My Unwanted Bride [KathNiel] (REVISING)

MUB 36 (Sisters)

My Unwanted Bride

Chapter 36

[Kathryn's POV]

Uh-Oh.

"AH..Ah...Uhm... A-ano. K-Kasi sinabi ni ano... ni Khalil. "

*cross fingers*

Bakit ko ba kasi nasabi yun? Argh!

"Aaahhh. Okay. So...tuloy ko na ha?"-Tumango naman ako bilang sagot.

"Kath, kahit alam kong wala kang alam at hindi mo natatandaan. Nasaktan kita ng sobra noon. Lalo na nung birthday mo. Sorry. Hindi talaga nagpropose si Daniel sa'ken. Pinalabas ko lang na ganun ang nangyari. Noong nakita kitang miserable sabi ko, diba dapat nagpapaparty na ako? Pero bakit ganito? Hindi ko iyon magawa. Hindi ko magawang magpakasaya. Ako na ang nagsasabi sa'yo dahil nakalimutan lang sya ng isip mo. Pero hindi ng PUSO mo."

Gusto kong umiyak ng marinig ko ang mga sinabi nya.

Sabi ko noon, ilang beses na ba ako nasaktan? Bakit doon pa ako sumuko? Kung kelan totoo pala lahat.

Biglang bumigat ang mga balikat ko. Naramdaman ko ang mga bisig ni Chesca.

"Sorry Kathryn. Wala siguro akong masabihin ng sama ng loob ko noon. Dahil wala si mama at papa. Pasensya na talaga."-tinanggal nyang uli ang pagkakayakap sa akin at napayuko.

Ngayon? Naiinis ako sa sarili ko. Ilang beses na ba nya ako nireject? Ilang beses na ba ako, napahiya? Bakit kung kelan dapat LUMABAN ako tsaka ako SUMUKO. Nagpadala ako sa nararamdaman ko. 

Nakakainis. Ang Tanga ko! Unti unti nanamang lumalabas ang mga luha sa mga mata ko. Gayun din si Chesca. 

"Hindi ko alam kung anong naawa mo noon. Pero ang alam ko, pinapatawad na kita."-bigla ulit nya ako niyakap pero ngayon mahigpit na. 

"S-Slamat Kathryn. Salamat."-bulong nya.

Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Ngayon wala na akong pagdaramdam sa kanya. Pero oo, nasaktan na ako at hindi na magbabago yun. Ang sa amin lang ngayon, NAGKAPATAWARAN na.

--------------

Nasa bahay ako ni Chesca nayon. Gusto nya lang daw akong pasalamatan. Pagpasok namin ng pinto...

"K-Kath?/C-Ches?"-sabay na sabi ng dalawang taong kaharap namin ngayon. 

Si mama at ang papa ni Chesca. B-Bakit andito si mama?

"M-Ma? A-nong--? Anong ginagawa mo dito?"-nginig na tanong ko. 

"K-Kath anak, At Chesca, halika sa kusina."-saan ba dapat ako magulat sa biglaang pagsagot ng papa ni Chesca o sa pagtawag nyang anak saken?

Nagkatinginan kami ni Chesca. Mukhang naintindihan nya ang gusto kong ipahiwatig sa mga tingin ko. Nagkibit balikat sya. Mukhang wala rin syang ideya sa mga nangyayari at mangyayari.

Umupo kami sa may dining area. Nasa gitna ang papa ni Chesca at katabi naman nya si mama. Katabi ko si Chesca. Nagulat lang ako sa ginawa ng papa ni Chesca. Hinawakan nya ang kamay ni mama at pinisil ito.

Teka, a-ano bang nangyayari? H-Huh?

"May gusto kaming ipaalam sa inyo--" agad kong pinutol ang sasabihin ni mama.

"KAMI? What was that mean?"-I asked.

"*sigh* Ganito, makinig kayo. 'Wag muna kayong magsalita hangga't hindi pa kami tapos. Magiging magkapatid na kayo."- ahhh. Yun la--- HUWAAAAAAAT?

Nakabukas ang bibig ko pero wala ni isang salitang lumalabas dito. Ako? Chesca? Sisters? For real?

"Magpapakasal na kami ni Min ngayong taon. Gusto sana namin kayong magka ayos bago mangyari ang lahat. Bakit ngayon lang namin 'to sinasabi sa inyo? Kailangan maayos nyo muna ang mga issues nyo sa isa't-isa. Kathryn, sana intindihin nyo rin kami. Matagal ko ng hinihintay ang mama mo. Bago pa man makilala ng mama mo ang papa mo, ako ang nauna. Ako ang unang nagmamahal sa kanya. Siguro nga hindi pa iyon ang oras para sa aming dalawa. Pero kagaya mo Kathryn, pilit mong kinakalimutan ang sakit pero yung puso mo hindi makakalimutan si Daniel. Sinabi na ni Min lahat sa akin. Sana matanggap mo ako bilang kapalit ng papa mo. Hindi ko man mapantayan lahat ng ginawa nya para sa iyo, masuklian ko man lang yung pagmamahal ng mama mo para sa akin. Chesca, anak, hindi si Min ang dahilan kung bakit kami naghiwalay ng mama mo. Masyado na syang possessive. Nasasakal na ako sa kanya. Sinubukan ko naman eh. Sinubukan kong mahalin ang mama mo pero si Min lang ang palagi kong naaalala. Ang dahilan lang naman kung bakit kami nagpakasal ay IKAW. Hindi ko pinagsisisihan yung ginawa namin. Kung hindi dahil doon, hindi ka ipapanganak. Pinilt ko rin namang pigilan 'tong nararamdaman ko dahil ako ang lalaki pero MAHAL ko si Min."

Tinanggal ni tito yung salamin nya at pinunasan ang mga luha sa mga mata nya. 

It's such a great story and I miss having a father. The one who'll protect you, love you. 

"Welcome to the Family!"-masiglang bati ni Chesca habangyakap si mama pati ako. Sumama na rin si "PAPA" 

I got a sister and a father! That's a double combo. 

After that moment, umalis sina mama at papa kaya naiwan kami ni Chesca.

"So Kath, hindi ka talaga nagkaamnesia? So you mean--"

"Yep."

Napatakip sya sa bibig nya at halatang gulat. What's the point of hiding it anyway? And besides, she's my sister now.

"S-Sorry."

"Nah. I forgave you."

"Wait.. There's only one thing you need to fix now."

I gave her a what-is-it-look

Until I realized what is it.

"Daniel" we said in chorus.

Should I? Should I fix this? Should I tell him the truth? Should I trust him again? Should I fight? What if it's too late? What if he won't understand? What if he won't bellieve me? What if---

"Wag ka munang mag-isip ng kung anu-ano. Ang isipin mo, paano mo maaayos ang sitwasyon mo ngayon. Wag kang mag-alala. Nandito lang ako."-hinimas himas nya nag likod ko. 

Biruin nyo, ang dating kinagagalitan at kina iinggitan ko, kapatid ko na? Ang galing ng buhay ko. So complicated. 

"Pero bago ka magdrama dyan, SELFIE tayo."-kinuha nya ang iPad nya at nagpicture kami. Kung saan saang sulok ng bahay kami nagpose. Wacky at disente ang mga pinaggagawa namin.

DANIEL, I SILL AND I WILL NEVER STOP LOVING YOU.

--------------------------------------------------------

Hi guys <3 Kumusta? Happy 7k!!!! *sabog confetti* LABYU :*