BAŞ BELASI

1

Medya : Doğa

Alarmın lanet sesiyle uyanmaya çalıştım. Saat 08.00 dı. Edaya baktığımda uyuyordu
Elimi yüzümü yıkayıp biraz atıştırdım daha sonra işe gitmek için hazırlanmaya başladım. Kardeşim ve ben birlikte yaşıyorduk. Annem ve babamı bir mafya öldürmüştü. Onları çok özlüyordum birkaç kere intihar etmek istemiştim ama intihar girişiminde bulunmamıştım. Çünkü ben gidersem kardeşim ne yapardı o daha 15 yaşındaydı ona bakmam lazımdı. Onun benden başka kimsesi yoktu, benim de ondan başka tabi.
Siyah kot pantolon ve beyaz işlemeli bir gömlek giyindim. Uykusuzluktan göz altlarım şişmişti hafif bir makyaj yaptım. Saçlarıma salaş bir şekilde balıksırtı ördüm ve beyaz spor ayakkabılarımı giyinip evden çıktım.
Çalıştığım cafenin önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve içeri girdim. İçerisi erken olduğundan fazla dolu değildi.
Cafenin arka tarafına gittim ve hayrettin abiye selam verdim sonra da tezgahın önünde oturmaya başladım.
Kısa bir süre sonra yanıma emre abi geldi. O da burada çalışıyordu, beni hep koruyup kollardı tanışalı daha 4 - 5 ay olmuştu ama ona güveniyordum haa bir de nişanlısı vardı o da çok cana yakın birisiydi ikisi de burada çalışıyordu. Emre abiyle biraz sohbet ettik ona nazlı ablayı sorduğumda hasta olduğunu söyledi bugün işe gelemeyecekmiş. Ben de birkaç saat sonra geçmiş olsun demek için aramaya karar verdim. Bu saatte uyuyodur sonuçta.

Bugün sakin geçmişti fazla müşteri gelmemişti dolayısıyla ben de o kadar yorulmamıştım. Mesai bitiminde hayrettin abiye ve emre abiye iyi akşamlar diledim tam çıkacakken hayrettin abi kızım bir şeye ihtiyacın varsa söyle tamam mı sakın çekinme dedi. Hayrettin abiye içten bir şekilde teşekkür ettim ve cafeden çıktım. Saat 19.00 dı. Eve doğru yürümeye başladım bizim mahalleye girdiğimde etraf sessizdi. Yürümeye devam ettim arkamdan ayak sesleri geliyordu. Arkama döndüğümde kimse yoktu. Yanlış duyduğumu düşünerek yürümeye devam ettim. Ama yine aynı sesler gelmeye devam ediyordu. Duymamış gibi yaptım bir yandan da çantamdan biber gazını çıkarttım. Arkamdan birisinin geldiğine emindim. Ve birisi beni takip ederken evime gidip ona evimin yerini açık etmeme gerek yoktu. Telefonu elime aldım ve emre abiye mesaj attım nerede olduğumu söyledim. Cafeyle evimin arası çok uzak olmadığı için yaklaşık 3 dk sonra yanıma gelmişti arabasını gördüğümde rahatlamıştım arabaya bindim ve emre abiye olanları anlattım o da eve gitmemekle iyi yaptığımı söyledi. Ama şimdi ne yapıcaktım ki edayı aradım nerede olduğunu sordum evde olduğunu söyledi kapıları kilitlemesini söyledim sorgulamadan beni onayladı bu huyunu çok seviyordum anlatmam gereken şeyleri ona zaten anlatıcağımı bildiğinden dolayı anlatmadığım şeylerin üstüne fazla düşmüyordu. Emre abiyle nazlı ablanın evine gittik hem nazlı ablaya geçmiş olsuna gelmiş oldum hem de beni takip eden kişiden kurtulmuş oldum. Ben gidince o da beklememiş, gitmiştir diye düşündüm 10-15 dk sonra nazlı ablaların evinden çıktık emre abi beni eve bıraktı etrafımda kimsenin olmadığından emin olduktan sonra evin kapısını açtım eve girene kadar bekledi emre abi. Eve girdim oturma odasına gittiğimde karşımda bir adet televizyon izlerken uyuyakalmış eda buldum. Onu uyandırıp yatağa yatmasını söyledim. Onun ardından ben de kapıları balkonları kilitleyip uyumak için odama geçtim tabii yanıma elektroşok cihazını almayı da ihmal etmedim ne olur ne olmaz.
Edayla birlikte yalnız kaldığımızdan dolayı kendimizi savunmayı öğrenmemiz gerekiyordu boksa da gitmiştik zaten.
Bazen annemle babam ölmeseydi bunlara ihtiyacımız kalmazdı diye geçiriyordum içimden...

Arkadaşlar İnşAllah hikayemi beğenmişsinizdir. Beğendiyseniz vote atın ayrıca hikayem hakkında yorum yaparsanız çok sevinirim :)))

Bu arada herkes hikayeyi okumaya başladığı tarihi yazsın... ❤️