Şu anda acilde Sinem yine ultrasonla kontrol ediyordu.
-Allah kahretsin.dedi Sinem
-B...bir şey oldu kesin.dedim ağlayarak
-Sinem noldu söylesene kızım ya.dedi Ali sinirle
-Kalp ritmi biraz düzensiz hemen doğuma almamız lazım
-N...Nasıl ya a...ama daha çok er...erken
-Kaybedecek vaktimiz yok Eylül.Doğum şart.Şimdi sen sakin oluyorsun tamammı.Ben hazırlanıyorum seni de hazırlayıp getirecekler tamammı sakin ol
-Bir şey o...olmayacak demi
-Hayır olmayacak canım.Sana söz veriyorum olmayacakDedi ve acilden çıktı ben hüngür hüngür ağlıyordum
-A...Ali çok küçük o
-B...biliyorum birtanem ama ona da sana da bir şey olmayacak.dedi ve alnımdan öptü.Ömer amca boşta olan elimi tutup sıktı
-Sakin ol kızım.Hepsi geçecek kızını sağ salim kucağına alacaksın merak etme
Dediğinde bende elini sıktım tepki olarak.Daha sonra bizim hemşireler beni hazırlamak için odaya götürdüler.Oradan ameliyathaneye.Neredeyse her gün sabahtan akşama kadar durduğum yer şimdi beni neden bu kadar ürkütmüştü.Neden korkuyordum...
Aliden devam
Şu anda Mine annem,babam,Ömer amca,Oğuz,Bahar,Deniz ve Kuzey doğumhanenin kapısında duruyorduk.Ben tabi koridorda volta atıyordum.Eylülün yanında kendimi bırakmak istemedim ama Sinemin kalp ritmi düzensiz dediği anda ben yıkıldım zaten.Berk Eylülü götürdüğümüz sırada zaten düzelmişti.Serhat hocaya göre şu sıralar uyanırdı tabi bu da ona bağlı.Benim ama aklım şu anda normal olarak kızım ve karımda.
Sinemden gelecek iyi haberi bekliyordum.
-Ya niye kimse bir haber vermiyor
Diye bağırıp elimi yumruk yapıp duvara vurdum
-Oğlum sakin ol gireli 20 dakika oldu çıkarlar birazdan
Dedi Mine annem.Koridorda voltaya devam ettim.
Yaklaşık 5-10 dakika sonra kapı açıldı.Hemşirelerle beraber bir bebek çıktı.Kızımızdı galiba.Özlem hemşire önümde durdu
-Hocam.Kızınız.Allah nazarlardan saklasın çok tatlı hocam ya tam sıkmalık
Dedi ve bana çevirdi kuvözü
Elleri dikkatimi çekmişti direk.Minicikti.Hoş bedeni minicikti.Kucağıma almama izin vermemişleri hoş zaten alırken korkardım ben ya.Zarar veririm falan diye.Daha sonra götürdüler.
-Eylül nerede onu niye çıkarmadılar.dedim Mine anneye
-Oğlum sabret getirirler onu da şimdiKoridorun başında buraya doğru koşarak gelen Edayı gördük.
-M...Millet Berk...Berk uyandı
Dedi.Hepimiz sevinçten birbirimize sarıldık
-Başkan biz bi gidip ona bakalım.Oda numarasını yaz geliriz.dedi Kuzey
-Tamam gidin bana da haber verin durumuDedim.Kuzeyler gitti.Biz yine buradaydık.
Eylülü de çıkardılar o sırada.Yüzü solmuştu.Kendinde değildi zaten.Hemen alnından öptüm ağlayarak.Sonra Eylülü götürdüler bende Sineme baktım.
-Sinem Eylül nasıl kızım nasıl bir şeyleri varmı
-Ali...Eylül iyi merak etme
-Ohh çok şükürDedim.Mine annede sevinçten Ömer amcaya sarılıp ağlıyordu
-K...Kızım.dedim
Sinem bir süre sessiz kaldı
-Sinem konuşsana kötü bir şeymi var
-Oksijensız kalmış birde zaten erken doğdu.Bu yüzden kuvöze aldık onu.Elimden gelenin fazlasını yapıp hasar almadan ya da en az hasarla kızını kurtarmaya çalışacağım.Geçmiş olsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Atışı
FanfictionDiziyle hiçbir alakası yoktur❌ Kitabın adı,bazı karakterlerin adı ve bazı ameliyat ve ufak sahneler aynıdır.Fakat olaylar ve tanışma hikayeleri çok farklıdır. ....... -Hani bana beni seviyormusun diye soruyordunya evet seni her şeyden çok seviyorum...