The Last White Wolf(On-hold)

Chapter 1 Mysterious girl

Snow's POV

Maago ako nagising.Balak ko kasing pumunta ng bayan para bumili ng mga kakailanganin ko sa mga susunod na araw.

As usual I am wearing my white cloak hanggang talampakan ko ito kahaba. Kung tinatanong niyo kun saan ako nakatira well I live in the forest. Theres this place there na hindi basta basta nakikita hindi ko nga alam kung pano ko yun nakita 2 years ago.

For the past 2 years I trained my self alone. And ofcourse my wolf. For that 2 years training masasabi kong mas lalo akong lumakas. I already killed the rogues who killed my parents but not the Alpha rogue.

Being a white wolf has this disadvantage and advantage also. Disadvantage kasi the alpha rogue is kafter me. And I dont know why? Advantage is I have many abilities.Yes.Many. I can levitate heavy things. I can manipulate wolf by just looking at their eyes.I can teleport.I am two times faster that a normal wolf. The size of my wolf is bigger than the wolf of an alpha.I can also hide my scent.

Maraming tao ngayun sa bayan. Araw kasi ngayun ng kalakalan.Maraming dumarayo dito upang mangakalakal lamang.

Binili ko na ang aking mga kailangan.

"Woooooooh!!"

"Talunin na yan!"

Napatingin ako sa gitnang bahagi ng bayan o tinatawag nilang plaza. May nagkukumpulang mga tao doon. Maaring may naglalaban na namang dalawang taong lobo.

Mga taong lobo ang mga nakatira rito sa bayan na ito. Malayo ito sa bayan ng mga tao. Tanging mga lobo lamang ang maaring makapunta dito.

Lumapit ako at tumingin sa mga naglalaban. Kahit naka human form ang dalawang ito mabilis pa rin ang kanilang galaw. Pareho silang mabilis. I bet ang isa dito ay kasama sa mga kawal na nagbabantay ng bayan.

Walang laban ang kalaban nito sa kaniya. Ang mga kawal na ito ay hindi basta basta bihasa sila sa pakikipaglaban kahit nasa anyong tao.

Hindi nagtagal natalo ng kawal na iyon ang kalaban nito.

"Hahahahaha mahihina!!" Asik ng nanalo. Napa iling na lang ako sa kayabangan nito.

Tss kung hindi ka kawal malamang mahina ka rin.

"Sino pa ang gustong lumaban sa akin dito??" Panghahamon nito sa mga nanonood

"Ikaw" turo nito sa isang lalaking patpatin na ngayu'y nanginginig na sa takot.

"A-ako??"

Stupid..malamang siya yung tinuturo eh.haaaay!!

"Oo ikaw halika dito labanan mo ako!"

Nanginginig naman na umakayat sa plaza ang lalaking tinuro nito. Nakikita ko sa kaniya ang takot. Wala itong laban sa makakalaban nito masyado siyang payat para lumaban.

Parang asong ulol naman ang kawal na ito sa nakikita nitong takot sa kalaban nito.

Mabilis na nilapitan ng kawal ang lalaking patpatin at walang hirap nitong tinapon sa gilid ng Plaza. Ngumiwi naman sa sakit na nararamdaman ang lalaki.

Mabilis na lumapit ulit ito sa lalaki at sunod sunod na sinuntok.

Tss.

Tinago ko ang mukha sa cloak na sout ko ngayun. Now I will be Night without shinning armor.

Someone's POV

Akmang susuntukin na ulit ng lalaking kawal ang kalaban nito ng may pumigil sa kamao nito. Napatigil sa paghinga ang mga manood sa nasaksihang pagpigil ng isang nilalang na naka suot ng white cloak. Hindi nila alam kung babae ba ito o lalaki dahil walang makikita rito tanging ang white cloak lamang ang nakikita nila.

Galit namang tumingin ang kawal sa lapastangang pumigil sa kaniyang suntok. Bago pa makagawa ng aksiyon ang lalaki dali dali itong tinapon ng nilalang sa harapan nito za kabilang parte ng plaza. Namangha naman ang mga mononood sa nasaksihang ginawa na naka white cloak at sa angking lakas nito.

