"A-ano? Sinong alagad ni... Zepiro?" naguguluhan nyang tanong.
"Ang nakaharap mo ay isa sa mga alagad ni Zepiro." ani Marine. "Sya si Nexus, ang nilalang na nagtataglay ng kidlat. Ang misyon nila ay ang tugisin kami at hanapin ang iba pang mga Metaphor at Ibalik sa Melva upang magamit nila ang kapangyarihan nito sa kasamaan." may lungkot sa tinig nito.
"Sandali nga lang! Hindi ko maintindihan ang ibig mong sabihin!"
Ipinakita ni Marine ang likod ng kaliwang palad. Nakita ni Sander ang isang kulay asul na dyamante sa likod ng palad nito. Tila pamilyar ito sa kanya. Kaparehas ito ng nasa kanyang kamay, pula nga lang ang kulay ng sa kanya.
"Ito ay ang Metaphor. Kumakatawan ito sa apat na uri ng elemento; tubig, lupa, apoy at hangin. Ang sinumang magmay-ari nito ay maaaring makagamit ng kapangyarihan ng elemento."
Napaisip bigla si Sander at saka nya tinignan ang metaphor sa likod ng kaliwa nyang kamay.
"Kung gano'n ito ang..."
"Yan ang dahilan kung bakit ka nakakapagpalabas ng apoy. Ang nasa iyo ay ang Metaphor na kumakatawan sa apoy habang ang nasa akin naman ay ang kumakatawan sa tubig. Tanging ang apat na nahirang lamang ang may kakayahang palabasin ng tunay nitong kapangyarihan, ang Metamorphosis. Isa iyong uri ng kapangyarihan na ang mga napili lamang ang maaaring makagamit. Isa ka sa napili Sander. Isa ka sa magliligtas ng aming mundo."
Hindi pa rin maliwanagan si Sander sa mga paliwanag nito.
"Anong Metamorphosis at anong mundo nyo?" naiiling nyang tanong.
"Kami ni Leo ay nagmula sa Melva. Ito ang lupain ng mga engkantada, engkanto at iba pang uri ng mga nilalang. Naparito kami upang tipunin ang mga napili ng Metaphor."
"Ano? Ibig sabihin ay mga engkanto kayo?"
"Mababait ang mga engkanto iho." sabat ni Mang Nestor. "Sadya nga lang na maiba na nasisilaw sa kapangyarihan."
"Tama sya Sander. Isa sa tinutukoy nya ay si Zepiro. Isa akong prinsesa ng Melva, at si Leo naman ang pinuno ng mga mandirigmang engkanto. Isang paraisong mundo ang Melva pero dahil sa masamang engkanto na si Zepiro, mawawasak ang kagandahan ng aming mundo. Hinihingi namin ang iyong tulong upang talunin si Zepiro, Sander. Kailangan ka namin."
Napakunot-noo na lamang si Sander. "Wala pa akong masyadong alam sa mga sinasabi nyo. Mas lalo pa akong naguluhan sa inyong sinabi!"
"Alam kong nabibigla ka pa sa mga nangyayari. Balang araw ay mauunawaan mo rin ang lahat."
"Pero isa lamang ang alam ko, ang pamilya ko! Hindi ako makakampante hangga't hindi ko sila natatagpuan."
Bumuntong hininga na lang si Marine.
"Sige, tutulungan ka naming mahanap ang pamilya mo."
"May alam ako kung saan dinala ang mga taong nakaligtas sa lugar kung saan ka namin natagpuan." sagot ni Mang Nestor. "Pero, kung wala doon ang iyong hinahanap... Ikinalulungkot ko pero isa na lang ang nasa isip ko..."
***
HALOS gumuho ang mundo ni Sander nang makita ang tatlong puntod sa kanyang harapan kung saan nakaukit ang pangalan ng kanyang mga magulang at kapatid. Napaluhod na lamang siya sa Sobrang panlulumo.
"Bakit?? Anong kasalanan namin at nagyari ito?? BAKIT?!" hagulgol nya. Nahabag naman sa kanya si Marine. Dinaluhan siya nito.
"Patawad! Alam kong wala kang kinalaman sa nangyayaring ito. Biktima ka lang rin. Kung may mas dapat na sisihin sa mga nangyayaring ito ay ako iyon. Ako at ang metaphor lang naman ang pakay ng sumalakay sa lugar nyo. Patawad, Sander!" naluluha na ring sambit ni Marine pero itinulak ito ng malakas ni Sander.
Chapter 13
Começar do início
