Mihra: Nereden çıkardın ki yaralarımın sarılmasını istediğimi?
0537...: Nereden çıkardın ki bunu istediğini söylediğimi?
Mihra: Bak, benim yaralarım zırlamanı dindirecek bir oyuncak falan değil.
Mihra: Tamam, eyvallah.
Mihra: Hediye yolluyorsun, doğum günümü falan kutluyorsun.
Mihra: Ama bunların hiç biri yaralarımı görmeni dahi söz konusu haline getirmez.
0537...: Ne fark ettim biliyor musun?
0537...: Sadece doğum gününde beyaz giyiyorsun.
Mihra: Ne fark ettim biliyor musun?
Mihra: Söylediklerimi dahi dikkate alıp cevap verme tenezzülünde bulunmayan birine yaralarımı emanet etmek kadar aptalca bir şey yok.
Telefonumu cebime atıp oturduğum kayadan kalktım. Etrafıma bakındığımda bankta oturmuş elimdeki pastaya iştahla bakan küçük kız çocuğunu gördüm. Bu günü gerçek kılan bir tebessüm dudaklarımda yer edinirken küçük pastayı ona vermek için banka yürüdüm. Bunu fark eden çocuk heyecanla gözlerini açmış beni izliyordu. Önüne diz çöktüğümde gözlerindeki ışıltı görülmeye değerdi. Pastayı ve çatalı ona uzatıp "Afiyet olsun," dedim.
"Teşekkür ederim Abla," deyip küçük elleriyle pastayı aldı ve ilk lokmayı önce bana uzattı.
"Eğer doğum günü pastandan yemezsen dileklerin kabul olmaz," dediğinde istediğini yapıp uzattığı lokmayı yedim.
Bir kaç dakika daha önünde oturduktan sonra annesi olduğunu düşündüğüm kadın gelince onunda teşekkürünü kabul edip oradan uzaklaştım.
☘☘☘☘
053...: Haklısın, kendimi çok yanlış ifade ettim.
053...: Bana bir şans daha ver?
Mihra: Sadece nasıl toparlayacağını merak ettiğimden....
053...: Seninle aynı sınıftaydık
053...: İlk günden dikkatimi çekmeye başlamıştın.
053...: Sonra, sürekli seni izledim.
053...: Her hareketini inceledim.
053...: Yanında biri ağlarken nasıl teselli edeceğini bilmediğin için kaçmanı,
053...: Şu ana kadar derste bir kez bile uyumama sebebinin horlaman olduğunu,
053...: Yanında sigara içenlerin üzerine çekinmeden su dökebileceğini,
053...: Hastalandığında canın acımasa da ağladığını,
053...: Ve daha fazlasını seni izleyerek öğrendim.
053...: Sadece sen vardın benim için.
053...: Sana yakınlaştıkça kendimden uzaklaşıyor, mutlu oluyordum.
053...: Sonra gittin.
053...: Ne olduğunu öğrenemedim bir kaç ay,
053...: Öğrendiğimde ise kendime üzülmediğim kadar üzüldüm,
053...: Yanında olmak istedim, sana sarılmak istedim.
053...: Sadece istemekle kaldım.
053...: Ben o son gün, gerçekten, beni görerek attığın bakışta takılı kaldım.
053...: Ben o son bakışı unutamadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AWARE|texting
Short Story053...: Yine önlüğünü bağlamayı unuttun. Mihra: Beni mi izliyorsun? 053...: Biraz önce lattesini verdiğin sarışını kesiyorum. Mihra: Güzel kız. 053...: Hayır, değil. Mihra: Neden kesiyorsun öyleyse? 053...: Çünkü sadece onun arkasındaki camdan gör...
