It's Complicated

Chapter 5: With her

Third Person

Habang busy ang lahat sa pagseset ng spot ay natigilan sila ng mapansin si Jane pababa ng hagdan, ang lahat maliban kay Kai ay manghang mangha sa suot na damit ni Jane.

"Rea nasaan ba ang model?"

"She's already here." Napalingon si Kai sa direction ni Jane ng ituro ni Rea gamit ang kanyang nguso.

"First take, Jane first emotionless okay?"
Jane nodded at Hikari as an answer.

"Please turn the back light more brighter! Okay let's start this one. Kai go on." After that sign, Kai start to capture every moment of Jane posture. After a second.

"Jane, can you do the red blossom theme?"

"Uhu." After Hikari satisfied of Kai's shot she already change it to the real theme which is the red blossom.

"Nice job Kai." Kai smile for a second and start to take a photo of Jane while doing the theme which is red blossom.

A couple minutes later

"Let's take a break time, Jaime and Lyn change the outfit and make up of Jane for the next shot."

.

.

"Nice job Kai, as I expected you are the best."

"Thank you po."

"No, thanks to you. After 15 minutes natapos na agad ang 12 photos na maaari nating ipasa sa nalalapit na contest of the best photograph company."

"Huh?"

"Sorry I didn't told you about this. Isa sa kalaban natin ang pinakasikat na company kung saan doon nagtatrabaho ang pinakasikat na photographer na si Roque Ashton."

"Really?"

"Yeah, sa maniwala ka at hindi naghahanap siya ngayon ng makakapartner for the incoming big event na magaganap sa Sidney, Australia."

"Talaga po? Parang nakakaexcite naman ang event na iyon."

"Definitely Kai, and for sure isa ang company natin sa makakadalo sa event na iyon. Kaya mas lalo mo pang galingan."

Tumango tango si Kai bilang sagot kay Hikari sa mga sinabi niya.

Kai's POV

After the photo shoot ay agad na kaming nagpack up. Naka 50 shots kami in just one day, 8:54 na ng gabi at tila ang aga yata magsitulog ng mga tao dahil sa tahimik na daan. Napatingala ako sa langit habang mag isang naglalakad sa daan, walang mga bituin sa lahat kaya tila uulan, napapikit na lang ako habang nilalanghap ang simoy ng hangin na nakakapagbigay relax dahil may kasamang hamog ang simoy ng hangin, napayakap ako sa sarili ko ng biglang maramdaman ang pagpatak ng maliit na butil ng ulan.

Hinayaan ko lang iyon dahil mahina lang naman, pero maya maya pa ay bumuhos na ang ulan kaya napatakbo ako at agad na sumilong sa isang coffee shop. Napakamot ako sa batok ko sa mga sandaling iyon, medyo basà ang buhok kaya agad akong kumuha ng panyo para magpunas. May pasok pa ako bukas kaya kailangan kong makauwi. Napakagat labi ako sa matagal na paghihintay sa pagtila ng ulan, dahil kahit sombrero wala akong dala. Then wala pang kahit isang taxi na dumadaan. Biglang sumimoy ang hangin na may dalang ulan, kaya napilitan akong pumasok sa coffee shop para hindi mabasà ang dala kong camera kahit na alam kong water proof ito.

"Kai?" Napatigil ako sa pagpagpag ng paa ng may tumawag sa akin, at tila familiar sa akin ang boses na iyon.

"Hindi ka pa umuuwi?" Lumapit ako sa kanya ng muli niya akong tanungin.