"HAYAT"

Sepete koyabildiklerimiz

Hayat.. Düşününce ne evrensel bir konu dimi? Ucu bucu yokmuş gibi. Otursan yıllarca üzerine söyleşi yaparsın. Sanki hiç hayat bitmez, yaşam durmaz gibi ne kadar bencil! Kimler mutlu kimler mutsuz kim ağlıyor kimin canı yanıyor demeden nasıl da geçip gider koskoca ömür.

Ve işte size hayat!! Tüm sevincin üzüntün kırgınlığın kızgınlığın mutluluğun.. Bütün yaşanmışlığın hayat.. İlk aşkın , ilk heycanın , ilk kavgan , ilk isyanın, ilk başkaldırışın , ilk sevincin.. Hepsi koskoca ömre sığan küçük sıcak anlar.. Kiminin elini tutarsın kimine sırt çevirirsin.. Kimiyle ağlarsın , kimiyle gülersin.

Kimi mutluluğunu koyar sepetine kimi hüznünü.. Sen "şş" dediğin anda bile saniyelerini kaybediyorken ah bir de o vazgeçtiklerimiz... Nelerden vazgeçtik? Paramız yetmez diyemediğiniz için ayakkabı mı ? Babam kızmasın diye isteyemediğiniz topunuz mu ? Annem üzülmesin diye sırf uzak diye gidemediğiniz üniversite , istemediğiniz bölüm mü ? Nelerden geçtik şimdiye kadar? Kimleri neleri es geçtik. Onlar mutlu olsun. Onlar kim ? En yakınlarımız. İnsanın en yakını annesi babası mıdır? Hayır, insanın en yakını kendisidir. Başkalarının mutluluğu diye çıkılan tüm yollar kişinin kendi mutsuzluğuyla son bulan birer bulmacadır.

Hayatta her şeyin bir yolu vardır. Derdi veren yaradan dermanı da vermiştir muhakkak. Ondandır ki insan düşünme yetisiyle donatılmış en mükemmel varlıktır. Düşünmelisin ki en iyiyi doğruyu bulasın . Doğru olan yoldan gidip hem kendin hem çevren için iyiyi seçesin. Hayat er ya da geç geçecek. Maksat sepete mutluluklarını koyabilmekte. Sadece "keşke" lerle , pişmanlıklarla yola çıkmamakta.

Sen istediğin kadar gencim güzelim de. İstediğin kadar güzellik uzmanına git. Kendine bak. İlla hayat bedenine uğrayacak. İlla dokunacak tenine.. Saçlarına aklar düşer gözlerinin altı öbek öbek olur.. Bedenin yaşama isyan edişidir hayat.. Tüm serüven boyunca son değişimidir ölüme.. Onlarca dakika saat ay yıl nasıl da çabucak tükeniverir.Beden hayata yenik düşer. Hayat yeni yaşamlarla can bulur..

Yaşam illa son bulacak. Mesele sepete koyduklarımızda. Yaşam savaşında kazandıklarımızda.. Çünkü er yada geç ölüm bedene uğrayacak..