa tabi niya.."Woi!! Mamaya multo itong nasa tabi ko.." aastang taas na kamaong hamon niya..
"Wag kang mag alala..." nasabi ko nalang..
"Phewww..akala ko multo na.. wag kang aalis ah " aalis palang sana ako kaso nauna siyang sabihan ako. At nanahimik kami..
"B-bulag k-kaba? " nauutal na sabi ko.. pero tumawa lang siya.
>>>____<<<
"Hahaha..sira.. hindi ako bulag sadyang mahina lang ang mga mata ko..kaya naman hindi malinaw ang lahat saakin...kaya naman wag kang aalis diyan..." nakangiting sabi niya.. saka siya napalingon sa kanang bahagi kung saan nasaan ako..
"O-oo...h-hindi kitang iiwan dito " kinakabahang sabi ko.. kaya naman ngumiti siya saakin...
"PUTEEEKTE NANDIYAN KALANG PALA!!"
O____O
Napalingon ako sa wheelchair ko kung saan nandun si kuya Duk na habol hininga ang bungad saakin.
Halos hindi ako makagalaw kasi nasa stiwasyon ako kung saan aalis ba ako o mag iistay sa tabi netong katabi ko..
YOU ARE READING
KEEP me as LONG I'm Still Breathing
RomanceUNDER REVISION Story that make you realize that ' You we're destiny to each other but never been together' A Girl that realize that the pain she resist can make her stronger than she thinks... A Boy and girl that makes the happy ending that has a...
