Göl başındayım yukarımda kavuran güneş, yanımda sepserin göl. Suya yansıyan güzel yüzün beliriyor birden, süpriz yapacaksın galiba?
Süpriz dediğime bakmayın orada olduğumu o da biliyordu. Ama bilmiyor ki ben onu gece yıldızlarla okşayıp, gündüzleyin güneş ile sevdiğimi. Bilmiyor ki ay'a onu anlattığımı.
Ay usandı dolunay oldu, güneş bıktı gece oldu, yıldızlar yoruldu kaydı. Ben yine camda. Yine her gece seni, her gece bizi düşünüyorum.
Ne olurdu beni belimden kavrayıp şu boş, ıssız bahçede yağmur bekleyen ağacın altına götürsen? Ne olurdu?
Beni ıssız, boş bahçeye götür, ben sensizliğimi gidereyim. Öyle bir gidereyim ki ay doğmaz, güneş batmaz olsun. Yıldızlar yerinde dursun ama.
Onlar daha bizi, biz onları izleyeceğiz.