Galit na bumangon ang kawal at walang atubiling nag anyong lobo. Malaki ang lobo ng kawal na ito. Itim ang lobo nito na may nakakatakot na mata.Ngunit hindi sapat para matakot ang nilalang na tumilapon sa kaniya.

Naka abang lang ang nilalang sa pagsugod ng kawal.Akmang kakagatin na ang nilalang na ito ng mabikis nitong napigilan ang lobo at hinawakan ang isang paa nito at malaks na sinipa sa tiyan na ikinaungol ng itim na lobo sa sobrang sakit.

Madaling nakalapit ang babae sa itim na lobo at pinatulog ito.

Walang gumagalaw sa mga manonood dala sa hindi pa rin sila makapaniwalang walang kahirap hirap lang nitong tinalo ang mayabang na kawal.

Agad na umalis ang dalaga sa lugar na iyon dala ang kaniyang mga pinamili.Naglalakad pabalik ng kaniyang tirahan ang dalaga ng makaramdam at maka amoy ng mabahong amoy.... rogue. Papalapit ito sa pwesto niya.

At hindi nga nagkamali ang dalaga dahil mula sa kaliwa nito lumabas ang limang itim na lobo.

"Argh!! You smell stinks" saad niya sa mga ito. Though shes also a rogue pero ganito ang amoy niya kapag nasa wolf form siya. Perks of being a white wolf.

Nag ngitngit sa galit ang limang lobo at sabay sabay na na sumugod sa kaniya.Madali niya itong naiwasan she doesn't need to transform into her wolf form and she also doesn't need to used her ability. These rogues are bunch of weaklings.

Akmang kakagatin sana siya ng isang lobo ng sipain niya ito na ikina tilapon ng lobo mula sa kaniya. Galit na galit na ang apat na lobong nakikipaglaban pa rin sa kaniya.

Nagtaka siya kung bakit naging tatlo nalang ang lobong nakikipaglaban sa kaniya. Ginamit niya ang kaniyang senses upang hanapin ang isa pa. Nagtaka siya dahil nasa isang puno ito na para bang may hinahanap. Binalewala niya lang ito at dali daling tinapos ang tatlo.Hindi pa siya napapagod pero tinatamad na siya. Kailangan na niyang tapusin ito.

Napantig ang kaniyang tenga ng maka rinig siya ng kasa ng baril. Lumingon siya sa isa pang rogue na nasa anyong tao na.But too late he already shot her a wolfsbane. Shit!!

"Shitt!!"

Agad niyang pinuntahan ang rogue na iyon kahit nanghihina na siya at agad na pinatulog.Natamaan siya nito sa tiyan marami na ring dugo ang lumalabas mula sa sugat nito. Hindi niya pwedeng palabasin ang kaniyang wolf dahil walang kasiguraduhang kakayanan niya pang maka abot sa bahay niya.Malayo pa ang bahay niya dito.

Ang natitira niyang lakas ang kaniyang ginamit upang magteleport paalis sa lugar na iyon. Naramdaman niya kasing may paparating pang ibang rogue.

Hindi niya alam kung saan niya nadala ang kaniyang sarili. Hinang hina na ito at hindi na niya kayang tumayo. Hindi niya rin magagamot ang kaniyang sarili dahil wala na siyang natitirang lakas.

"Maybe this is really my end now"

Unti unting nanlalabo ang kaniyang paningin pero bago siya tuluyang kinain ng dilim. May naaninag pa siyang mga taong lumapit sa kaniya.
And that sweet honey-vanilla scent na naaamoy niya.Mate. Pero huli na ang lahat hindi na niya matukoy kung kaninong scent iyon nagmula.

"Miss"

Huling salitang narinig niya bago kinain ng dilim.

************************************************************************************************************
Ayan sana nagustuhan niyo.

Please leave a:

Vote or comment kapag nagustuhan niyo ang chapter na to. SALAMAT

"You Cant Stop Me Loving My Self"