"Leg me eens uit wat dit betekent", zegt Rein wanneer we in mijn kamer zijn en hij laat een foto zien van Owen en mij zoenend. Ik schrik, "Rein, dit is niet wat je denkt dat het is". De tranen rollen uit Rein zijn ogen, "ik dacht dat wat wij hadden echt was, maar je gaat er blijkbaar vandoor met mijn vriend, mijn beste vriend zelfs!", schreeuwt hij, "deze foto is van 2 dagen geleden en gisteren was Owen bij je, tenminste, dat tweette hij, dus was je het me überhaupt van plan te vertellen?", vraagt Rein. Ik moet eerlijk zijn, anders komen al deze leugens toch wel uit, denk ik bij mezelf. "Nee, om eerlijk te zijn, ik wilde je het niet vertellen, omdat ik dit wilde voorkomen, maar die zoen, die betekende niks, ik heb Owen eergister geappt dat hij moest komen om het uit te praten", vertel ik en laat hem het appje zien, na 10 minuten ben ik eindelijk klaar met mijn verhaal, "dit is de waarheid, Rein. Voor Owen betekende die zoen ook niks, dus wees niet boos op hem", zeg ik voorzichtig. Rein staart nog steeds een beetje chagerijnig voor hem uit. "Romy.. Je weet dat ik niet zonder je kan.. en ik weet dat jij niet zonder mij kan, dus ik vergeef het je". Ik glimlach een beetje, maar ik ben echt superblij dat hij het me vergeeft. Nadat we elkaar een knuffel hebben gegeven, moet hij weer naar huis. Ik sta op en loop mee naar de voordeur. Ik geef hem nog een kus. Twee dagen geleden stond ik hier nog zo met Owen. Ik schud zachtjes mijn hoofd om van die gedachte af te komen. Ik zwaai naar rein en gooi dan de deur dicht. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik ontzettend veel twitter berichten heb. Normaal ook, maar nu echt veel meer. Ik scroll van boven naar beneden, "van Mainiac naar Daan, van Daan naar Rein en van Rein naar Owen, who's next? Nils?", staat er. Ik zie foto's van Owen en mij, zoenend. Iemand heeft ons bespiedt en wist dat Rein zou komen, wat is dit? Heb ik nou een.. Ik slik, heb ik nou een stalker?
Ik maak thee voor mezelf en ga om stipt 8 uur 's avonds op de bank zitten voor Goede Tijden Slechte Tijden. Het voelt alsof ik nog een beetje met mama ben, maar dat ben ik niet en dat zal ik nooit meer zijn. Waarom moest ze nou zo vroeg vertekken? Ik kan met niemand meer over dit probleem praten, of in ieder geval met niemand die me begrijpt. Als GTST afgelopen is ga ik gelijk naar bed, ik heb geen zin meer om wakker te blijven en na te denken.
De ochtend daarna word ik wakker met wel bijna 2000 appjes. Blijkbaar ben ik weer in een Mainiacgroepsapp gezet. Nadat ik uit alle groepen uit ben, zie ik dat ik een paar appjes van Rein en Owen heb in die groepsapp waar we samen in zitten. Er staat in dat we het in een interview allemaal moeten uitleggen. Ik hoef niet eens te vragen waarover het gaat, natuurlijk hebben ze het over Owen en mij, die zoen. Ik ben nog steeds niet van gedachten veranderd en ben er zeker van dat iemand me stalkt en besluit het te delen met Rein en Owen, die het allebei een gestoord idee vinden, "Een stalker?", vraagt Owen, "Is dat niet een beetje tever gezocht?", voegt Rein en nog aan toe. "Een beetje tever gezocht? Maak je een grap? Degene die die foto van Owen en mij zoenend heeft gemaakt, dat kan niet eens toeval zijn. Die zoen heeft nog geen 2 seconden geduurt en in zo'n korte tijd kan je mobiel niet al gelijk op je camera staan als vervolg dat je dan gelijk een foto kunt maken. En Rein, toen je nog nieg eens vertrokken was gisteren wist diegene al dat je bij me was. Dit kan allemaal geen toeval zijn, jongens?! Echt niet!", zeg ik nog even snel en leg daarna mijn mobiel weg. Als ik nu niet opschiet kom ik te laat.
Aangekomen op school word ik raar aangekeken, waarschijnlijk heeft iedereen de foto's al gezien. Wanneer Zoë me ziet komt ze zo snel als ze kan naar me toe gerend, "Romy?! Heb je serieus met Owen gezoend? Waarom?!", vraagt ze. Hier gaan we dan, het verhaal nog eens uitleggen. Zoë luisterd aandachtiger dan ik had gedacht, blijkbaar is ze hier zelf ook heel erg van geschrokken, uiteindelijk vertel ik Zoë ook over mijn gedachtes over mijn stalker. Zoë knikt begrijpelijk, "Romy, ik denk dat je gelijk hebt. Het kan niet anders, zoveel toeval in 1 keer?". Gelukkig, eindelijk iemand die me wel begrijpt. Na nog eventjes met Zoë gepraat te hebben gaat de bel. Tijd voor de les.
