Sabah olmuştu Mi-Cha uyandığında karşısında rengarenk çiçekler gördü hemen kalktı çiçekte bir not yazıyordu
-Sana yaptıklarım için çok özür dilerim beni affetmiyeceğini biliyorum ama yinede beni affet......
Mi-Cha hemen yataktan kalktı çiçekleri aldı ve çöpe attı!
Lee Hyi uyandı
-Mi-cha napıyorsun?
Mi-Cha : Gereksiz şeylerden kurtuluyorum. Önemli birşey değil
Lee Hyi : Tamam hadi o zaman ben gidip doktoru çağırıyım sonra çıkış işlemlerini yapalım ve eve gidelim.
Mi-Cha : Tamam
Doktor gelip Mi-cha'nın son kontrollerini yaptı
-Bekeldiģimizden daha güçlü çıktın buraya geldiğinde perişan durumdaydın yani doğruyu söylemek gerekirse hiç umudumuz yoktu ama sen ćok güçlü biri çıktın ve hayata tutundun.
Şimdi seni engelliyecek hiçbirşey yok sadece ilaçlarını kullan birkaçgün dinlen hiçbirşey in kalmıyacak.
Mi-Cha : Peki bir şey sorabilirmiyimm?
Doktor : Tabiki
Mi-Cha : Vücudumdaki izler geçermi?
Doktor : Seni üzmek istemem ama izlerin ćok derin geçmeyebilir.
Mi-Cha : Peki teşekkür ederim.
Lee Hyi odaya girdi
-Mi-cha bebeğim hadi gidelim.Ben eşyalarını aldım.
Mi-Cha : Tamam geliyorum.
Mi-Cha tam çıkacakken bir hemşire yanına geldi ve ona bir mektup uzattı
-Biri size bunu vermemi söyledi.
Mi-Cha : Tamam Teşekkürler
Hemen ardından bir mesaj geldi mesaj Lee Hyun'dan dı
- Mi-Cha mektubu sana ben gönderdim ne olur oku.
Mi-Cha etrafına baktı ve kendi kendine
- Yoksa o burdamı?Benim mektubu aldığımı nereden biliyor?
Lee Hyi : Mi-Cha hadi seni bekliyorum.
Mi-Cha : Tamam geliyorum
Onlar bir taksiye binip eve gittiler.
Lee Hyun'da hemen bir taksiye bindi ve onları takip etti.
(LEE HYUN Mİ-CHA'YI TAKİP EDİYORDU ASLINDA HEP HASTANEDEYDİ YANİ ONU YANLIZ BIRAKMAMIŞTI ŞİMDİDE ONLARI TAKİP ETMELİYDİ ÇÜNKÜ LEE HYİ ' NİN EVİNİ BİLMİYORDU )
Eve varmışlardı içeri girdiler
Lee Hyi : Mi-Cha sen benim odama geç ben geliyorum.
Mi-Cha : Tamam
Hemen odaya girdi ve mektubu eline aldı açıp açmamakta kararsızdı.
Sonra odaya Lee Hyi girdi Mi-Cha hemen mektubu sakladı ama Lee Hyi gözünden kaçarmı?
-Sen ne saklıyorsun?
Mi-Cha : Hiç ,hiçbirşey saklamıyorum!
Lee Hyi : Hadi ne sakladın gòster
Mi-Cha : Tamam Lee Hyun bana bir mektup göndermiş
Lee Hyi : Ne! Okudunmu peki?
Mi-Cha : Hayır cesaret edemedim
Lee Hyi : Okuyacakmısın peki
Mi-Cha : Bilmiyorum sence okumalımıyım?
Lee Hyi : Oku bence ama yinede sen bilirsin
Mi-Cha : Tamam okuyacağım ama yanlız okusam olurmu?
Lee Hyi : Tamam ben çıkıyorum.
Mi-Cha mektubu zorda olsa açtı ve okumaya başladı.
Mektubu okumuştu ve aģlamaya başlamıştı.
Basını yastığa koymuştu ve kendi kendine konuşmaya başlamıştı.
-Ah be Lee Hyun bilmiyorsun ki ben seni affedemem ben Vücudumdaki izleri her gördüğümde hep seni hatırlıyacağım senin bana sebepsiz yere yaptıklarını hatırlıyacağım.
