" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?".
" O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım.
" Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!"
" Sev...
Gül Rengi~ Mustafa Ceceli ( Düğün dansı sahnemizde açılması tavsiye edilir ♥️)
***
"Eksik gedik kimseyi bırakmayın, küstürmeyin kimseyi kendinize, ablacım." Sevgi ablanın sesiyle Ali'yle ona döndük.
"Umarım olmaz." Sıkıntıyla listenin üzerinden bir daha geçtik.
Ve evet. Düğüne 1 hafta kalmıştı. Alide yani 1 hafta sonra yuvam olacak evde davetli listesini hazırlıyorduk.
Evde şöyle bir göz gezdirdim, birçok kez hiçbir şey hissetmeden gelip gittim bu eve. Parkelerinde süzüldüm, duvarlarına çarptı sesim.. Şimdi benim evim olacaktı. Yeni hayal, sevinç, heyecan, mutluluk, keder yuvam olacaktı.. Hiçbir evliliğin güllük gülistanlık gitmeyeceğini bilecek yaştaydım.
"Güzelim, arkadaşlarının adını yazdın mı ?"
Heyecanla bana bakan adama çevirdim yüzümü halıda. Yerde oturmuş ömrümüzü birbirine helal kılacak tören için davetlileri yazıyorduk.
"Hayır, şimdi yazıyorum."
Çağıracağım arkadaşlarımı okul, mahalle ve arda kalanlar olarak sırayla zihnimden geçirdim. Kendimce bir liste çıkardım önce. Nisa, Melike, Elif, Feyza, Gökşin, Özlem, Azra, Sude, Tuana, Betül, Rana, Büşra, Maidenur, Merve, Melisa, Eflin, Eda, Ayşenur, Miyasenur, Nazlı, Esmanur, İrem, Sinan, Ela, Burak, Hakan, Cem, Aylin. Hepsi canımdı, yakınım olmayan kimseyi çağırmayacaktım.
Zarflara isimleri yazdık. Umarım kimseyi unutmamışımdır.
Gözüm 2 gün önce birlikte seçtiğimiz davetiyeye takıldı. Yüzümde istemsiz gülümseme oluştu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Yorulduk, bir çay iyi gider. Hadi ara verelim." Yaren abla elinde tepsiyle salona girince hak verip yerden kalkıp koltuklara geçtik.
"Cenk, davetiye vereceğin özel birileri varsa bırakayım sana sayıca." Ali çayına uzanırken abime baktı.
"Eyvallah kardeşim, siz önemli kişileri yazdınız zaten. Olursa ben gerekirse telefonla da ararım. Bu kadar işin arasında birde buna takılma sen." Ebrar halıda oynamaktan sıkılmış olacak ki kedi gibi dayısının kucağına tırmandı.
