လွည့္မၾကည့္ရင္ေတာင္သိႏိုင္ပါတယ္
ဒီခ်ိဳသာတဲ့အသံပိုင္႐ွင္ဟာ ခ်စ္ရတဲ့ Hyun အျပင္အျခားသူမ႐ွိ...

ဒီေန႔ေတြ႔မယ္လို႔ Jong Dae ကိုမွာလိုက္တာေၾကာင့္
Hyun ကိုယ္တုိင္ေရာက္လာခဲ့ပံုေပၚသည္။

"အဆင္ေျပရဲ႕လား Yeol...
လြမ္းေနခဲ့တာ"

ရုတ္တရပ္ဆြဲဖက္ခံလိုက္ရတဲ့ခနၶာကိုယ္ေၾကာင့္
မ်က္နွာေပၚ အပူလိႈင္းတစ္ခုျဖတ္ေျပးသြားသလိုပင္

တစ္ပတ္ေလာက္ခြဲေနခဲ့ရတာမို႔ လြမ္းစိတ္ေၾကာင့္
Hyun ကိုတင္းၾကပ္စြာျပန္လည္ဖက္တြယ္မိသည္။

"ကြၽန္ေတာ္လဲလြမ္းေနခဲ့တာ"

"ဒဏ္ရာေတြသက္သာရဲ႕လား?"

ဖက္ထားတာကိုဆြဲခြာရင္း ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ
စိုးရိမ္တဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔ေျပာလာတဲ့သူ႔ေၾကာင့္
ျပံဳးလိုက္မိပါ၏။

ကြၽန္ေတာ့္အေပၚသိပ္ဂ႐ုစိုက္လြန္းတဲ့သူပါေလ...

ကြၽန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ရပါေသာ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိပ္ခ်စ္လြန္းပါေသာ
ထိုလူသားအား
ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔သတ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ...

"သက္သာပါတယ္ Hyun
အေကာင္းပကတိနီးပါးျဖစ္သြားပါၿပီ"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့
ကိုယ္ေတာ္ကစုိးရိမ္ေနခဲ့တာ"

"ထိုင္ပါဦး Hyun...
အိမ္ကေတာ့သိပ္မေကာင္းဘူး
ေတာထဲမွာဆိုေတာ့အဆင္ေျပသလုိေနရတာေပါ့"

"မင္းကိုေတြ႔ရရင္ဘဲ ရပါၿပီ...
တစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ခြဲေနခဲ့ရတာ
ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ့္ဆီမွာမင္းကလြဲၿပီးဘယ္သူမွမ႐ွိေတာ့ဘူးေလ....မယ္ေတာ္လဲ...."

"ကြၽန္ေတာ္ၾကားမိပါတယ္ Hyun...
ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းေနမွာဘဲ
အခုလိုအခ်ိန္ Hyun အနားမွာ႐ွိေနမေပးႏိုင္တာ ေတာင္းပန္ပါတယ္"

Hyun စကားကိုျဖတ္ေျပာလိုက္မိသည္။

Hyun ရဲ႕မယ္ေတာ္ကိုကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သတ္ပစ္ခဲ့တာမို႔ ထိုအေၾကာင္းၾကားရင္ Hyun ေ႐ွ႕မွာမ်က္ႏွာအမူအရာမပ်က္ခ်င္...

"မင္းကိုကိုယ္ေတာ့္နားမွာထားခ်င္ေပမဲ့
အခုကေတာ့နန္းေတာ္ထဲျပန္ေခၚဖို႔ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး
Yeol...တိုင္းျပည္ေရးေတြကလဲတအား႐ႈပ္ေထြးေနတာေၾကာင့္ပါ....ကိုယ္ေတာ့္ကိုနားလည္ေပးမယ္မလား"

ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႔ အလကၤာWhere stories live. Discover now