DI KITA CRUSH!!! plus THE SEQUEL ( sa kanya)

sa kanya.... chapter 25

COMMENT-VOTE-BE A FAN ^__^

SA LAHAT NG NAG RECOMEND NG STORY NA TO SA MGA KAIBIGAN NILA CLASSMATE KILALA, KATAMBAY, KAPUSO, KAPAMILYA, KAPATID SALAMAT PO TALGA ^__^

chapter 25

gavin's pov

napabalikwas ako sa higaan ko nung napansin ko na nakahinto na ung sinasakyan namin ni lawrence, nung pagmulat ko kasi ng mata ko, ako na lang ang asa sasakyan, huli kasing natatandaan ko nung pagbaba nmin ng barko ni lawrence, sinundo kami ni princess at trina, ngayon wla sila, T___T hala ang dilim pa nman

"lawrence?"

"princess"

"trina?" tawag ko sa knila, habang pababa ako ng sasakyan, hindi nman ganong nakakatakot sa lugar  kahit gabi na, medjo maliwanag nman dahil sa liwanag ng bwan, asa isang beach resort kami at my mangilan ngilan na ding tao, ang kinakatakot ko, wala nman akong kilala kahit na sino sa kanila, at lalong hindi ako pamilyar sa lugar

"ate halika" O_O mata ko yan nung biglang my 4 na batang lalaki na sumundo sakin at hinawakan ako sa magkabilang kamay ko, halaaa di kaya kidnap na to? lawrence!!! mapapatay kita, sumama ako sayo tapos iiwan mo lang pala ako?!!!

"ahhh ano san tayo?" tanong ko sa mga bata na parang hinahatk na ako, at kung saan kami pupunta aun ang wala akong kaalam alam

O_O-, pwede kayang matunaw? pwede kayang mangisay? ung tipong nakalimutan mo na ung lalaki sa harapan mo ngayon ung pumatay sa puso mo, waaaaaa bat ganun? parang araw araw na lang niyang binubuhay ung puso ko.

napahawak ako sa dibdib ko nung nakita ko si lawrence na nakatayo sa isang kubo, punong puno ng roses ung kubo tapos my mga bata pa na kumakanta, kung ano ung kinakanta nila hindi ko maintindihan, ang lakas kasi ng tibok ng puso ko, at un ang naririnig ko ngayon

"ang tagal kong gustong itanong sayo to, kaso parang hindi ako binibigayan ng diyos ng pagkakataon, siguro naman pwede ko na tong itanong ngayon?" nakangiti pero mangiyak ngiyak na sabi ni lawrence sakin, eto na ata ung iniintay ko ng matagal na panahon, pinangarap ko ng matagal, eto na un

"a--ano un?" nauutal kong sabi, kakahiya na din kasi, ang daming nanunuod samin -_- bakit kaya ang hilig ni lawrence sa mga ganitong eksena? ung madaming tao

"ayaw na kitang maging bata, kaya pwede bang maging mrs. lawrence cristian perez ka na?" biglang lumuhod sa harapan ko si lawrence, tapos napansin ko sa paligid si trina at princess na parehas umiiyak, hindi ko alam pero sa ganitong pag kakataon parang nakalimutan ko lahat ng sakit na nagawa ni lawrence sakin, parang ung buong mundo huminto tapos kaming dalawa na lang ung buhay

"yesssssssssss na gab!!!!!!!! mamatay yan pag di ka kasama" sigaw ni trina