Był, ale jakby go nie było. Oddychał, ale jakby tlen musiał zaczerpnąć z innej planety. Kochał i nadal tylko mocniej.
Gdyby Harry miał wskazać ten jeden moment w jego życiu kiedy myślał, że jego istnienie zbliża się do końca na pewno podałby dwudziesty dziewiąty luty roku dwa tysiące szesnastego. Bo dla niego życiem był Louis, a brak Louisa był dla niego śmiercią.
Ale gdyby Louis podczas jednego z koncertów miałby wskazać jeden konkretny moment, kiedy jego oczy zapadły się, a uśmiech przygasł, to na pewno Louis wypierałby się, udawał, że nie cierpi i po prostu zaśpiewałby kolejną piosenkę.
Tuesday night
Glazed over eyes
Just one more pint or five
Does it even matter anyway?
I tak naprawdę nikt nie widział problemu. Ludzie kochali ten rytm do którego można poskakać, potańczyć. Może nieliczne grono fanów doszukiwało się tu wołania o pomoc osoby, którą zabija tęsknota. Ale to był tylko wierzchołek góry lodowej.
Żyli tak dokładnie dwa lata i jeden dzień. Bez siebie, bez ciepłego, drugiego miejsca w łóżku, bez miękkich, zakręconych włosów i bez oczu, które przypominały najpiękniejsze morza świata.
YOU ARE READING
Song For Love
FanfictionSame lips red Twoje usta smakują tak dobrze, Same eyes blue Zakochałem się w twoich oczach, Same white shirt Wyglądasz tak cholernie uroczo kiedy materiał opada na twoje uda, Couple more tattoos i pokazałeś mi, że żaden statek nie może płynąć bez ko...
