His Angel || short story

His Angel

Met een grote kop koffie zat je op de bank, te zappen tussen zenders op je tv. Plotseling begon je telefoon te trillen en je wekker ging af. Snel pakte je hem op en keek naar de tijd; 18:00. Je date was om 19:00, en het was een half uur rijden.

Snel sprong je omhoog, waarbij je het tafeltje waar je koffie op stond omgooide. "Eeh, ruim ik daarlijk wel op.." Mompelde je tegen jezelf, en je rende snel de trap op naar je kamer. Gelukkig had je al een outfit klaar gelegd, anders had je nu echt een probleem. Je deed het donkerblauwe jurkje aan met een leren jack, en trok een paar zwarte allstars uit je kast.

Je liep naar de badkamer en keek in de spiegel. Daar zaten ze, twee doorzichtige figuurtjes, op je schouders. Je glimlachte toen je zag hoe de engel veel groter was dan de duivel, die met zijn handen gekruist op je schouder zat, met zijn rug naar je toe gekeerd. Het lukte je om vrijwel nooit naar hem te luisteren, hoe veel hij het ook probeerde.

Je besloot om toch maar een beetje make-up op te doen, ook al haatte je dat spul. Vlug deed je een laagje mascara op en wat concealer. Je haalde je knot uit je haar en haalde er snel een borstel doorheen. Je checkte nog een keer de tijd; 18:23.

"Wat?! Ik deed hier helemaal geen 23 minuten over!" Riep je en snel deed je je allstars aan. Terwijl je de trap af stormde struikelde je twee keer bijna, maar je kwam nog heel beneden aan. Je trok en handtas van de kapstok en deed al je spullen er in. Je pakte nog snel je autosleutel en rende de deur uit.

~-~-~-~

19:03 stond er op je telefoon. De rit duurde toch iets langer dan je gehoopt had, maar je was toch niet zo laat. Je liep het restaurant binnen en het eerste wat je zag was een serveerster met een vriendelijk gezicht, en licht blond haar. De engel op haar schouder fluisterde zacht wat in haar oor. "Goedenavond! Heeft u een reservering?" zei ze enthousiast. "Nou mijn date heeft er een gemaakt onder de naam Williams, Is hij er misschien al?" vroeg je. "Oh, ja hij is er inderdaad al, daar zit hij," ze wees naar een tafel bij het raam. "veel plezier op uw date!" zei ze nog tegen je, en je glimlachte naar haar, haalde diep adem en liep naar de tafel.

Van een afstandje zag je al een, om heel eerlijk te zijn, vreselijk knappe man aan de tafel zitten. Je wist al een beetje hoe hij er uit zag omdat hij zichzelf had beschreven aan je, maar hij was nooit zo positief over zichzelf.

Toen je dichterbij kwam, zocht je naar de duivel en engel op zijn schouders. Oh, daar zat de duivel, maar waar... Met een schok stond je stil. Met grote ogen keek je naar de man die inmiddels maar een paar meter verder zat. Goed, je zag de duivel wel, die op dit moment allemaal dingen met een grijns in zijn oor fluisterde, maar de engel... De engel was nergens te bekennen.

Ren. REN! GA BIJ HEM VANDAAN! Schreeuwde, dit keer je duivel en je engel, tegelijk in je oren. Snel draaide je je om en wou weglopen, maar werd tegen gehouden. "J/N?" zei een lieve, zachte stem. Zacht vloekte je in je hoofd en draaide met een neppe verbaasde uitdrukking om. "Tyler?" zei je terug, en hij glimlachte. "Jep, dat ben ik!" Je zag de duivel op zijn schouder wat in zijn oor fluisteren, en zijn gezicht veranderde even van een blije uitdrukking naar en gepijnigde. Je had niet geluisterd naar wat de duivel zei, waarschijnlijk dat hij je na de date moest vermoorde ofzoiets.

Je ging aan de andere kant van de tafel zitten en zag hoe hij nerveus aan de lange mouwen van zijn trui trok. Dezelfde serveerster als net kwam langs en legde met een glimlach twee menukaarten op tafel. Daarna verdween ze weer. "Kies maar iets uit, je hoeft niet naar de prijs te kijken, ik betaal wel." zei de man voor je, en je glimlachte zwak. Hij klink gewoon even lief als de man met wie je op internet praatte. NEE! Ren nu je nog kan! Schreeuwde ze weer in je oren. Je slikte en keek weer naar de menukaart.

"Oké, ik weet het al." Zei je. "Goed, geef de kaart maar aan mij." Je deed wat hij zei en toen hij zijn arm uitreikte om de menukaart aan te pakken, gebeurde het.

Zijn mouw schoof een stukje omhoog en je zag verse sneeën over zijn pols. Met grote ogen keek je naar hem. Snel trok hij zijn arm terug en schoof zijn mouw weer ver naar beneden, en maakte geen oogcontact met je. Zijn duivel begon nu naar hem te schreeuwen, en je kon het luid en duidelijk horen. "SUKKEL! Ze haat je! Je bent een freak! Je verdiend haar niet! Waarom praat ze nou met je? Je verdiend haar tijd niet! Het enige wat je verdiend is pijn! Niemand zou ooit van je houden! Alles zou beter zijn als je dood was!"

Toen realiseerde je je dat zijn duivel jou geen pijn wou doen, maar hem.

"Ze haat je. Iedereen haat je. Ga naar huis, slik 40 pillen door, snij je polsen door, pleeg zelfmoord." Je zag hoe tranen zich vormden in zijn ogen en je legde een hand op zijn arm.

"Luister niet. Luister niet naar die stem. Je bent het waard. Luister niet als hij zegt dat je niks uitmaakt, dat je geen verschil maakt. Je hebt een groot verschil gemaakt voor mij. Je betekent zo veel voor mij." Zeg je snel.

Hij keek op met betraande ogen en je zag langzaam een kleine, doorzichtige engel verschijnen op zijn schouder.
"Dankje."
~-~-~-~

Dat was het! Hopelijk vonden jullie het een mooi verhaal ❤️ LOVE YOU ALL! STAY ALIVE ❤️ - r o b i n