Seni unuturmuyum? Asla unutmuyacağım seni unutmak mümkün değil hep seni seviceğim ilk ve son.kez aşık olduğum tek kişi kalıcaksın ama ben hayatıma sen hayatına devam edicez her ne kadarda geri kalan hayatımızı hep bir yanımız eksik devam edicez birbirimizi unutmaya çalışacağız aşkımızı kalbimize gömücez.
Lee Hyi odaya girdi Mi-cha'nın uyduğunu gördü.
Mi-Cha'nın üstünü örttü ve odadan çıktı .
Sabah olmuştu Mi-Cha erkenden kalkmıştı okul kıyafetlerini giymuşti.
Sonra odaya Lee Hyi girdi
-Ben okula gidiyorum sen evde dinlen ben gelene kadar sakın dışarı çıkma.
Mi-Cha : Tamam hadi gidelim
Lee Hyi : Sen nereye
Mi-Cha : Okula
Lee Hyi : Mi-Cha saçmalama ne okulu.
Senin evde dinlenmen gerek.
Mi-Cha : Ben evde kalırsam düşünmekten beynim patlar hem okula gelirsem kafam dağılır hem..........
Lee Hyi : Hem ne?
Mi-Cha : Lee Hyun'uda düşünmemiş olurum ben evde kalırsam hep onu düşünürüm böyle yaparsam onu nasıl unuturum.
Lütfen bende geliyim nolur nolur
Lee Hyi : Offf Mi-Cha bi istediğinide yaptırma be kızım. Tamam gel de izlerini görürseler ne diyeceksin?
Mi-Cha : Onlara ne benim izlerimden.
Bi şeyler uydururuz.
Hadi okula gidelim okulu çok özledim.
Lee Hyi : Tamam sen çık ben geliyorum.
Mi-Cha kapıya ćıktı ayakkabılarını giyerken bileģindeki izi gördü Lee Hyun'un onu bağlayarak işkence ettiğini hatırladı. Gözünden yaşlar geldi.Sonra bir ses duydu
-Mi-cha iyimisin?
Mi-Cha :. .................?
Mi-Cha irkildi gözyaşlarını sildi ve
-Yok bişey iyiyim.
Mi-Cha sokağa adımını attı derin bir nefes aldı ve yoluna devam etti.
Sonra sokaktaki ağaçta bir not olduğunu gördü notu aldı ve okudu
-Mektubu okudun mu?
Eğer okuduysan evet yaz okumadıysan da Hayır
Mi-Cha notun altına mektubu okuduğu halde Hayır yazdı.ve notu olduğu yere koydu.
Mi-Cha okula gidince herkes ona izlerini sordu ama hiçbirine cevap vermedi daha doğrusu Lee Hyun'un yaptığını söylemedi .
Çünkü onu bu yaptıklarına rağmen hala çok seviyordu.
Lee Hyun'da Mi-Cha'nın onu affedemeyeceğini bile bile onu hala çok seviyordu.
Ama ondan vazgeçme gibi bir niyeti de yoktu.
Mi-Cha sınıfına girdi sırasında oturdu ve orda bir not daha olduğunu gördü notu aldı ve okudu
-Beni affet. .....
♡SENİ SEVİYORUM♡
Sonra kendi kendine sessizce ağlamaya başladı ve şöyle diyordu
-Ben seni affedemem bana yaptığın onca şeyden sonra seni bu kadar kolay affedeceğimi sanma.
Mi-Cha normalde çalışkan biriydi ama hiçbir derse katılmamıştı bu durum öğretmenlerinin dikkatini de çekmişti ona ne olduğunu sordular ama tabiki olanları analtmadı birşeyler diyip geçiştirdi.
Dersler teneffüs ler derken son ders zili çalmıştı tüm öğrenciler dağılmıştı
Mi-Cha : Lee Hyi sen eve git ben biraz yürüyeceğim.
Lee Hyi : Ama ...
Mi-Cha : Lütfen ısrar etme biraz düşünmek istiyorum buna ihtiyacım var.
Lee Hyi : Tamam ama geç kalma .
Mi-Cha : Tamam
Sonra ayrıldılar Mi-Cha'nın aklında hep LEE Hyun vardı ne yaparsa yapsın onu aklından ve kalbinden çıkaramıyordu.
Daha sonra kolunda bir baskı hissetti hemen arkasını döndü onu gördüğüne inanamamıştı. Çok şaşırmıştı ve çok korkmuştu.
