Sonra gülüp eğlendiler sohbet muhabbet ettiler kısacası güzel bir gün geçirmişlerdi hatta bir sonraki buluşma tarihini bile planlamışlardı...
İkisininde yüzü hep gülüyordu...
Mi-Cha kalkmak için hazırlanıyordu ayağa kalktı çantasını aldı tam gidecekken birden Lee Hyun mi-cha'nın elini tuttu kendine doğru çekti
Mi-cha şaşkın bakışlarla Lee Hyun'a bakıyordu...
Uzun süre birbirlerine baktılar
Sonra mi-cha Lee Hyun'un elini bırakmak istedi ama Lee Hyun bırakmadı
Lee Hyun:Mi-cha ben..?
Mi-cha:Sen ne? Ayrıca elimi bırakırmısın canımı acıtıyorsun
Lee Hyun hemen mi-cha'nın elini bıraktı
Mi-cha:Sen ne Lee Hyun?
Lee Hyun:Ben...
Mi-cha:Evet
Lee Hyun:B...Ben S.Senden ...
Mi-cha: Lee Hyun bilmece gibi konuşmayı bırak ne diyeceksen söyle
Lee Hyun kendini toparlayarak
"Ben senden..." daha cümlesini bitirmeden mi-cha eliyle hyun'un ağzını kapattı çünkü ne diyeceğini tahmin ediyordu
Mi-cha: Lee Hyun lütfen sus
Elini Lee Hyun'un ağzından çekti ve hızlıca oradan ayrıldı
Lee Hyun ellerini yavaşça dudaklarına götürdü çok şaşırmıştı elini dudaklarına sürdü hem şaşkın hem mutluydu o anda karışık duygular içerisindeydi .
Mi-Cha'da aynı şekilde hem mutlu hem üzgün onunda karmakarışık duyguları vardı .
O'da Lee H yun'un ağzını kapattığı eline yavaşça elliyordu.
İkisininde birbirlerine aşık olduğu o kadar belliydiki ama ikisi de açılmaktan korkuyorlardı gerçi Lee Jyun gücünü toplayıp söylicekti ama mi-cha engel olmuştu olsun nede olsa elinde sonunda itiraf edeceklerdi...
Mi-cha eve varmıştı kapıyı annesi açmıştı
Mi-cha:Lee Hyi nerde anne
Anne:Lee Hyi eve gitti kızım. Sen naptın sınava çalıştınızmı
Mi-cha o kadar dalgındıkı annesine uydurduğu yalanı unutmuştu
Mi-cha:Ne sınavı ne çalışması
Anne:Arkadaşlarınla sınava çalışcaktın ya
Mi-cha:Iıııııı.... Şey .. Evet evet çalıştık çok yorgunum gidip dinlenebilir miyim biraz
Anne:Tabikide
Mi-cha hemen odasına girdi kapısını kitledi hala şaşkındı bir türlü anlıyamamışti Lee Hyun'un niye böyle bir şey yapıcağını
Belki niye olduğunu biliyordu ama kabullenmek istemiyordu
Mi-cha hemen Lee Hyi'yi aradı neler olduğunu baştan anlatmıştı
Mi-cha:Lee Hyi sence neden böyle birşey yaptı?
Lee Hyi:mi-cha bunu bana mı soruyorsun besbelli oda senden hoşlanıyor neden ağzını kapattın ne güzel açılıcaktı belki sende cesaretini toplayıp onu sevdiğini söylerdin
Mi-cha:Saçmalama Lee Hyi böyle bir şey yok
Lee Hyi:Yalan söylemeyi beceremiyorsun sevmiyorsan niye bi daha buluşmak istedin o zaman
Mi-cha:Şeeeeyyy
Lee Hyi:Yaaaaa
Mi-cha:Evet aslında bende ona karşı boş değilim.
Lee Hyi .Lee Hyun arıyor!!!!
Lee Hyi:Tamam hadi kapat telefonu aç sakın saçma sapan şeyler söyleme bi daha buluşmak isterse sakın reddetme telefonu kapattıktan hemen sonra beni ara. sakın unutma beni aramayı kafanı koparırım beni merakta bırakma..
Mi-cha:Tamam hadi çawww
Çoktan telefon kapanmıştı bile sonra mesaj geldi mesaj Lee Hyun'dan dı şöyle yazıyordu.
Mi -cha bugün yaptıklarım için senden özür diliyorum nasıl olduğunu bilmiyorum.bir anda oldu nasıl olduğunu anlamadım.istiyorsan seni bir daha rahatsız etmem ama inan ki kötü bir niyetim yoktu ben senden hoslandığımı söylicektim
Lütfen beni affet cevabını bekliyorum...
(Mi-cha'yı artık M.c diye kısaltıcam)
M.c hemen Lee Hyun'un atttığı mesajı Lee Hyi'ye söyledi ne yapacağını daha doğrusu cevap olarak ne yazacağını bilmiyordu o yüzden Lee Hyi'den akıl almalıydı
Lee Hyi:Kızım tabiki de silip atmıyacaksın ama hemen kabul de etmiceksin biraz naz yapıcaksın
(Lee Hyi o konuyu unutup başka konulara girmişti saçma sapan şeyler anlatıyordu)
M.c kendi kendine sana akıl.soranda kabahat nerelere girdin
En iyisi içimden geleni kalbimden geçeni yazmalıyım
Hemen telefonu eline aldı ve kalbinden geçenleri yazmaya başladı
