The Ones 2

Do ataku!

Po zapoznaniu ,,The Ones'' z Alessą, postanowiliśmy dalej szukać Sheltona. Szukaliśmy w pobliskich parkach, stacjach benzynowych i innych miejscach. W końcu odnaleźliśmy go. Był w pobliżu sklepu spożywczego. Kiedy zorientował się, że jesteśmy blisko niego, zobaczył Alessę. Zszokowany ledwo łapał oddech. W końcu wykrzyknął przerażony wiedząc że może przegrać.

- Alessa?! To niemożliwe! Dołączyłaś do nich tak szybko?!

- Nie twój interes, Alexie Shelton! - Wrzasnęła Alessa oburzona - W końcu i tak będziesz martwy!

- Olivia, kiedy zrozumiesz, że żałuje tego co wydarzyło się 4 lata temu? I że byłem w tobie zakochany?!

- Nie kłam śmieciu, wszyscy wiedzą jaka jest prawda! - krzyknęłam w stronę rywala.

- Jak możesz tak mówić? Olivia, przepraszam, szczerze!

- Zabiłeś nie tylko mnie, ale również Alexa i Alessę zapomniałeś?!

- Alessa?! Uważasz że jest ona lepsza niż ja?! W ogóle nie przyszło ci do głowy, że wielokrotnie wyrażała się źle na mój temat?!

- Wal się Shelton! - wrzasnął Alex w obronie mojej i Alessy. Wszyscy się zaśmialiśmy. Postanowiliśmy zagrać kolejną piosenkę zespołu Aesthetic Perfection. Miała tytuł ,,Surface''. Shelton po usłyszeniu muzyki chciał uciec, lecz Tabitha złapała go za bluzę i związała taśmą klejącą do drzewa. A ja wzięłam do ręki sztylet.

It's become clear that no one knows I'm coming apart
See, pride means nothing when you're crawling on the ground
If only you'd see, for once in your life!

Scarlett i Caroline postanowiły postraszyć naszego wroga piłą łańcuchową. Po krótkiej chwili odkleiłam go od drzewa i rzuciłam w niego kilkoma nożami. Jeden z nich zranił jego ramię.

I fall, seem to replace a life
Paralyzed by apathy, we fall down
Can't seem to deny all the things that destroy me
Threatened by a common delusion
A misplaced sense of immunity brought down
Why such abuse on me?
Because, you see, I ask for it

W końcu Alex razem z Alessą rzucili w naszego wspólnego mordercę kamieniami. Na dłoniach Sheltona zauważyliśmy zadrapania i siniaki. Ucieszył nas ten widok jak nigdy wcześniej.

I ask for it!

Nasz wróg złapał się za zranione od noża ramię. Krwawiło coraz mocniej. Zaczął łkać i szlochać. Zaśmiałam się że nadal był takim niedołęgą. Nadal mnie chciał przekonać że mnie kocha, ale nadal mu nie wierzyłam.

I don't care, it doesn't matter
You won't need it anyway
I can't feel, I don't believe it
It won't numb all the pain
I don't care, it doesn't matter
You won't need it anyway
I can't feel, I don't believe it
This won't take you from your place to die

Postanowiłam zaskoczyć Sheltona i pokazać mu swoje skrzydła nietoperza. Krzyknął na ich widok z przerażeniem i próbował uciekać jak podleciałam do niego.

I thought things would improve with time
Pathetic notions from a broken man
Let go, detach from ties that bind
Just scatter, carry on
Leave behind your worthless solution
Try to accept what you cannot be
Why not just give up and waste away?
At least on the surface, everything is fine

Alex Black, mój sprzymierzeniec stwierdził, że najlepszym pomysłem będzie zaatakować Sheltona od tyłu. Wziął do ręki bardzo ostry nóż i wbił go w nogę naszego rywala. Ten zaczął płakać jak dzieciak i mało co nie zachrypiał. Abigail i Frances postanowiły trochę pomóc i wzięły obydwie kosy. Nie zrobiły Sheltonowi krzywdy ale starały się go nastraszyć. Chciały mu dać do zrozumienia, że go zabijemy w najbliższym czasie.

I don't care, it doesn't matter
You won't need it anyway
I can't feel, I don't believe it
It won't numb all the pain
I don't care, it doesn't matter
You won't need it anyway
I can't feel, I don't believe it
This won't take you from your place to die

Daliśmy na jakiś czas rywalowi spokój, ale ciągle myśleliśmy co zrobić później.

- Olivia, genialna robota. - powiedział Alex. - Byłaś niesamowita. Jestem zdziwiony jednak, że chcesz mu dać na razie spokój.

- Uwierz mi, Alexie. Wszystko w najbliższym czasie. Ostatecznie i tak go zabijemy, nieprawdaż?

Na to pytanie Alex odpowiedział mi lekko zalotnie i zarazem słodko:

- Cóż, zobaczymy w najbliższym czasie jak taka kapitan jak ty wymyśli sposób na pokonanie tego niedołęgi. A ty jesteś bardzo inteligentna, to pewnie po twoim tacie, Vincencie? Prawda?

- Tak. Jasne... Ale skąd wiesz... Jak mój tata ma na imię? Nie widziałeś go jeszcze.

To co powiedział Alex było dla mnie szokujące. Nie tylko sposób w jaki to powiedział, ale same słowa.

- Och, Olivia, moja droga, wiem o tobie wiele rzeczy. A nawet kim są twoje siostry i braciszek.

- Wiesz jak mają na imię moje siostry? I brat?

- Owszem. Dahlia, Belinda, Harleen, Kayla oraz Randy.

- Cóż, pewnie dziewczyny ci opowiedziały.

- Nie, kochana. Ja wiedziałem to jeszcze wcześniej.

- Chodźcie! Pora na szukanie siedziby Sheltona. - krzyknęła Alessa w naszą stronę.

Myśl na temat wypowiedzi Alexa zostawiłam na później. Ale wciąż chodziły w mojej głowie następujące pytania. Najistotniejsze brzmiało jednak: ,,Alexie, kim ty właściwie jesteś?''