adopted by 1d

chapter 5

Lydia's pov

Het is half 4 en ik ben nog steeds wakker. Amber is een te drukke slaper om naast te liggen in een eenpersoonsbed. Ik ga mijn bed en de kamer uit. Terwijl ik me kamer uitliep pakte ik mijn bal. Ik loop een stuk door de gang. Als ik bij de lege kamer uit kom. Ik leg mijn bal neer en schop er tegen zodat hij via de muur weer terug komt. Ik schop zachtjes zodat niemand het hoort. Na een kwartiertje ben ik er klaar mee. En loop ik richting de bank die bij de andere lege kamer staat. Ik leg mijn bal als kussen onder me hoofd. En val na een tijdje in slaap.

Liam pov

Ik loop de kamer uit voor een flesje water te pakken. Als ik me opdraai zie ik een meisje op de bank slapen. Wie gaat er nou om half 6 op een bank slapen denk ik bij mezelf als ik goed kijk zie ik dat het Lydia is. Ik pak haar op in bruidstyle en loop naar me bed waar ik haar op leg en de dekens over heen leg. Ik loop snel nog naar de kantine voor een flesje water. Als ik terug ben pak ik mijn telefoon en ga daar een beetje op zitten slapen kan ik niet op deze stoeltjes hier. Na dik ander half uur word louis ook wakker. Hey lad zegt hij als hij me ziet zitten. Waarom ben je uit bed? Vraagt hij. Ik leg jet verhaal uit en hij knikt na een een half uurtke met louis gepraat te hebben worden die andere 2 ook wakker. Uit eindelijk besluiten we om Lydia ook wakker te maken het is 9 uur en om 10 uur moet iedereen klaar zijn met eten. Lydia wakker worden zeggen we allemaal tegelijk. Ze word niet wakker. Niall pakt haar bal gooit hem tegen haar aan. NIALL DOE NORMAAL MAN schreeuw ik naar hem. Huh wat? Hoor ik een meisjes stem zeggen ik kijk achter me en zie lydia ontwaken. Ze ziet er zo jong en kwetsbaar uit als ze slaapt en net wakker is. Terwijl ze overdag zo stoer en lijkt of ze nergens bang voor is. Hey zegt harry. Waar ben ik ? Vraagt ze. Ik leg haar uit dat ik haar op de bank vond. Shit hoelaat is het? Vraagt ze. 10 over 9 hoezo. SHIT SHIT bedankt voor alles snel rent ze weg.

Lydia's pov

Snel ren ik naar onze kamer gelukkig zijn de meiden er nog. Ik geef ze snel een knuffel en loop met ze mee naar beneden waar ik hun ouders zie staan. Ze rennen allebei in de armen van hun ouders. God wat zou ik dat ook graag willen. Maar ik verdien pijn zo is het nou eenmaal. Net zoals dat de meiden weg gaan ik hoor alleen te zijn. Ik heb Amber nog maar ik ga er alles aan doen om haar een goed gezin te geven. De meiden lopen huilend naar me toe huilen doe ik niet nooit meer. Ik knuffel ze nog een keer  en zeg dat we nog veel facetime en dat als ik ooit word geadopteerd afspreken. Tuurlijk is het niet waar ze vinden betere vriendinnen maar ik wil ze opvrolijken. Ze lopen weg en ik wil net naar me kamer als ik door de intercom hoor iedereen naar de adoptiekamer. Als ik de kamer inloop ga ik op een stoel zitten amber komt op mijn schoot zitten. Als iedereen zit komt er een lief homostel binnen lopen. Dit is mijn kans ze gaan langs iedereen en als ze bij mij zijn. Zeg ik Dit is Amber lief zorgzaam meisje van vier houd van kleuren knuffelen en dansen. De mannen kijken tevreden naar Amber en gaan met haar gezellig praten. Na een tijdje zegt Barbara en van de begeleidsters Amber,Isa , Noa en Dilara. Mogen blijven ik loop weg en de mannen geven me een knipoog. Na een half uur komt Amber mijn kamer binnen lopen. Met traan oogjes kijkt ze me aan. Shit ze hebben iemand anders gekozen denk ik bij mezelf. Ik ga je missen zegt ze. Opgelucht adem ik uit ik zet haar op me schoot en knuffel haar ik jou ook liefje maar je krijgt straks lieve papa's die voor jou gaan zorgen. Doei amber. Doei lydia.