Hemen gözden kayboldular
Dövülen kişiye bakmak için gitmekle tereddüt ediyordum aslında
-belki yardıma ihtiyacı vardır
~ yine de beni ilgilendiren bir şey değil Suzy
- bu kadar kalpsiz olma Samantha
~ buna kalpsizlik değil insanlara olan güvensizlik deniliyor canım (!)
- yaralı zaten -_-
Yaralı olan kişi yerinden kalkmaya çalışıyordu
Beni görmemesi için hemen oradan uzaklaştım
Sokaklar ıssızdı
- Senin yerinde olsam Ana caddeye çıkardım
~ orası da tehlikeli
- Sen direk Mars a git bence orda insan yok Sam
~ birgün olabilir
Parka doğru gittim
Ordaki banklardan birine oturdum
Baya büyük bir Parktı
Gerçekten uykum gelmişti
Gözlerim kapanmaya başlamıştı
Ama birisinin yanıma oturduğunu hissetim
Aniden irkildiğim de yanima oturan yaşlı adam da irkildi
??: Sende benim gibi evsiz misin
Ben: Uzak dur benden !
??: Korkma bir şey yapmam
Dedem yaşında insandı ...çok yaşlıydı
Ben: Hayır S-sadece Yanıma anahtarları almamişim ve eve giremiyorum
??: Ailen yok mu senin kızım
Ben: Annem şehir dışında
??: peki tanıdığın
Ben: ....yok
Hava gerçekten soğumuştu
??: Burada üşüteceksin
Ben: ....
??: istersen benimle gel , pek ev sayılmaz ama yinede üşümezsin
Ona neden güveneyim ki
??: Yine de sen bilirsin kızım
Ben: T-tamam
- güvenmen gereken insanlara guvenmezsin güvenmemen gereken insanlara güvenirsin
~ pek takmıyorum
- neyi Sam
~ hayatımı , artik ne olursa olsun umrumda değil
Bir kaç sokak gittik ve eski neredeyse yıkılacak biryere gelmiştik
Kesinlikle yanlış bir şey yapıyordum
Eve girdiğimizde her yer karanlikti
Tabi bukadar eski bir yerde ışık olmasını beklemiyordum
Peki tamam da evin yarısı nerede
??: Üst kata çıkacağız
Gıcırdayan merdivenlerden çıktık
- neyse ki ikinci katın tamamı kapalı
~ Ne bekliyorsun Suzy Saray mı!?
- Hayır
