Tired

Tired ❣ Epilogue

Kim Jibeom's Point of View

"Bakit mo ako pinapunta?" Agad akong napatingala sa nagsalita. Si Sachi.

"Sachi" Sabi ko at tumayo. Kasama niya rin 'yong bata, kamukha ko nga talaga 'yong bata.

Niyakap ko si Sachi ng pagkahigpit-higpit pero hindi niya ako niyakap pabalik..

"Siya ba 'yong anak natin?" Tumango lang siya at umupo na sa upuan pati na 'yong anak namin.

"Kamusta ka na?" Tanong ko. Sa hitsura niya ngayon ay okay naman siya at mukhang naka-move on na yata siya.

"Okay naman. Diretsyohin mo nga ako" Tumingin ako sa kaniya. Mata sa mata.

"Mahal mo parin ba ako?" Agad naman ako sumagot.

"Oo, simula nung umalis ka"

"Ito si Yumi, Yumi Lee" Sabi niya na ikinagulat ko.

"Y-yumi Lee?" Sabi ko na nauutal? Lee? Bakit Lee? Bakit hindi last ko o last name niya?

"Yes, Yumi Lee. I'm married Lee Jangjun, he's very kind husband, he can take care of me and Yumi, and he never disappoint me."

"Wala na ba akong pag-asa" Tanong ko. Four years akong naghintay at may asawa na pala siya?

"Wala na"

"Yumi, he's Kim Jibeom your father" Pagpapakilala ni Sachi sa akin.

"Hello" Mahinang sabi nito.

"I'm sorry but it's already 5'0 clock pm. I need to go"

"Sige" Sabi ko nalang. Wala na akong pag-asa sa kaniya.

"Last Letter" Binigay niya sa akin ang isang papel at bago siya umalis ay may sinabi ko.

"I'll let you go. Bye."

Jibeom,

Ibinigay ko sa 'yo 'to kung sakaling makikita pa kita.

Sa ngayon masaya na ako sa pamilya ko. Nakapagtapos na din ako ng pag-aaral dahil sa asawa ko. Mabait siya at maalalahanin. Lahat ng pag kukulang mo naibigay niya lahat sabi ng iba ang swerte ko daw dahil may nakilala akong gano'ng lalake 'wag ko na daw pakawalan. 'Wag ka mag-alala pag nag kita tayo ipapakilala kita sa anak ko, natin pero si Jangjun na ang kinilala niyang ama kaya sorry. 2 years old na siya at kamukha mo din naman.

Kamusta kayo ni Jiwoo? Stay strong sa inyong dalawa a? Alagaan mo siya. Siya talaga ang para sa 'yo maging masaya kayong dalawa a? Magiging masaya din ako sa inyo.

Jeon Sachi