Another Malfoy!? (NL)

2. The marauder's map

Ik ben James vooral aan ontlopen. Sinds hij zei dat hij mij aardig vond, heb ik zitten nadenken. Wat als niemand mij ooit aardig zou vinden? Misschien moet ik sorry zeggen tegen James. Ik vind hem ook aardig, denk ik. Roos lijkt me wel aardig, ook al is ze een betweter. Maar een Malfidus vrienden met een Potter en een Wemel? Dat zou nooit werken. We zullen altijd wel meningsverschillen hebben.

'Waar zit je over na te denken?' Vroeg Scorpius. 'Niks belangrijks' loog ik 'gewoon schoolwerk' 'niet over Potter hoop ik?' Zei hij, hij had doorgehad dat ik loog. 'Jawel' zuchtte ik 'hij zei dat hij me aardig vond' 'dus?' Zei Scorpius met vraagtekens in zijn ogen. 'Wat als niemand ons aardig vind? We zijn Malfidussen' 'ik snap het probleem niet.' Ik zuchtte, natuurlijk snapt hij het niet. Hij heeft dat probleem niet. Hij had vanaf de tweede dag al vrienden gemaakt. Ik stond op en zei: 'ik moet naar de bibliotheek. Transfiguratie. Ik snap er nog steeds niks van' 'oké' knikte Scorpius.

Toen ik de bibliotheek inliep zag ik James en Roos zitten. Ze waren in gesprek met waarschijnlijk nieuwe vrienden. Toen ik dat zag voelde ik een steek door mijn hart. Nee, Lucia. Stop die gevoelens weg en ga zitten. Ik liep naar een tafel aan de andere kant van de bibliotheek en ging zitten. Ik had door dat James mij zag, maar ik lette er niet op.

Ik was zo verdiept in transfiguratie huiswerk dat ik niet door had dat James naar mij toe liep. 'Ik meende wat ik zei hoor' ik schrok. 'Waar heb je het over?' Zei ik onbegrijpend. 'Wat ik zei voordat je wegliep. Dat ik je aardig vond.' Antwoordde hij met pretlichtjes van hoop in zijn mooie ogen. 'Ik vind jou ook aardig, maar denk je nou echt dat een Malfidus en een Potter vrienden kunnen zijn?' 'Wat voor rivaliteit onze ouders hadden maakt niet uit. Wij zijn onze ouders niet. Kom gewoon bij ons zitten.' Ik zuchtte, stond op, pakte mijn boeken en liep naar hun tafel. 'Oowh, transfiguratie dat is mijn favoriete vak!' Riep Roos uit. 'Geweldig, kun je me helpen? Ik snap er niks van' 'natuurlijk!'. Terwijl James met hoopvolle ogen naar ons keek, legde Roos alles uit. 'Dankjewel. Ik snap er veel meer van!' 'Geen probleem hoor' ik keek Roos dankbaar aan en liep weg. 'Waar ga je heen?' Hoorde ik James roepen. 'Ik heb vliegles!' riep ik terug. 'Oh shit, wij ook!' Hoorde ik James zeggen. Niet veel later liepen ze naast mij enthousiast te zijn over vliegles.

Ik zag dat Scorpius mij verraden aankeek omdat ik met roos en James liep. Ik ging snel naast Scorpius staan.
'Leg je bezem naast je neer en roep "omhoog", oké?' Riep de professor. Ik legde hem neer en riep: 'omhoog!'  De bezem vloog naar mijn hand. Ik zag dat het James ook lukte. Scorpius lukte het niet, daar voelde ik me diep van binnen goed over. Ik was eindelijk beter in iets dan hij.

'Ah, Malfidus en Potter kom hier. Ik zie dat het bij jullie al gelukt is. Jullie kunnen al beginnen met opstijgen!'

James keek mij hoopvol aan. Ik rolde met mijn ogen en steeg op. Ik had wat moeite om in evenwicht te blijven maar daarna ging het heel goed.

