Hayaller Magnum Hayatlar Meybuz

★Sıkıcı Bölüm★

Üniversiteye başladım. Hiçbirşey eskisi gibi değil , yeni insanlarla tanıştım bazılarını sevdim bazılarını sevmedim, bazılarına kendimi sevdirmeye çalıştım, bazıları kendini sevdirmeye çalıştı.Bazen yalnız olmaya karar verdim, bazen bu şekilde yapamayacağıma karar verdim.Ama şu an bunları yazarken vardığım sonuç ise yanlışta olsa yaptığım şeyler bana birşeyler öğretti ve öğretmeye devam ediyor. Yanlış yapmaktan daha az korkuyorum artık ve kararsız bi özgüven var içimde. Önceden inandığım bazı şeylere artık inanmıyorum ve buda hayatımı ve bakış açımı ciddi anlamda değiştiriyor. Bu sayede daha iyi bir insan olacağıma inanıyorum, zaten şu hayatta inandığımız şeylerin arkasından koştuğumuz için değilmidir "şu hayat" ? Çevremde benimle birlikte büyüyen arkadaşlarım gördüm, kimisi evlendi kimisi iş sahibi oldu kimisi hayatını kaybetti kimiside sevdiklerini, kimiside hayata tutunmak için sebep arıyor. Ama farkettimki sevdiği şeyleri yapan veya yapmak istediği şeyleri yapanların sayısı çok az. Kendime şu soruyu sordum "bizi frenleyen,  engel olan uyuşturan şey ne?" Bunun binbirtürlü cevabı var. O yüzden bu soruyu kendinize sorun. Boş yapma dediğinizi hisseder gibi oldum :D Üniversitede kalmak için öncelikle yurda yerleştim, okula çok uzaktı ve tahmininiz üzere cemaat yurduydu. Ama iyiki orada kalmışım ki en sevdiğim arkadaşlarımdan birisiyle  orda tanıştım. Liseden arkadaşım gibi oda kafa dengimdi. İkimizde yurtta kalmak istemiyorduk o yüzden kyk ya başvurmuştuk.Bize çıkması bayaa uzun sürmüştü ama bi şekilde bi aradayken canımız sıkılmıyordu sürekli gülüyorduk veya gülecek bişeyler buluyorduk. Sınıfımı sevmiştim, neredeyse aklınıza gelebilecek her tip vardı, dersler ilgimi çekiyordu o yüzden okulu seviyordum. Bunları yazarken şöyle bir aklımdan geçirince tebessüm ettim kendi kendime, işte bu kadar güzel diyebileceğim bir hazırlık sınıfı geçirmiştim. Yeni döneme başladığımda artık yurtta kalmayacaktım çünkü artık okula uzak kalmıştı. Bu yüzden eve çıkacağım insanları ararken buldum kendimi , e tabi en yakın arkadaşım hep benimleydi ve sonuna kadar benimle devam edeceğini hissettirirdi. O yüzden ona olan güvencim hiç bir zaman sekteye uğramadı. O kadar çok güzel arkadaşlıklar edinmiştimki eve çıkacak arkadaşımı bulmam çok zor olmamıştı. Üç kafadar internetten kendimize ev bulduk ve yerleşmek için hazırlanıyorduk. Çok mutluyduk , kafamızda eve çıkınca şöyle yaparız eve çıkınca böyle yaparız diye hayaller kuruyoruz felan, ama kafamız nasıl güzel :D

Ev sahibiyle görüştük eve gittik ve ne görelim evi pislik götürüyor, e sıvadık tabi kolları başladık temizliğe. Elektrik doğalgaz aboneliğiydi felan bir ay elektrikli soba ile ısınıp ketıl ile su ısıtıp banyo yapmak zorunda kalmıştık , çünkü doğalgaz hattı yoktu ve yurttan çıktığımız için başka şansımız yoktu. Ev sahibinin söylediğine göre bir haftada olması gerekiyordu fakat gel gör ki öyle olmadı.Çok zorlu geçen bir ayın ardından herşeyimizi tamamlamış daha rahat ettirmiştik kendimizi. Artık bölüm dersleri başlamıştı ve dersler biraz daha zorlaşmıştı. To be continued...