94.Bölüm

1.6K 70 39
                                    

Şu anda acilde Sinem yine ultrasonla kontrol ediyordu.

-Allah kahretsin.dedi Sinem
-B...bir şey oldu kesin.dedim ağlayarak
-Sinem noldu söylesene kızım ya.dedi Ali sinirle
-Kalp ritmi biraz düzensiz hemen doğuma almamız lazım
-N...Nasıl ya a...ama daha çok er...erken
-Kaybedecek vaktimiz yok Eylül.Doğum şart.Şimdi sen sakin oluyorsun tamammı.Ben hazırlanıyorum seni de hazırlayıp getirecekler tamammı sakin ol
-Bir şey o...olmayacak demi
-Hayır olmayacak canım.Sana söz veriyorum olmayacak

Dedi ve acilden çıktı ben hüngür hüngür ağlıyordum

-A...Ali çok küçük o
-B...biliyorum birtanem ama ona da sana da bir şey olmayacak.dedi ve alnımdan öptü.

Ömer amca boşta olan elimi tutup sıktı

-Sakin ol kızım.Hepsi geçecek kızını sağ salim kucağına alacaksın merak etme

Dediğinde bende elini sıktım tepki olarak.Daha sonra bizim hemşireler beni hazırlamak için odaya götürdüler.Oradan ameliyathaneye.Neredeyse her gün sabahtan akşama kadar durduğum yer şimdi beni neden bu kadar ürkütmüştü.Neden korkuyordum...

Aliden devam
Şu anda Mine annem,babam,Ömer amca,Oğuz,Bahar,Deniz ve Kuzey doğumhanenin kapısında duruyorduk.Ben tabi koridorda volta atıyordum.Eylülün yanında kendimi bırakmak istemedim ama Sinemin kalp ritmi düzensiz dediği anda ben yıkıldım zaten.Berk Eylülü götürdüğümüz sırada zaten düzelmişti.Serhat hocaya göre şu sıralar uyanırdı tabi bu da ona bağlı.

Benim ama aklım şu anda normal olarak kızım ve karımda.

Sinemden gelecek iyi haberi bekliyordum.

-Ya niye kimse bir haber vermiyor

Diye bağırıp elimi yumruk yapıp duvara vurdum

-Oğlum sakin ol gireli 20 dakika oldu çıkarlar birazdan

Dedi Mine annem.Koridorda voltaya devam ettim.

Yaklaşık 5-10 dakika sonra kapı açıldı.Hemşirelerle beraber bir bebek çıktı.Kızımızdı galiba.Özlem hemşire önümde durdu

-Hocam.Kızınız.Allah nazarlardan saklasın çok tatlı hocam ya tam sıkmalık

Dedi ve bana çevirdi kuvözü

Elleri dikkatimi çekmişti direk.Minicikti.Hoş bedeni minicikti.Kucağıma almama izin vermemişleri hoş zaten alırken korkardım ben ya.Zarar veririm falan diye.Daha sonra götürdüler.

-Eylül nerede onu niye çıkarmadılar.dedim Mine anneye
-Oğlum sabret getirirler onu da şimdi

Koridorun başında buraya doğru koşarak gelen Edayı gördük.

-M...Millet Berk...Berk uyandı

Dedi.Hepimiz sevinçten birbirimize sarıldık

-Başkan biz bi gidip ona bakalım.Oda numarasını yaz geliriz.dedi Kuzey
-Tamam gidin bana da haber verin durumu

Dedim.Kuzeyler gitti.Biz yine buradaydık.

Eylülü de çıkardılar o sırada.Yüzü solmuştu.Kendinde değildi zaten.Hemen alnından öptüm ağlayarak.Sonra Eylülü götürdüler bende Sineme baktım.

-Sinem Eylül nasıl kızım nasıl bir şeyleri varmı
-Ali...Eylül iyi merak etme
-Ohh çok şükür

Dedim.Mine annede sevinçten Ömer amcaya sarılıp ağlıyordu

-K...Kızım.dedim

Sinem bir süre sessiz kaldı

-Sinem konuşsana kötü bir şeymi var
-Oksijensız kalmış birde zaten erken doğdu.Bu yüzden kuvöze aldık onu.Elimden gelenin fazlasını yapıp hasar almadan ya da en az hasarla kızını kurtarmaya çalışacağım.Geçmiş olsun

Kalp AtışıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin