The lifeguard

Deel 2

De dag nadien werd ik rond 9 uur wakker. De zon scheen en ik ging aan de witte, plastic buitentafel zitten. Als ontbijt at ik wat stokbrood met frambozenconfituur. Simpel, maar lekker. Overdag gingen we naar een strand een aantal kilometer verder. Er was een bus van de camping die ons daarheen bracht. Het was het meest uitgestrekte strand dat ik ooit heb gezien. Je moest al zeker 10 minuten stappen door het zand om ook maar in de buurt van het water te komen. Tegen de avond was de zee al flink opgeschoven. Wat eerst honderden meters strand was, was veranderd in zoutwater.
We keerden terug en aten pizza in het restaurant van de camping. Het restaurant bevond zich tussen de bar en het winkeltje, rechtover het buitenzwembad. Van ons huisje was dit een kleine 2 minuten wandelen. Toen ons eten op was, begon de mini disco. Met de dansjes voor kinderen deed ik niet mee. Maar op het einde was er de 'summer dance'. De dans die centraal stond voor de camping. Het liedje had een leuk deuntje en de dans was makkelijk te volgen. De dans werd er iedere avond gedanst, wat ik wel leuk vond aangezien ik vroeger nog gedanst heb. De show die er nadien was, was 'wonderbaarlijk'. De kinderen van de camping hadden met de animatoren dansjes ingeoefend doorheen de dag. Je kan je wel voorstellen dat dit niet van uitzonderlijke aard was, maar het was best grappig om de kinderen gelukkig te zien. Er waren kinderen verkleed in Nemo en Dory, tijgers, stieren, de minions en zelf Olaf. Mijn broer en ik klapten enthousiast mee op de muziek, om er toch wat sfeer in te houden. Toen alle kinderen hun dansjes hadden voorvertoond, ging ik naar het sportterrein. Opnieuw was er niemand waarbij ik het gevoel had dat ik ertegen kon praten, dus keerde ik terug naar het huisje. "Deze vakantie zal eentje met mijn gezin worden" dacht ik.