Mr.Right

❄️CHAPTER ONE❄️

(Gail)---> narrator/author pov

.........
-Nikki-

"Good morning miss nikki ito na po yung mga papeles na pipirmahan niyo"

"Thank you marie... You can have your lunch now. Tatawagan na lang kita pag may kailangan ako."

"Sige po miss"

Nang makaalis ang secretary ko sinimulan ko nang pirmahan ang mga papeles para sa bagong branch na ipapatayo namin.

Actually I owned a restaurant or let just say a lot of restuarant. Nang simulan ko kasi ang negosyo ko. Hindi ko inakalang in just a year sisikat na ito. Kaya kahit sa ibang bansa kilala na Ang restuarant namin.

Pagkatapos kung pirmahan lahat,napagdisisyunan kung umuwi nalang sa unit ko tutal tapos na naman lahat ng trabaho ko.

Pero di pa ako nakalabas ng may humarang sa akin. Syempre isa lang ang may kayang gumawa niyan walang iba kundi ang dakila kung kaibigan.

"NIKKI!! I MISS YOU!!!"

"Samantha nasasakal ako!" Ikaw ba naman yakapin ng sobrang higpit sinong di masasakal.

She just laugh "Oh! Sorry my friend"

"Bakit ka nandito?" Bigla na lang kasi siya susulpot. Parang multo lang.

She pout "Ay! Di mo ako na miss....kaibigan ba talaga kita....huhuhuhu"

"That's not what I mean.... Alangan namang na miss mo lang ako noh... Syempre may kailangan kaya nandito ka. So ano yun?"

She smiled before turn into serious. " alam kung alam mo kung ano araw ngayon right? Binabantayan lang kita baka magpakamatay ka na naman"

"Nikki nakalimutan ko na siya kaya please pwede bang wag mo na siyang ipaalala....."

" but---"

"No but's"

"Okay, forget him okay?

I just smile at her before Saying 'yes'

But actually.... I didn't move on...I still love him...but he just left me without saying goodbye.

..........

-8 YEARS AGO-

"Nikkiiiiii janeeee geraldoooo!!!" Muntik na akong mahulog sa kama ko ng marinig ko ang boses ng dakila kung kaibigan.

"What! Ang aga-aga nanggigising ka! Mas malakas pa ang boses mo kaysa sa alarm clock ko ha!"Galit kung sigaw sa kanya.

"Eh ang hirap mong gisingin eh"

"So sinigawan mo ako kasi mahirap akong gisingin... Anong klaseng kaibigan ka ha!"malungkot kung sabi sa kanya. Ikaw naman ang sigawan. Tapos sa tenga ko pa mismo.

"Mahal kung kaibigan nakalimutan mo na bang unang araw ngayon ng klase...kaya bumangon ka na dyan kung ayaw mong itapon kita sa Pacific Ocean!" Sigaw niya