Lee Hyun ve Sang onların yanlarına gitmişti
Mi-Cha çok tedirgindi eli ayağı birbirine dolanmış gibiydi .
Lee Hyi hemen kendini tanıttı özellikle Sang'a karşı daha bir ilgiliydi sebebi de tabiki ondan hoşlanmasıydı Sang'da Lee Hyi ' den hoşlandığını belli ediyordu ikisi resmen başka dünyalarda yaşıyor gibiydi.
Lee Hyun'da kendini tanıttı O'da Yon'a karşı ilgiliydi ama o aksine hoşlanmadığı için ilgiliydi .
Mi-Cha : Şeeey sizin burda ne işiniz var?
Lee Hyun : Bizde bu okulda okuyoruz yani burda olmamız ćok normal .
Lee Hyi hemen araya girdi
-Gerçekten mi,kaçıncı sınıftasınız, sınıfınız hangi katta,şubeniz ne?
Mi-Cha sessizce Lee Hyi'ye
-Kızım sanane yaa
Lee Hyi : Off ne var ya merak ettim.
Mi-Cha : Tamam o zaman sonra görüşürüz bizimde işimiz var.
Sang : Ne işiniz var biz size yardım ederiz
Lee Hyi : Evet yardım edin tabi hem daha iyi olur sonra da biryerlerde oturur yemek falan yeriz .
Lee Hyun : Bence harika fikir hadi o zaman gidelim.
Mi-Cha : Off peki ama benim eve gidip üzerimi değiştirmem gerek siz gidin beni karşıdaki parkta bekleyin ben hemen gelirim.
Lee Hyun : Bende seninle geliyim tek başına gitme .
Mi-Cha : O niyeymiş acaba?
Lee Hyi yine ve tabiki araya girdi
- Mi-cha canım arkadaşım eşlik etsin sana
Mi-Cha : Tamam tamam yaa hadi o zaman görüşürüz 1 saat sonra
Mi-Cha ve Lee Hyun yolda hiç konuşmadan yürüyorlardı
Sonra ikiside aynı anda
-Nasılsın? Dediler
Sonra yine aynı anda
-İyiyim sen?
Mi-Cha : Böyle devammı edicez.
Neyse biraz kendini anlatsana
Lee Hyun : Anlamadım
Mi-Cha : Yani nasıl birisin ailen kim kaç yaşındasın öyle şeyler işte
Lee Hyun : Ben 18 yaşındayım babamla beraber yaşıyoruz.
Mi-Cha : Annen
Lee Hyun : Anlamadım
Mi-Cha : Yani annen nerde babamla beraber yaşıyorum dedin ya ayrıldılar mı?
Lee Hyun : Yok ayrı deģiller ben küçükken biri annemi nedendir bilinmez öldürmüş.
Annem öldükten sonra ben çok kötü günler geçirdim babam kendi üzüntüsünü unutmak için hep çalışıyordu beni ise hep bir köşeye saklanıp ağlıyordum annem öldükten sonra babam var diyip kendimi toparlıyordum ama ben baba sevgisinden de eksik kaldım babam benimle hiç ilgilenmiyor du hep çalışıyordu nerdeyse babamı hiç görmüyordum bazen de eve bile gelmiyordu.
Mi-Cha : Benimde babam yani ben küçükken ölmüş.Bende annemle beraber yaşıyorum.Bende babam öldükten sonra çok zor günler geçirdim ben babam ölmeden öncede çok zor günler gećirdim aslında yani ben dayak sesleriyle büyüdüm babam her akşam eve sarhoş gelirdi ben tam uyuyacakken annemin bağırışlarını duyup uyanırdım bir köşeye oturup aģlardım anlıyacaģın bende ćok zor günler geçirdim yani sadece ben değil annemle beraber çok zor ğünler gećirdik evimizde atıldık bazen sokakta kaldığımız bile oldu ama asla yıkılmadık hep dimdik durduk kendimizi güçlü biri yapa yapa güçlü olduk bu dünyada birbirimizden başka kimsemiz yoktu sonra annem bir işe girdi ama tek başına ćok yoruluyor bende işte ona yardım etmek için okuldan sonra ćalışıcak bir iş arıyacam hiç değilse okul harçlığı mı ćıkarırim.
Öyle işte yani yaşadıklarımız biraz birbirine benziyor .
Lee Hyun : Evet aslında benziyor ama sen hiçdeģilse babandan sonra annen seninle beraber ilgilenmiş yani anne sevgisini tatmışssın ben annemden sonra babamıda kaybettim sanki onu doğru dürüst göremedim bile.
Mi-Cha : Benimde pek farkım yok aslında annem işe girdikten sonra annemi ćok az görüyordum .
Benimde annem bazen eve gelmiyordu yani geceleride ćalışıyordu ben geceleri tek başıma korkuyla yatıyorum kâbuslar görüyordum . Önceden kabus görünce annem ve babam hemen yanıma geliyordu onlarla birlikte yatıyordum. Ama babam öldükten sonra kendi kendimi teselli etmeye çalıştım çoğu zamanda başaramıyordum sabaha kadar ağlıyordum sabah olunca da ağlayarak bir yerde sızıyordum .
Lee Hyun : Yaşadıklarımız neredeyse aynı demekki birbirimizi daha iyi anlıyacğız.
Sonunda eve gelmişlerdi .
Mi-Cha : Sen burda bekle ben hemen geliyorum.
Lee Hyun : Tamam bekliyorum.
Mi-Cha eve girdi anneside eve gelmişti
Anne : Kızım o yakışıklı çocuk kim?
Mi-Cha : Arkadaşım anne
Anne : Normal arkadaşı mı? yoksa başka türlü arkadaş mi?
Mi-Cha : Off anne normal arkadaşım.
Anne : Tamam kızım peki adı ne ?
Mİ-CHA :Lee Hyun
Annenin ismi duyduktan sonra rengi sapsarı olmuştu
Anne : Lee Hyun mu annesi yok deģilmi?
Mi-Cha : Evet de sen niye bu kadar şaşırdın?
Anne : Hemen onu burdan gönder ve onunla birdaha görüşme !!!
Mi-Cha : Anne ne saçmalıyorsun sen
Lee Hyun içerden bağrışma sesleri duydu hemen kapıya doğru gitti kapı aralıktı ve konuşmalara kulak misafiri oldu.
Anne : Kızım senin baban onun....
Anne ağlamaya başladı
Mi-Cha : Yoksa .... Hayır olamaz. Böyle birşey yapmış olamaz .
Anne ne olur bir şey söyle yapmadı de Lee Hyun'un annesini òldürmedi de.
Lee Hyun duyduklarını inanamıyordu, olduğu yerde kalakaldı.
(Mi-Cha'da ağlamaya başladı )
Mi-Cha : Anne kime diyorum . Yapmadı desene ,onu öldürmedi desene!!!!
Lee Hyun hemen ordan uzaklaştı.
Anne :Öldürdü ...
Mi-Cha : Benim babam öyle biri değil. Yapmaz böyle bir şeyi.
Anne : Yaptı .
Mi-Cha : Peki neden?
Lee Hyun'un dünyalar başına yıkılmıştı.
Aşık olduğu kızın babası ,annesini öldürmüştü.
Lee Hyun küçükken hep annesini katilini bulmak istemişti ama şimdi ne yapıcağını bilmiyordu .
