kalbim sana emanet (tamamlandı)

15.bölüm:Karanlığa Teslim Olmak

Melisa affetmeli mi sizce hakanı?
Bebeğimizin cinsiyeti ne olmalı?
İsmi ne olmalı?
Bunlar çok tatlı telaşlar ya😁😁
Neyse bu bölüme geçelim biz... 🙈 😘😘

Bölüm şarkımız: tan taşçı sözümü tutamadım.

Yemeğinle oynama!

Hı ne?

Yemeğini ye oynama.

Yiyorum ya baba.

Görüyoruz yediğini..

Afiyet olsun. Diyerek masadan kalkacakken babam ellerini hızla masaya vurarak

Otur ve yemeğini ye.! Dediğimi ikileme..

Gözlerim hızla dolarken. Yemeğimi yemeye başladım. Mideme yükselen sıvıyla öğürerek lavaboya koştum annemde hızla arkamdan gelirken babamın sinirli sesini ve en son kapı çarpma sesini duydum..

Ağzımı çalkalayıp anneme baktım. Hayatınızı berbat ettim anne.

Kızım sen bunları düşünme.. İyi şeyler düşün.

Hakanın hayatını da sizin hayatınızı da mahvettim.

Öyle deme yavrum. Sen bizim biriciğimizsin baban seni böyle görünce üzülüyor siniri bundan. Sen iyi olunca o daha iyi olacak.

Daha iyi olamam anne hakan yok. Affedemiyorum.. Çabalamıyor.. Lanet gurur..

Şişş kızım seni seviyorsa gelir.

Unutacakmış bizi öyle dedi..

Unutmak kolay mı kızım. Unutmak çok zordur.

Anne evime gitmek istiyorum..

Olmaz kızım..

Anne evimi özledim. Hem burda sizi huzursuz ediyorum.

Baban...

Anne böylesi hepimiz için daha iyi. Lütfen..

Ah melisa ah. Ne yapacam ben seninle...

Telefonunu uzatan anneme minnet dolu bakışlarımı attım ve Hakan İn numarasını tuşladım.. Çaldı... Çalıyor.. Ama açmadı.. Umutsuzca telefonumu anneme uzattım.. Açmıyor diye ağlamaya başladım. Unuttu işte beni.. Gözlerimi silerek ayağa kalktım kocamı bırakmıyorum eve gidecem dedim. Gözyaşları içerisinde beni izleyen anneme döndüm

Üzgünüm anne...

Hızla odama gittim getirdiğim kıyafetleri valize koydum. Üstünme kot siyah pantolonu ve beyaz gömleğimi giydim saçlarımı taradım. Valizimi de alarak dışarı çıktım. Taksi çevirdim.. Evimin adresini verdim...

Taksi durduğunda ücretini ödedim. Çantamdan anahtarı aldım kapıyı açtım. Ev sessizdi perdeler kapanmış ortalık dağılmıştı. Valizimi bırakıp perdeleri açtım eve güneş ışığı girmişti.

Hızla odamızın önüne gelince hıçkırık sesi duydum. Bu hakan İn sesiydi.

Kapıyı açtım yere çökmüş ağlayan hakan a baktım. Gözlerim hızla akmaya başladı. Beni görünce kalkarak yanıma geldi bana sarıldı. Gitme daha bırakıp gitme.. Gitmem.. Gidemem ama sen bizi unut... Ölsemde unutmam sizi... Şşiiş ölün yok.. Yok... Elini karnımın üstüne koydu okşayarak siz benim ailemsiniz affedin beni sizi asla yalnız bırakmayacağım daha. Söz mü dedim. Söz.. Gel dedi beni yatağa yatırdı. Arkamdan belime sarıldı..

İyi niyetle söylenen yalanlar günah olmazmış
Bilmiyorum niye söyledim hasta kalbime
Uyudum yenildim zamana direndim
Kurduğum hayalmiş affet yarım aklıma yenildim
Mühim olan sadece sendin
Sen yoksan çiçekte yok hayatta yok bebekte
Ondan sonra ölüm mü olur zaman mı durur
Ruhum kafeste
Unuturum demiştim ya sözümü tutamadım gülüm
Öyle bir unutmak ki zor gelir sanki bir ölüm
Her defasında aldattın yalnız sen beni ağlattın.
Şimdi tek bir dileğim var o gül yüzün solmasın.