"စိတ္ခ်ပါjoonရာမင္းကိုhyungအျမဲခ်စ္ေနမွာပါ"

စကားနဲ႔အတူက်ေနာ့္ပါးျပင္ကမ်က္ရည္တစ္စက္ပီးေတာ့က်ေနာ့္စိတ္ေတြကဟိုးအတိတ္ဆီသို႔

Joonဆိုတဲ့သူကတျခားသူမဟုတ္ပါဘူးက်ေနာ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူေကာင္ေလးဒါေပမဲ့က်ေနာ္သူ႔ကိုငယ္ငယ္ေလးမွာကတည္းကစေတြ႕တာေနရာကေတာ့သိပ္နိမိတ္မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာရမွာပဲ
"ေဆးရံု"
ေဆးရံုမွာေတြ႕ရတဲ့အေၾကာင္းကဒီလိုရွိတယ္က်ေနာ့္အေဖနဲ႔အေမကအလုပ္ကလြဲလို႔က်န္တာသိပ္ဂရုမစိုက္ဘူးက်ေနာ္အပါအဝင္ေပါ့တေန႔က်ေနာ္ဖ်ားတယ္သူတို႔မသိဘူးက်ေနာ္ေျပာပါတယ္"သားေနမေကာင္းဘူးလို႔"သူတို႔ေပါ့ေပါ့ေလးဘဲေျပာတယ္"ဖ်ားခ်င္သလိုျဖစ္တာပါမဖ်ားေသးဘူး"တဲ့တရက္မဟုတ္ႏွစ္ရက္မဟုတ္က်ေနာ့္ကိုဂရုမစိုက္ဘူးတပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့က်ေနာ္အဖ်ားတတ္ပီးသတိေမ့သြားတယ္အဲ့က်မွက်ေနာ့္ကိုေဆးရံုပို႔ပီးစိုးရိမ္လိုက္ၾကတာ

"ခင္ဗ်ားတို႔ဗ်ာမိဘေတြေရာဟုတ္ရဲ႕လားကိုယ့္သားဖ်ားေနတာေတာင္သတိေမ့မွသိရတယ္လို႔ဗ်ာကေလးကတျခားေရာဂါေတြမရွိတာကံေကာင္းတယ္မွတ္"

"ဆရာရယ္က်မတို႔မွားပါတယ္သားေလးကအရမ္းစိုးရိမ္ရလားဟင္"

"မၾကာခင္သတိရလာမွာပါဒါေပမဲ့အဖ်ားႀကီးပီးေမ့တာဆိုေတာ့အာရံုေၾကာေတြဘာေတြထိမထိေစာင့္ၾကည့္ရမွာမို႔တစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ေတာ့ေဆးရံုတတ္ရလိမ့္မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ"

က်ေနာ္သတိရလာေတာ့က်ေနာ့္ကိုဂရုမစိုက္မိလို႔မွားသြားပါတယ္က်ေနာ့္ကိုဂရုစိုက္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာတယ္ကေလးဆိုေတာ့အဲ့စကားေတြကိုယံုခဲ့မိတယ္တရက္ႏွစ္ရက္ပါပဲပီးေတာ့လဲသူတို႔အလုပ္နဲ႔သူတို႔ရူပ္ပီးက်ေနာ့္ကိုေမ့သြားတာပါပဲက်ေနာ္အိပ္တဲ့အခ်ိန္မွျပန္လာတယ္က်ေနာ္ႏိုးေတာ့မရွိေတာ့ဘူးေန႔လည္စာကိုကမန္းကတန္းလာပို႔တယ္ပီးရင္ျပန္သြားတယ္အင္းေလဒါလဲက်ေနာ့္ဘဝပဲေပါ့

"သားညေနခင္းဆိုရင္ပန္းျခံထဲမွာလမ္းေလၽွာက္ထြက္ရမယ္ေနာ္"

"ဟုတ္"

ဆရာဝန္ရဲ႕စကားေၾကာင့္သာေပါ့စိတ္ကေတာ့မပါဘူးအခန္းထဲမွာပဲေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္တာဒါေပမဲ့ကေလးဆိုေတာ့လဲအဲ့တုန္းကအျပင္ထြက္ရရင္ေပ်ာ္ေနတာပဲ

The Same But Different(THE NAMJINIST)Where stories live. Discover now