Oxford'da REPUBLUQUE HAPİSHANESİ diye bilenen bir DENEY yeri.
İnsanlardan uzak kimsenin varlığını bilemeyeceği duvarlarla çevrili ıssız ormanlık bir yer.
Takma adıyla bilinen meşhur 'dilsiz' genç kızımız.
Deneyin sonuçlarında doğrulukla geçmiş genç...
Karanlık her yer. En son hatırladığım. en son ne olmuştu ki bana diye düşünürken gözlerimi açtım. karanlık bir yer ve toprak kokusu, ben vurulmuştum. hatta Bay Brayan'nın kucağında ölmüştüm. Tanrım buradan çıkmam lazımdı. bir tabutun içindeydim, hemde bedenime sarılan bir şeyle. ellerimi kurtardığım da bir çıkış yolu aradım. ellerimi yüzeyde gezdirdiğim de güçsüzleştiğimi o an anlamıştım. gücümü gözlerimde topladığım da bir çırpıda savurmuştum tabutun kapağını. vücuduma sarılan bezleri çıkarttığım da derin bir nefes aldım. özlemiştim yeşillik kokusunu. ayağa kalktığım da etrafı inceledim, bir mezarlıktaydım hemde çıplak bir şekilde. yürüyerek ana yola çıktığım da bir yandan uzamış saçlarımı ve vücudum da kalan toprakları temizliyordum. yoldan tin tin gelen bir arabayla karşılaştığım da önüne geçip durdum. direksiyon da yaşlı gözlüklü bir dede ve arka duran iki tane genç birer erkek. üçü de şaşkın şaşkın bana bakarken yolcu kapısına doğru yol alıp kapıyı tıklattım. arka da duran gençlerden biri bir düğmeye basıp cam açılırken konuştum.
"merhaba beyler, yolunuz neresi?" ne kadar da kibar konuştum ama.
"merkeze gideceğiz" dedi sağ tarafta ki sırıtarak, ıyğk vıcık vıcık.
"beni de oraya bırakır mısınız ve bir de bir kaç kıyafet" dedim üstüme bakarak onlarda beni süzdüğün de sol tarafta ki hemen kapıyı açıp bağaj da ki bavulunu çıkartıp içinden siyah bir tişört ve siyah pantolonu uzattı.
"teşekkürler" dedim ve verdiklerini giydim. arabaya doğru yol aldığımız da ön koltuğa oturdum.
"kızım sen nereden geliyorsun böyle" mezardan diyemezdim tabi ki de.
"dedecim valla senin bilmeyeceğin yerler oralar" dedim zaten bundan sonra konuşmamıştık derken araya kumral çocuk girip konuştu.
"ben Peter. şey gözlerin neden simsiyah lens mi takıyorsun" dedi kafam karışmıştı aslın da gözlerim neden siyah olsun ki? dikiz aynasından kendime baktığım da lanetler ettim. son deneyimin zararları olmalıydı öldüm ve dirildim beynim deki sistemden kaynaklı olmalıydı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"evet lens. böyle gotik şeyleri severim" dedim ama artık sus yani. sanki beni duymuş gibi sustuğun bende sessiz kalktım.
Sonun da merkeze geldiğim de 'teşekkür ederim' deyip oradan ayrıldım. geldiğim yerin aksine burada yağmur yağıyordu. bir binanın altın da durduğum da ne yapacağımı düşünmeye başladım. İlk önce para, ev, kıyafet ve yemek bu bölgeyi elimde ki haritama kaydedip bu bölgedeki kameraları on dakika'ya ayarlayıp hac'ledim. yanım da duran bir mağzanın önün de siyah geniş bir çanta alıp fark etmeden oradan uzaklaştım. yanından geçtiğim bir bankamatiğin önün de durup para çekiyormuş gibi yapıp bütün pataları çantama yükledim bu para benim işime yarayabilirdi uzun bir hayatım boyunca.
Oradan uzaklaşıp bir ayakkabıcının önüne gelip kendime parmak arası terlik ve gözlük alıp parasını ödedim, şimdilik bu işime yarayabilirdi. yolumun üzerinde 'EMLAKÇI' yazan yere girdim ve direk söze girdim.
