Mutlu Sonsuz (Fhvk finalden sonra)

62. Bölüm part1

H-Y:ECE!!

Ece o yemyeşil gözlerini kocaman açmış karşısında duran yağız ve hazana bakıyordur. Bir yandan üstünde ki tişörtü aşağı doğru çekiştirirken diğer yandan da çıktığı yatak odasının kapısını kapatıp yavaşça onlara doğru yaklaşır.

E:A-Abla!!

Hazan yavaşça yağızın kucağından iner ve sendeleyerek Ece'nin karşısına geçer. Gözleri dolu bir şekilde "Bu ne hâl Ece?" Diyebilir sadece..

Ece korkudan mı utançtan mı bilemez ve başını yere eğerek "Abla, ben..." der, sözünü tamamlayamadan tuttuğu gözyaşlarını serbest bırakır.

"Ne yaptın sen Ece!"

Yavaşça kaldırır kafasını, yanağından süzülen gözyaşını silerek; "aşık oldum abla.."

Demesiyle Hazan da gözlerini kapatıp bu yasak olan duyguyu anlamaya çalışır. Beklediği bir şeydir aslında. 1 yıl boyunca kardeşiyle yurt dışındayken de onun bu halini anlamıştır. Uzaktan sevmiştir Sinan'ı, Ece bunu kendisine bile itiraf edemezken ablası onu anlamış ve yanında olmuştur. Bir zamanlar sevmediği hatta nefret ettiği adama kendisi gibi oda aşık olmuştur. Yanlış ve bil hassa yasak olduğunu bile bile..

"N-nasıl?"

"A-Abla!"

".."

Derken Ece'nin kapattığı yatak odası ani bir hareketle açılır ve içinden üstü çıplak, altında eşofman olan sinan çıkar. Kafasını kaldırıp karşısına baktığında hiç beklemediği bir şeyle karşılaşır oda. Abisi ve eski sevgilisi.. Hazan ve Yağız gözlerini onun çıplak vücuduna kaydırırken Sinan yanağından yaşlar süzülen sevgilisine bakar. "Sizin burda ne işiniz var?" Diye sorar hemen ardından.

"Sinan?"

"Abi! Ben, ben hemen geliyorum."

Diyerek yeniden yatak odasına girer. Hazan ise geçmişine gider böylelikle, oda aşkına karşı koyamıyordur kardeşi gibi. Her ne kadar buna mecbur olsa da..

Dolmuş gözlerini yumarak akıttığı gözyaşlarını kontrol etmeye çalışan Eceye yaklaşır yavaşça. Kardeşinin yüzünü avuçlarının arasına alıp yüzüne bakmasını sağlar.

"Ece kuzum, sen ne yaptın!"

Ece yavaşça ellerini kaldırır ve ablasının kollarına dokunur.

"Ben senin gibi, yağız gibi yasak olanı sevdim abla. Asla olana aşık oldum. Ben onda kendimi kaybettim abla, ona kapıldıktan sonra kaçmak istedim, kaçtım da ama kalbimi yanımda götüremedim abla. Onsuz geçen 1 yıl ızdırap gibi geldi sen biliyorsun. Diken üstünde yaşadım hayatımı. Ama artık çok yoruldum, ben onu sessiz sedasız sevmekten çok yoruldum.."

Ece konuştukça Hazan'ın gözlerinden yaşlar boşalıyordur. Hiç bir şey diyemediğini fark eden yağız lafa dalar.

"Diken üstünde yaşayacaksın tabi.. Her an uçurumun kenarında, kontrol edemeyeceğin kadar hızlı bir aracın içinde. Korkarak, heyecanlanarak, titreyerek..

Yağız konuşurken yavaşça gözlerini ona kaydırır Hazan. Kardeşinin yüzünü usulca bırakıp onu dinlemeye devam eder.

"Hiç bir yaşam belirtisi vermeden.. Soluksuz yaşayacaksın işte.. Aşk bunun adı Ece.. Sen aşık olmuşsun. Gerçeklerden kaçacak, aşkınıza inanacak kadar çok sevmişsin. Güvenmişsin ona. Gerçekten güvenmişsin."

".."

"Aşk güvenmektir zaten. Ben de ona güveniyorum. Beni sevdiğine gerçekten inanıyorum."