James begon al te vliegen. Ik vloog snel achter hem aan. Ik haalde hem al snel in omdat ik en Scorpius van onze ouders de beste bezem gekregen en James vloog op een hele oude bezem. Hij grijnsde mij aan en ging naast me vliegen. Hij maakt een salto. Ik maakte een kurkentrekker en een salto. Ik lachte, omdat James allemaal rare dingen ging doen op zijn bezem.

We moesten weer naar beneden komen om te laten zien hoe je moest opstijgen. James' landing ging helemaal fout en die van mij ging perfect. Ik lachte eerst om hem, maar toen ik doorhad dat hij misschien in echte pijn was stopte ik met lachen. Zijn schouders schokten. Ik schrok een beetje, maar toen ik zag dat hij aan het lachen was moest ik ook lachen. Ik zag dat het meisje waar hij in de bibliotheek mee zat te praten jaloers toekeek, ik voelde me daardoor heel goed.

We moesten naar onze huishoofden omdat we te veel lachte tijdens vliegles. Ik was al bijna naar het huishoofd van James gelopen toen ik me realiseerde dat ik in Zwadderich zat. Toen hij zag dat ik een beetje twijfelend keek zei hij: 'moet ik ander meelopen naar professor Park?' Ik vond het heel lief van hem dat hij het vroeg maar ik zei: 'nee hoor' zei ik met blozende wangen. James luisterde echter niet en liep met me mee naar Professor Park's kantoor. 'Waarom ben je hier Malfidus?' 'Ik lachte te veel, professor' 'en jij Potter?' 'Ik ook professor.' 'Ik snap niet waarom jij hier dan bent Potter' James liep uit het kantoor. 'Dus je lachte te veel, hé? Dat vind ik niets voor jou. Ik had eerder verwacht dat jij hier zou komen omdat je iemand zou pesten, zoals Potter' ik voelde de woede naar boven stromen. 'Maar ik ben hier heen gestuurd omdat ik te veel lachte mét Potter' zei ik boos 'professor'.

Professor Park keek mij boos aan. Ik slikte. Ik zag ook wel een flits van waardering rond haar ogen flitsen, maar dat verdween heel snel. 'Oké je kunt gaan'. Ik zuchtte opgelucht en liep het kantoor uit. Toen ik om de hoek was zag ik James staan. Ik liep naar hem toe en tikte op zijn schouder. Hij schrok daar zo erg van dat hij een schreeuwtje uitbracht. Ik lachte me kapot terwijl James mij geïrriteerd aankeek. 'Laten we nu naar professor Lubbermans gaan' 'oké' zei ik nog steeds melig van het lachen.

James en ik gingen na professor Lubbermans naar de bibliotheek. Terwijl ik naar rechts ging zag ik dat James naar links ging. 'James waar ga je heen?' Zei ik 'de bibliotheek is deze kant op' 'dat weet ik, maar ik heb een snellere weg' ik liep naar hem toe en zag dat hij een oud perkament uit zijn gewaad haalde. Ik keek verbaasd toe terwijl James grijns alleen maar groter werd. 'Wat is dat?' 'Dit is de sluipwegwijzer'. Ik keek hem verbaasd aan. James lachte mij uit. Ik fronste omdat ik nog steeds niet snapte wat dit was. 'Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb'. Op de kaart verschenen 4 namen: gaffel, sluipvoet, maanling en wormstaart. Daarna verscheen een kaart.. van Zweinstein! 'Wat is dit?!' Vroeg ik aan James. 'Dit is de sluipwegwijzer!' Antwoordde James lichtelijk geïrriteerd. 'Maar wat is dát dan?' Zei ik lichtelijk geïrriteerd. 'Het is een kaart van Zweinstein en alle geheime gangen!' Riep James verwonderd uit. De geïrriteerdheid was weer verdwenen. Ik keek hem verwonderd aan, hij lachte. 'Ik wist dat wij goed met elkaar konden opschieten' ik bloosde. 'Kom hiermee kunnen we naar de bibliotheek'

A/N
Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vinden! Ik weet dat de hoofdstukken kort zijn, maar als ik ze langer had gemaakt dan was het heel saai geweest. Tot het volgende hoofdstuk! Ik heb bijna vakantie dus ik kan de hoofdstukken sneller posten!