Anarchy girl

Κεφαλαιο 18ο

"Θα γίνει Καλά" είπε ξαφνικά και γύρισα να τον κοιτάξω ενώ εκείνος δεν είχε πάρει το βλέμμα του από το έδαφος.

"Δεν θα μας αφήσει. Δεν θα αφήσει την οικογένεια του. Την Αλεξια, εμένα, εσένα. Έτσι δεν ειναι;" με ρώτησε και γύρισε να με κοιτάξει. Τα μάτια του γυάλιζαν. Χρειαζόταν κάποιον να τον στηρίξει. Και αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ. Όμως ποτέ δεν στηριξα κανέναν. Πάντα εμένα στήριζαν. Πρώτα οι γονείς μου και μετά η Εύα.

Εγώ διαβάσει όμως κΆπου πως η καλύτερη επιλογή Όταν δεν ξέρεις τι θα πεις είναι να χαμογελάσει τον άλλο και του χαρίσεις μια αγκαλιά. Αυτό έκανα. Χαμογέλασα στον λουκ και του έγνεψα θετικά. Τύλιξε τα χέρια του γύρω από τους ώμους και μείναμε έτσι. Ξαφνικά το τηλέφωνο μου χτύπησε. Ήταν η Αλεξία

"Έλα Αλεξια τι εγινε;" την ρώτησα έντρομη

"Ελλη ελάτε γρήγορα πάνω. Ο Τεο" μου είπε και έκλεισα κατευθείαν το τηλέφωνο και άρχισα να τρέχω.

"Τι εγινε;" μου φώναξε ο Λουκ αλλά δεν απάντησα έτσι με ακολούθησε. Μόλις φτάσαμε εκεί που ήταν τα παιδιά πήγα στην Αλεξια

"Τι έγινε Αλεξια" τη ρώτησα αλλά δεν απάντησε

"Αλεξια πες μου γαμω" φώναξα

"Ο Τεο....έπεσε σε κώμα" μου είπε και είχε βουρκωσει

"Το χειρουργείο δεν πήγε καλά και έτσι έπεσε σε κώμα. Τον έχουν στην εντατική. Το ανησυχητικό είναι πως ακόμα και με μηχανική υποστήριξη δεν μπορεί να αναπνεύσει το σώμα του. Γι'αυτό...." είπε και έκανε παύση

"Γι'αυτό τι ρε Αλεξια" της είπε ο Λουκ

"Αν σε μια βδομαδα δεν δείξει σημάδια βελτίωσης θα τον αποσυνδεσουν" μας είπε και εγώ έμεινα κάγκελο να τη κοιτάω. Δεν είπα τίποτα. Ούτε έκλαψα όπως θα περίμεναν. Αυτό που έκανα ήταν να φύγω τρέχοντας. Βγήκα έξω από το νοσοκομειο και πήρα ταξί.

Πηγα στην παραλία που είχαμε πάει μαζί και έκατσα σε ένα δέντρο. Όχι δεν θα αντέξω. Δεν θα αντέξω να χάσω και αυτόν. Όχι.  Γιατί. Τι έκανα και με τιμωρεί έτσι ο θεος; Εεε τι έκανα. Πρώτα τους γονείς και τώρα αυτόν; Πλέον έκλαιγα. Έκλαιγα πολύ. Δυσκολευομουν πολύ στην αναπνοή. Ξάπλωσα πάνω στη τσάντα μου έκλεισα τα μάτια τόσο δυνατά που άρχισαν να τσουζουν. Η ανάσα μου κόφτη

Ξαφνικά άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Το ανοίγω και βλέπω 43 κλήσεις και 23 μήνυματα από τα παιδιά. Η ώρα είχε πάει 6 τα ξημερώματα. Μα καλά με πήρε ο ύπνος. Ο άλλος χαροπαλεύει και εγώ κοιμαμαι; το κινητό μου ξαναχτύπησε και ήταν η Εύα. Το σήκωσα

"Έλα τι εγινε;" τη ρώτησα

"Ρε πας καλά γαμω; έχουμε πεθάνει από την αγωνία μας που στο διάολο είσαι μου λες;" με ρώτησε φανερά εκνευρισμένη

"Κάπου. Έχουμε κάνα νεότερο;" τη ρώτησα προσπαθώντας να την ηρεμήσω

"Ναι έλα στο νοσοκομείο ΤΏΡΑ" μου είπε τονίζοντας τη τελευταία λέξη.  Μάζεψα γρήγορα τα πράγματα μου και πήρα ένα ταξί και πήγα στο νοσοκομείο. Έτρεξα ως τα παιδιά.

"Τι εγινε;" τους ρώτησα

"Δεν έχουμε κάποιο σημάδι βελτιωσης όμως ο γιατρός μας είπε ότι αν πάει κάποιο άτομο και του μιλήσει Ίσως βοηθήσει." Μου είπε ο Λουκ

"Πήγαινε Εσύ" είπε ο Μάικ

Φώναξα με τον γιατρό και ήρθε και με πήγε στο δωμάτιο του. Στο θέαμα που είδα λύγισα. Ο Τεο ξαπλωμένος στο κρεβάτι γεμάτος σωληνακια και τα υπέροχα ματάκια που τόσο ερωτεύτηκα είναι κλειστά. Γονάτισα δίπλα του και του έπιασα το χέρι χαϊδεύοντας το.

"Ξέρω ότι με ακούς. Πρέπει να με ακούς. Ξέρω επίσης ότι είσαι πιο δυνατός από όσο δίχνεις. Και τώρα αυτή τη δύναμη τη χρειαζεσαι περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Τη χρειάζεσαι για τον λουκ την Αλεξια την συμμορία σου. Τη χρειαζεσαι για μένα και για σένα. Σε παρακαλώ αγάπη μου ξύπνα. Δεν θα αντέξω να χάσω και εσένα. Είσαι η δύναμη μου Τεο. Σε παρακαλώ. Μην με αφήσεις μόνη μου." Του έλεγα μέχρι που μπήκε μέσα ο γιατρός και μου είπε ότι χρόνος μου τελείωσε.

Βγήκα έξω στα παιδιά μαι κάθισα σε μια καρέκλα χωρίς να κάνω τίποτα

"Εγινε κατι;" με ρώτησε ο Μάικ ενώ ήρθε και έκατσα δίπλα μου χαϊδεύοντας μου τη πλάτη. Του κούνησε αρνητικά το κεφάλι και για ακόμα μια φορά δάκρυα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους.

"Θα γίνει όμως. Πρέπει να γίνει" είπα

Χευ μαι λοβς

Ξέρω ξέρω δεν ανέβασα εχθές αλλά ρε γκαις καλοκαίρι είναι δεν πρόλαβα σόρρυ

Εσείς πως περνατε;

Πολύ καταθλιπτικό κεφάλαιο. Το ξερω

Αστέρι και σχόλιο

Spoiler:Η βδομάδα πέρασε.....

    * εχθές ήμουν από τις 1 μέχρι τις 7 το απόγευμα στη θάλασσα για τη είχε γενέθλια μια φίλη. Γι'αυτό δεν ανέβασα κεφάλαιο εχθές σόρρυ. Λοβ γιου γκαιςςς❤*